حسینیه مشرق - سیدعلی اِنجو عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شعری در مدح حضرت علی اکبر علیه السلام سروده است.

چه مبارزی چه دلاوری

چه بزرگ زاده و مهتری

همه دشمنان شده خائف از

جبروت و جلوه‌ی حیدری

به فضای دشت پر از عطش

شده زنده شور پیمبری

که حسَینُ منّی او تویی

تو به شهر علم پدر دری

چو جهان جان همه کوچکند و

در این میانه تو اکبری

کلمات من همه ناتوان

فقط این توان که به شاعری

سخن از بزرگی او کنم

علی ای دلالت سروری

به هوای خِلقت و خُلق تو

به زبان درآمده مشتری

بلغ العلی بکماله

کشف الدجی بجماله

حسنت جمیع خصاله

صلوا علیه و آله

به شکوه چشم جمیل تو

به جمال وجه جلیل تو

همه کشته، مرده‌ی آن قدت

همه جان فدا و قتیل تو

چه کسی است همچو تو در جهان

چه کسی است مثل و بدیل تو

چو بر آتش تو نشسته دل

متوسلم به خلیل تو

زچه روست دستِ بر آتشم

که مگر شوم چو عقیل تو

بنگر به عرصه‌ی کربلا

که علی است حق به دلیل تو

به فدای شاعر خوش سخن

که سروده ذکر جمیل تو

بلغ العلی بکماله

کشف الدجی بجماله

حسنت جمیع خصاله

صلوا علیه و آله

دل بی تو به که فرامُشا

سخن بدون تو خامشا

دم قدسیان بود این نوا

که خوشا گدایی تو خوشا

به گدایی در خانه ات

همه شاعران تو پادشا

چو قدم زند به رهت کسی

فلئن مشا بک قد مشا

گرهی فتاده به کار من

همه جا مرا تو گره گشا

«زغمت به سینه کم آتشی

که نزد زبانه کما تشا»

«من و ذکر طلعت طره ی

تو، من الغداةِ الی العشا»:

بلغ العلی بکماله

کشف الدجی بجماله

حسنت جمیع خصاله

صلوا علیه و آله