به گزارش مشرق، صبح امروز یک خرس قهوه‌ای نر که در حوالی باغی در منطقه نمارستاق آمل در تله سیمی گرفتار شده بود توسط نیروهای محیط زیست مازندران زنده‌گیری و سپس رهاسازی شد.
فایل آن‌را از اینجا دانلود کنید: video/mp4
کورس ربیعی، رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، با اعلام این خبر می‌گوید: صبح امروز، طی گزارشی از اهالی منطقه، از گرفتار شدن یک خرس قهوه‌ای در تله سیمی در حوالی باغی در نمارستاق آمل آگاه و عازم منطقه شدیم.
وی ادامه می‌دهد: این خرس قهوه‌ای نر که حدوداً 5ساله به نظر می‌رسید توسط دامپزشک معتمد اداره‌کل با استفاده از داروی بیهوشی، زنده‌گیری و سپس در نزدیکی رودخانه رهاسازی شد.
ربیعی علت افزایش مواردی از مشاهده خرس‌ها در ارتفاعات پایین طی روزهای گذشته را خشکی بیش از حد تابستان سال جاری عنوان کرده و می‌گوید: خرس‌ها با فرا رسیدن فصل سرما خود را برای گذراندن دوران رخوت زمستانی آماده و تلاش می‌کنند با تغذیه بیشتر، برای زمستان، چربی ذخیره کنند. متأسفانه خشکی تابستان امسال و عدم وجود منابع غذایی در ارتفاعات کوهستان از یک سو و فرا رسیدن زودهنگام سرما از سوی دیگر سبب شده خرس‌های قهوه‌ای برای یافتن منابع غذایی راهی پایین‌دست و در تله باغداران گرفتار شوند.
وی بر لزوم آگاه‌سازی جوامع محلی در مواجهه با مواردی از این دست تأکید کرده و یادآور می‌شود: قطعاً مواردی بسیار از این دست رخ می‌دهد و کسی هم خبردار نمی‌شود اما خوشبختانه مردم، درباره این خرس و خرسی که هفته گذشته در بلده در تله گرفتار شده بود اطلاع‌رسانی کردند و توانستیم برای نجاتشان اقدام کنیم.
دوشنبه گذشته به‌دنبال گزارش بومیان بخش بلده استان مازندران، یک خرس قهوه‌ای نر چهارساله که در تله سیمی گرفتار شده بود، توسط مسئولان محیط زیست مازندران زنده‌گیری و به‌سلامت در زیستگاه خود رهاسازی شد.
سالانه بسیاری از گونه‌های ارزشمند و در خطر انقراض حیات وحش کشور قربانی تله‌هایی می‌شود که به‌منظور حفاظت از مزارع در جنگل‌ها نصب شدند. این تله‌ها که عموماً به‌منظور شکار گراز مورد استفاده قرار می‌گیرند مانند طناب دار عمل می‌کنند و با تقلای حیوان، تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شوند تا در نتیجه ایجاد فشار شدید به گردن حیوان توسط تسمه یا سیم بکسل به مرگ قربانی منجر شوند. هرچند در برخی موارد، حیوانات موفق می‌شوند خود را از این تله‌ها خلاص کنند اما عموماً به‌دلیل شدت جراحات وارده پس از مدتی از پا در می‌آیند.