به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از قانون، آلن تورینگ کسی بود که در دهه ۱۹۳۰ به عنوان پدر علم محاسبهٔ نوین و علم رایانه شناخته شد و مهمترین جایزهٔ علمی رایانه به افتخار وی جایزهٔ تورینگ نام گرفته ‌است. تسوزه هم در سال ۱۹۳۸ نخستین رایانه خود را به نام Z۱ ساخت که البته قابلیت برنامه‌نویسی نداشت. اگر پاسخ شما یکی از افرادی است که ذکر آن‌ها رفت باید بگوییم که بر اساس نتایج تحقیقات یک تیم انگلیسی همگی این پاسخ‌ها می‌تواند اشتباه باشد.

 

بنا بر این گزارش،‌ فرضیه محققان انگلیسی تمرکز بر روی این پرسش بود که آیا "چارلز بابیج"، ریاضیدان قرن نوزدهم ایده نخستین کامپیوتر قابل برنامه‌نویسی را در دهه ۱۸۳۰، یک صد سال پیش از ایده آلن تورینگ، داده است یا خیر؟

چارلز بابیج (۱۷۹۱ -۱۸۷۱) فیلسوف تحلیل‌گر و ریاضیدان انگلیسی و نخستین کسی بود که ایده یک ماشین محاسبه‌گر برنامه‌پذیر را ارائه داد. وی در سال ۱۸۲۰ طراحی ماشین محاسبه‌گر خود را آغاز کرد؛ ماشینی که بعدها به نام ماشین تفاضلی معروف شد.

بابیج ایده و وقت بسیار زیادی را صرف کرد تا بتواند ماشین محاسبه‌گر مکانیکی را طراحی کند که اولا: بتواند به صحت نتایج اعلام شده به وسیله او اطمینان داشت و دوم: این‌که زمان طولانی را که صرف محاسبات پیچیده و طولانی می‌شد را کاهش دهد.

وی برای این کار طرح‌هایی مبتنی بر ساختارهای مکانیکی متنوع طراحی و با ارائه آن به دولت وقت انگیلس آن‌ها را راضی کرد تا روی ساخت این ابزار مهم سرمایه‌گذاری کنند.

 

گفته شده که نتیجه مذاکرات وی با دولت ۱۷ هزار پوند حمایت مالی بود که از طرح او به عمل آمد. با این کمک مالی و همین طور استفاده از مجموعه‌ای از مهندسان و صنعتگران، وی زمانی طولانی را صرف ساخت ابزارهای لازم برای بدنه نهایی ماشین تفاضلی خود کرد اما برخلاف انتظار، وی به نتیجه جالبی نرسید و حتی نتوانست نمونه کاملی از ماشین خود را ارائه کند. بخش‌هایی از سازوکارهای ناتمام ساخت او در موزه دانش لندن به نمایش درآمده است.

در سال ۱۹۹۱ بر پایه طرح‌های اصلی بابیج یک دستگاه تفاضلی (Difference engine) ساخته شد که بخوبی کار می‌کرد. این امر نشان داد که دستگاه بابیج درصورتی‌که کامل می‌شد می‌توانست به خوبی کار کند. وی همان سال‌ها روی طرح ماشین پیچیده‌تری هم کار می‌کرد که نام ماشین تحلیلی بر آن گذشته بود.