به گزارش مشرق، ژو یین ژیان ۷۹ ساله که دو سال پیش چین را ترک کرد و به دلیل مشکلات سیاسی به آلمان رفت، اعلام کرد که ورزشکاران چینی در گذشته از سن ۱۱ سالگی وارد یک سیستم دوپینگ می‌شدند تا بتوانند بعدها در المپیک شرکت کنند.
او در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ARD اظهار کرد که بیش از ۱۰ هزار ورزشکار چینی در رشته‌های ورزشی مختلف درگیر این سیستم بوده‌اند.
ژو افزود: در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی ورزشکاران چینی در تیم‌های ملی بسیار زیاد دوپینگ می‌کردند. مدال‌های طلا، نقره و برنز با دوپینگ به دست می‌آمد. تمام مدال‌های بین‌المللی که ورزشکاران چینی گرفته‌اند باید پس گرفته شوند. شاید بیش از ۱۰ هزار ورزشکار درگیر سیستم دوپینگ شده باشند. در آن زمان مردم تنها به دوپینگ اعتقاد داشته‌اند. هر کسی که دوپینگ می‌کرد می‌توانست در مسابقات بازی کند. هر کسی که مخالف دوپینگ بود برای کشور آسیب به شمار می‌رفت و هر کسی که تهدید ایجاد می‌کرد الان در زندان است.
ژو در ادامه افزود: آن قدر از ورزشکاران قبل از مسابقات تست گرفته می‌شد تا بالاخره تست منفی شود و بعد از آن به مسابقات فرستاده می‌شدند. اسم رمزی نیز برای ورزشکارانی که اثری از دوپینگ در بدنشان نداشتند گذاشته شده بود. اگر تست ورزشکار همچنان مثبت می‌شد باید از تیم خارج می‌شد. چین در ۳۲ سال اخیر که در المپیک شرکت کرده است موفقیت‌های زیادی به دست آورد. در المپیک ۱۹۸۴ چین با ۳۲ مدال که ۱۵ مدال آن طلا بود چهارم شد.
در المپیک ۱۹۸۸ سئول با پنج مدال طلا این تیم یازدهم شد اما در المپیک بارسلون ۱۹۹۲ و آتلانتا ۱۹۹۶ چین ۱۶ مدال طلا گرفت. در المپیک سیدنی ۲۰۰۰ چین ۲۸ مدال طلا کسب کرد و در آتن ۲۰۰۴ این تیم ۳۲ مدال طلا به دست آورد. چین در المپیک ۲۰۰۸ پکن با کسب ۱۰۰ مدال (۴۸ مدال طلا) در صدر جدول قرار گرفت.
در فوریه امسال نامه‌ای امضا شده از سوی قهرمان سابق دوی ۳۰۰۰ و ۱۰ هزار متر چین (وانگ جون ژیا) منتشر شد که نشان می‌داد او به دوپینگ اعتراف کرده است. در این نامه آمده است: ما آدم هستیم نه حیوان. سال‌ها من مجبور به مصرف داروهایی غیر مجاز شدم. این حقیقت دارد. در سال ۱۹۹۳ تیم دوومیدانی چین ۶۶ رکورد ملی را شکست. مربی تیم ما قوانین سختی را برای ورزشکاران گذاشته بود. آنها نمی‌توانستند موی بلند داشته باشند و باید قارچ کرم ابریشم و خون لاک پشت می‌خوردند.
ژو در ادامه صحبت‌های خود افزود: از سال ۱۹۸۸ که با دوپینگ مخالفت کردم از تیم ژیمناستیک کنار گذاشته شدم. ۱۰ سال در دیگر انجمن‌های ورزشی چین کار کردم اما تهدید می‌شدم که سکوت کنم. بعد از مرگ همسرم آنها مرتبا به سراغ من می‌آمدند. برخی اوقات ساعت پنج صبح به من زنگ می‌زدند. هر دو پسر من کار خود را از دست دادند.
هنوز دولت و کمیته المپیک چین واکنشی به حرف‌های ژو نشان نداده‌اند.