به گزارش مشرق، در ماههای اخیر شهرداری تهران اسیر دست سیاسی کاری هایی شده که بهای آن نیز چیز جزء کند شدن روند توسعه و پیشرفت پایتخت نبوده است.

 تهران، پایتختی که چندسالی بود که روی ریل توسعه افتاده  و با وجود تحریم های ویرانگر بین المللی، باعث انگشت به دهان ماندن ناظران خارجی شده بود. این توسعه همه جانبه اتفاقی نبود، نشان از وجود تفکر جدیدی در بطن مدیریت شهری داشت که توانست با عبور از مشکلات ریز و درشت تحریم داخلی دولت ها و تحریم های خارجی، طرح هایی در حد ابر پروژه بر جای بگذارد. براساس آمار در طول 12 سال گذشته یعنی در دوران مدیریت قالیباف، نزدیک به 140 طرح بزرگ در تهران افتتاح شده اند. این بدان معناست که ماهی یک پروژه بزرگ مانند پل طبیعت، دریاچه شهدای خلیج فارس، خطوط جدید مترو، بوستان های بزرگ و... به بهره برداری می رسید. ولی این روند با ورود تیم جدید مدیریت شهری دو ماهی است که متوقف شده است.

در حالیکه اصلاح طلبان مدعی بودند برای مدیریت از ظرفیت های بسیاری بالاتری از قالیباف برخوردارند، در دوماه اخیر به جز سیاسی کاری هیچ کار دیگری نکرده اند. تمام هم و غم آنها گشتن در لای پرونده های قدیمی برای به دست آوردن آتو یا تخلفی از قبل متمرکز شده است.

نکته جالب اینکه مدیران جدید شهری از روز نخست که به مصاحبه با رسانه ها پرداختند، اعلام کردند که ردای سیاسی را بیرون می آورند و تنها به خدمت به شهروندان تهرانی خواهند اندیشید. رویه ای که از همان ابتدا نیز مشخص بود تنها یک بلوف سیاسی برای ردگم کنی است. جلسات مداوم شهردار و اعضای شورای شهر با شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، اگر سیاسی نیست پس چیست!؟ از این دست اقدامات سیاسی بسیار است مانند اظهارات جناحی و سیاسی اعضای شورای شهر در جلسات شورا و فضای رسانه ها، تسویه نیروهای انقلابی و اصولگرا از بدنه شهرداری و همشهری و ... و از همه مهم تر، تعطیل کردن شهر به بهانه افشاگری علیه قالیباف که از قضا در کنفرانس خبری نجفی نیز دم خروس بیرون زد.

نجفی در حالی در اولین کنفرانس خبری خود از ماجرای واگذاری املاک گفت و عنوان کرد به دنبال شفاف سازی در این حوزه است که از پشت پرده های آن نیز در سال 95 یعنی زمانیکه مشاور رئیس جمهور بود پرده برداشت. شهردار تهران گفته است: "یک جلسه ای با دوستان اصلاح طلب در تابستان ۹۵ داشتم که یکی از اعضای شورای شهر اسناد املاک نجومی را آورد و من نگاه کردم و دیدم نامه ها خطاب به آقای شوشتری است و از ایشان خواسته شده است توضیح دهند.

من همان جا گفتم تا وقتی موضوع روشن نشده است اعلام نشود اما یک نسخه به من داده شد و من آن را به دبیر خانه ستاد مبارزه با فساد ریاست جمهوری دادم و در افشای آن نقشی نداشتم و توصیه کردم افشا نشود. اما همان روز آن عضو شورای شهر اسناد را به یاشار سلطانی داد و من در عمرم یاشار سلطانی را ندیده بودم. در مورداملاک نجومی ظاهرا آقای قالیباف یک مشاور خاصی را برای رسیدگی معرفی کردند. من وقتی شهردار شدم گزارش این املاک را خواستم تا ببینم به کجا رسیده است. یک سری افراد به عنوان گیرنده املاک نجومی اعلام شده است که اصلا املاک را نگرفته اند و یک سری افراد هم املاک گرفته اند که اسمشان در لیست نیست"

در همان  زمان یعنی آبان 95 نیز دادستان تهران در اظهارتی براساس اعترافات احمد حکیمی پور، عضو اصلاح طلب شورای چهارم، عنوان کرده بود که افراد دولتی در پشت پرده ماجرای رسانه ای کردن نامه های محرمانه و مخدوش سازمان بازرسی هستند و از نجفی و حناچی نام برده بود. نجفی پس از یکسال شهردار شد و حناچی را نیز به عنوان معاون فنی و عمرانی خود منصوب کرد. این تحولات به هیچ وجه اتفاقی نیستند. املاک نجومی که رسانه های اصلاح طلب از آن به عنوان فساد 2200 میلیاردی نام می بردند تبدیل به 6 میلیارد تخلف اداری با تحقیقات دادستانی شد و در زمانیکه نجفی، شخصی به نام مکارم حسینی را به عنوان معاون خود معرفی کرد، نام وی نیز در لیست املاک قرار داشت ولی درست در همین زمان یاشار سلطانی، در مصاحبه ای اعلام کرد که راجبه مکارم اشتباه می کرده و او ملکی نگرفته است!!

اما نکته بسیار جالبتر این است که چگونه نجفی و یارانش از املاک نجومی دم می زدند و قالیباف را متهم به فساد می کردند، حال آنکه بیش از دوماه تمام پرونده ها و اسناد شهرداری را زیر و رو کرده اند نمی توانند به یقین و با مدرک درباره این فساد سخن بگویند! و چگونه نجفی عنوان می کند که یک سری افراد گیرنده املاک معرفی شده اند که اصلا ملک نگرفته اند اما در زمان تخریب رسانه ای مدیریت جهادی از یکدیگر در افشای نام افراد سبقت می گرفتند. این یعنی اینکه با آبروی افراد به خاطر اهداف سیاسی بازی غیرانسانی و غیراخلاقی شد.

با عبور  از این مساله باید تاکید کرد، تهران همچنان بر مدار مدیریت جهادی و طرح هایی که در 12 سال قبل به ثمر نشسته اند در حال حرکت است و مدیریت جدید نیز هرچند به این امر اعتراف نمی کند، ولی از ثمره آن در حال ارتزاق است.

در صورتیکه قالیباف نیز به مانند قبل در متحول کردن تهران، دست روی دست می گذاشت و اسیر تخریب های سیاسی رقبا می شد، پایتخت دیگر به هیچ وجه قابل سکونت نیز نبود چه برسد که شاهد صدها طرح و پروژه ریز و درشت از شمال تا جنوب و از شرق تا غربش باشد. یادگاری های مدیریت جهادی از یکسو باعث رونق شهر شده و از سوی دیگر منجر به نمایش ناکارآمدی کسانی شده که بیش از یک دهه مدیریت جهادی را تخریب می کردند اما زمانیکه نوبت خودشان رسید، از ادامه پیشرفت و توسعه خبری نیست. از این جالبتر آنکه، برخی از اعضای شورای پنجم اصرار بر تعطیلی پروژه های نیمه کاره یا در حال اتمام مانند خط 7 دارند.

این افراد به جای آنکه به جای بهانه تراشی به دنبال خدمت به شهروندان باشند، نفع خود را در این دیده اند تا ناکارآمدی مدیریت جدید را در تخطئه مدیریت قبل پیگیری کنند!

به هر حال نجفی و یارانش خوب می دانند که بازه زمانی بازی های سیاسی در تخطئه مدیریت قبلی بسیار کوتاه مدت خواهد بود و شهروندان تهرانی که مجددا به اصلاح طلبان اعتماد کرده اند، با دقت توسعه تهران و تحقق وعده ها و برنامه های عمرانی، اجتماعی و فرهنگی را به نظاره خواهند نشست و در صورت ادامه روند توقف پروژه ها، نارضایتی ها بالا خواهد گرفت و اصلاح طلبان در یک آزمون دیگر در شهر تهران و پس از 15 سال بازنده خواهند شد.