به گزارش مشرق، سوال کلیدی درباره همکاری جاسوس تیم مذاکرات هسته‌ای ایران این است که پوشش همکاری‌های دری‌اصفهانی با سرویس‌های اطلاعاتی غربی و محتوای اطلاعاتی که او ارائه کرده، چه بوده است؟ بر اساس این گزارش، دری‌اصفهانی از مدیران ارشد منطقه‌ای شرکت چندملیتی PWC (Price water house coopers) بود. شرکتی که تخصص آن ارائه خدمات حرفه‌ای و مشاوره مالی، حقوقی و حسابرسی به مشتریان در اقصی نقاط جهان است، سال ۱۹۹۸ میلادی از ادغام 2 شرکت دیگر به وجود آمد که پیش از این ده‌ها سال سابقه فعالیت در این حوزه را داشته‌اند.
درآمد سالانه این شرکت که در ۱۵۷ کشور جهان شعبه و ۲۲۳ هزار کارمند دارد که 4 هزار و ۲۰۰ نفر از این تعداد، در دفاتر فعال در منطقه ما مشغول به کار هستند نیز بالغ بر ۳۵ میلیارد دلار است. این شرکت به علت تخصصی که در حسابرسی و ورود به جزئیات حساب‌های مالی و بانکی شخصیت‌های حقیقی و حقوقی و تنظیم روابط تجاری و نبض بازار در کشورهای مختلف جهان دارد، هم‌اکنون به عنوان بازوی قدرتمند سرویس‌های جاسوسی غربی و بویژه به عنوان عقبه اطلاعاتی MI6 (سازمان جاسوسی خارجی سرویس اطلاعاتی انگلیس) فعالیت و برآوردهای اقتصادی و بازرگانی کشورهای هدف را برای سرویس‌های اطلاعاتی غربی فراهم می‌کند. راهبردهای این شرکت در 5 محور خلاصه شده که هدف از پیگیری آنها تغییر در ارزش‌ها، تغییر در فرهنگ و تغییر در رفتارها عنوان شده است که این 5 راهبرد عبارتند از فعال‌سازی فناوری، تحویل خدمات ویژه به مشتری، تقویت مردم، رهبری نمونه و سرمایه‌گذاری در رشد پایدار. فعالیت این شرکت در منطقه غرب آسیا، سابقه بیش از 40 ساله دارد و ۲۳ دفتر در ۱۲ کشور شامل بحرین، مصر، عراق، اردن، کویت، لبنان، لیبی، عمان، قطر، عربستان سعودی، امارات عربی متحده و فلسطین - غزه و کرانه باختری - تأسیس کرده است. طبق مذاکرات انجام‌شده با دولت جمهوری اسلامی ایران، این شرکت قصد دارد بزودی دفتر تهران را نیز بازگشایی کند. عبدالرسول دری‌اصفهانی که حکم 5 سال حبس وی به جرم جاسوسی بتازگی از سوی قوه‌قضائیه صادر شده و پیش از این، نماینده بانک مرکزی و رئیس کمیته امور بانکی تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای با گروه 1+5 و یکی از کارکنان ستاد اجرای برجام بوده است، همزمان مسؤولیت دفتر منطقه‌ای شرکت PWC در دوبی، پایتخت اقتصادی امارات عربی متحده را نیز بر عهده داشته است و «سپنتا دری» دختر وی نیز در دفتر این شرکت در لندن مشغول کار است.
بر اساس سندی که از قرارداد دری‌اصفهانی با این شرکت منتشر شده، وی برای ۵ روز کار در طول ماه، ۷۵۰۰ پوند به‌عنوان حقوق دریافت می‌کرده که مشاوره در موضوعات راهبردی و تاثیرگذار بر فعالیت PWC از جمله موضوعات مربوط به «تجارت در ایران»، «هنجارهای فرهنگی»، «موضوعات تنظیمی و مقرراتی و امور دولت»، «تاثیر تحریم‌ها» و «هر حوزه دیگری که با توافق »PWC باشد، محورهای این قرارداد بوده است. در این قرارداد همچنین ذکر شده است به میزان هر روز کارکرد بیشتر در ماه (بیش از ۵ روز در توافق اولیه) روزانه مبلغ ۱۵۰۰ پوند به دری‌اصفهانی پرداخت می‌شود. این مبالغ به حساب پسر او در کانادا واریز می‌شده است.
اما نکته قابل تامل درباره ارتباط دری‌اصفهانی با وزارت خزانه‌داری آمریکا است. بر اساس این گزارش شرکت PWC هم‌اکنون از سوی دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا (OFAC) به عنوان ناظر اجرای قرارداد معروف بهFATF (توافق با گروه ویژه اقدام مالی و پولشویی برای عضویت ایران) عمل می‌کند.
با توجه به آنکه الزامات و محدودیت‌های FATF برای اتصال ایران به شبکه جهانی بانکی از جمله مواردی است که جزو ضمائم برجام به شمار می‌رود؛ این موضوع یعنی همکاری دری‌اصفهانی با وزارت خزانه‌داری آمریکا در موضوع FATF و نیز چگونگی قرار گرفتن الزامات مربوط به FATF در برجام (بند 16) از نکات قابل تاملی است که می‌تواند پل ارتباطی جاسوسی از مذاکرات هسته‌ای باشد.
بر اساس برخی گزارشات رسیده به «وطن‌امروز»، یکی از وظایف دری‌اصفهانی شناسایی و استخدام مدیران بانکی دارای تابعیت مضاعف در پروژه‌های مشترک با PWC بوده است. بر همین اساس درباره فعالیت‌های این افراد نیز نگرانی‌های جدی وجود دارد.
منبع: وطن امروز