سرویس سیاست مشرق - حسن روحانی در جلسه هیئت دولت (۱۹ مهر) با بیان این که رییس جمهور آمریکا با این استدلال که هر اقدامی رییس جمهور قبلی انجام داده با آن مخالفت میکند، دست به این اقدامات (مخالفت با برجام و کارشکنی علیه آن) زده و این بیمنطقی آشکار است، گفت:
" واقعاً برای دولت آمریکا شرمآور است که استدلالش این باشد که با هر کاری که دولت قانونی قبل انجام داده مخالفت کنند."
این سخن جناب رییس جمهور البته حرفی متین و قابل تامل است، لیکن از قضاء این جملات ایشان به شدت یادآور عملکرد شخصیت و دولتی است که در اقدامی مشابه رییس جمهور آمریکا، همین رفتار را در برابر دولت قبل از خود نشان داده است و این شخصیت و دولت کسانی نیستند جز: جناب حسن روحانی و دولتهای محترم یازدهم و دوازدهم!
واقعیت این است که عباراتی چون «تقصیر دولت قبل است»، «دولت قبل باعث شد...»، «این دولت قبل بود که...»، در ۴ سال دولت یازدهم و چندماهی که از دولت دوازدهم گذشته، آن قدر توسط رییس جمهور و همکاران و حامیان ایشان تکرار شد که اکنون به سوژه طنز و شوخی تبدیل شده است و بسیاری از ناظران در مواجهه با این سنخ موضعگیریهای دولت در قبال دولتهای نهم و دهم، یادآور می شوند که دست کم اکنون که دیگر دولت قبل، دولت «یازدهم» خود جناب روحانی است، از استعمال این عبارات دست بردارند.
در نگاهی به سوابق موضعگیریها و اظهارنظرهای شخص رییس جمهور و مقامات ارشد دولت، معلوم می گردد که از قضاء، رویکرد دولت آقای روحانی به دولت قبل، دقیقا از نوع «نفی کامل» و «سیاهنمایی مطلق» بوده و هست. به این معنی که در چهار سال و چندماهی که از زمامداری آقای روحانی بر قوه مجریه می گذرد، حتی یک بار (یک بار) هم سابقه نداشته که ایشان یا مسوولین دولتی از یک عملکرد دولت های نهم و دهم تعریف کنند، و حتی یک بار هم نشده که در اشاره به آن دولتها انتقاد تند، تهمت یا ادعایی را نسبت به آن مطرح نکرده باشند. در ادامه مصادیقی از این دست اظهارات اعتدالیون را ملاحظه می کنید.
حسن روحانی در دیدار نوروزی با جمعی از وزیران، معاونان و مدیران کل دستگاههای اجرایی در ۹ فروردین ۹۳ گفت:
"ساختمانی که در ۸ سال گذشته خراب شده است در چند ماه درست نمیشود اما جای امیدواری است که امروز کار به درستی آغاز شده و در حال برداشتن آوارها هستیم؛ مسوولان جدیدی که بر سر کار آمدهاند به کار خود کاملاً وارد هستند و کارها به خوبی در حال انجام است."
عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در بهمن ۹۳ در بازدید از فرودگاه مهرآباد در پاسخ به سوال دبیر کمیته مطالبه حق مسکن، دراظهارنظری به شدت تند و عجیب عملکرد اصلی دولت قبل را در عرصه اقتصاد این گونه نواخت: «مسکن مهر طرح مزخرفی است»
مجید انصاری، معاون پارلمانی و بعد حقوقی رییس دولت یازدهم، در ۲۶ اردیبهشت امسال، در سخنرانی یک تبلیغاتی برای روحانی گفت:
" اکنون بذر امید در کشور به ثمر نشسته است و فصل برداشت است و در این فصل در دولت آینده زمینه اشتغال و سرمایه گذاری فراهم می شود و دولت روحانی با آوار برداری از اقتصادی ورشکسته دولت قبل، زمینه حضور سرمایه گذاران را فراهم کرده است."
روحانی در مناظره تلویزیونی انتخاباتی در ۲۲ اردیبهشت اتهام دیگری را نثار دولت قبل کرد:
"دولت قبل مردم را به قاچاق تشویق می کرد. در دولت قبل چون گفتند می خواهیم تحریمها را دور بزنیم، این مسیری بود برای تشویق مردم به قاچاق."
عباس آخوندی که در کوبیدن کل عملکرد وزارتخانه متبوعش در دولتهای نهم و دهم بسیار پرشور عمل کرده، در ۱۸ بهمن ۹۵ باز بحث «آوار برداری» را مطرح کرد:
"در این دوره یک ماموریت بزرگ داشتیم و آن آواربرداری از سیاستهای واقعا ناکارآمد بخش مسکن بود که بسیارسخت بود و بسیار هم طول میکشد. مهم این نیست که فقط آمار بدهیم چند واحد ساخته شده بلکه مهم این است که بگوییم چند واحد برای متقاضی واقعی ساخته شده است. یعنی عرضه و تقاضا کجا با هم ملاقات کردند."
اما در ۲۹ فروردین امسال، رسانههای اصلاح طلب و حامی دولت به نقل از علی طیب نیا، وزیر اقتصاد دولت یازدهم، خبری عجیب را منتشر کردند که بزرگی و هجو بودن رقم مطرح شده در اولین نگاه نظر را جلب می کرد. این رسانهها از قول طیبنیا نوشتند که دولت یازدهم میراثبر «۷۰۰هزار میلیارد تومان» بدهی از دولت قبل است!
همان طور که انتظار می رفت، این رقم عجیب و غریب تکذیب شد و تکذیب کننده هم کسی جز خود طیب نیا نبود که گفت رقمی که او اعلام کرده «۷۰ هزار میلیارد تومان» بوده و رسانهها به اشتباه این رقم را نوشته اند! به همین سادگی، خبر کذبی این اندازه «تابلو» در رسانههای حامی دولت چرخید و بازنشر شد، چرا که در خط «سیاهنمایی» از دولت قبل بود:
اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت، شهسوار سیاهنمایی از دولت قبل در کابینه دولت روحانی است که به طور معمول در هر گزارش عملکرد یا سخنرانی و مصاحبه، از اشاره به «فجایع» دولت احمدنژاد هم غافل نمی شود و نیش و کنایه و انتقاد و ادعایی را مطرح می کند.
جهانگیری در گفتگو با بخش خبری ساعت ۲۱ سیما (۲ فروردین ۹۶) مدعی شد که در ۸ سال دولتهای نهم و دهم هیچ شغلی ایجاد نشد! او در این برنامه چنینی گفت:
" در بازه زمانی ۸۴ تا ۹۲ میزان شغل خالص ایجاد شده در کشور صفر بوده زیرا در مقابل اشتغالی که ایجاد شده، افرادی نیز بیکار شده اند و این موضوع میزان اشتغال در این سال ها را صفر کرده است."
این در حالی بود که سوم اسفند ۱۳۹۴ مسعود نیلی در مطلبی درباره عملکرد اشتغالزایی دولتها، نموداری منتشر کرد که طبق آن کاملا مشخص بود که در بهار سال ۱۳۸۴ و قبل از روی کار آمدن دولت نهم، جمعیت شاغل کشور حدودا ۲۰٫۵ میلیون نفر بوده که این رقم در بهار ۱۳۹۲ یعنی پایان کار دولت دهم، به حدود ۲۲٫۲ میلیون نفر افزایش یافته است.
جهانگیری در ۱۲ اردیبهشت ۹۶، به عنوان نامزد انتخابات در برنامه «با دوربین» سیما حاضر شد و در بخشی از سخنانش گفت:
"ما وقتی کار را در دولت یازدهم شروع کردیم، باید آوار برداری می کردیم. پلاسکو کاملا آتش گرفت و سوخت. به شهردار زنگ زدم و گفتم این ساختمان سوخته، گفت من خارج از تهران هستم! پلاسکو در عرض دو ساعت آتش گرفت و در عرض چند ثانیه ریخت و چند روز آوار برداری شد. ولی چند سال طول می کشد که ساخته شود؟ ما هم باید آوار برداری کنیم در سراسر کشور و در تمامی عرصه ها. ماشین اقتصاد کشور از دره بیرون آمده اما این ماشین داغون شده است! اما الان در مسیر توسعه قرار گرفته. باید تورم را از ۴۰ به ۶.۸ درصد کاهش می دادیم و چنین کردیم. اما برخی این را نمی گویند؛ می گویند به ما دولت بدهید تا باز هم نرخ تورم را پایین بیاوریم! چون کاری شد کارستان."
اما «رضا صالحی امیری»، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم در سرمقالهای در روزنامه ایران با عنوان «روحانی؛ مسیر طی شده، راه پیشاروی» (۲۶ فروردین ۹۶) بار دیگر سیاهنمایی از دولت قبل را (بعد از ۴ سال) ادامه داد تا از قافله همکارانش در این زمینه عقب نماند. او در بخشی از این مقاله، در لوای مدح روحانی، شبه کیفرخواستی را علیه دولتهای نهم و دهم مطرح کرد:
"اکنون که آقای روحانی قطار از ریل خارج شده توسعه کشور را دوباره به مسیر اصلی بازگردانده و مسیر معکوس حرکت دولت را از افراط به اعتدال، از جزمیت به عقلانیت، از توهین و تحقیر به کرامت و منزلت، از واگرایی به همگرایی، از تفرقه و انشقاق به انسجام و وفاق و از همه مهمتر از بداخلاقی به اخلاقگرایی سوق داده است، برای تداوم این حرکت پرشتاب به موتور محرکه اعتماد جامعه نیاز دارد تا نیمه دیگر راه پیشاروی را نیز به سلامت و موفقیت طی کند."
«محسن بندپی»، رییس سازمان بهزیستی دولت یازدهم در مراسم افتتاح ستاد انتخاباتی روحانی در نوشهر(۱۵ اردیبهشت ۹۶) گفت:
"خرداد ماه ۹۲ شرایطی فراهم شد که بی انضباطی، بی اخلاقی، بی شفافیت و بی صداقتی خط بطلان کشیده شد و به جای آن عقلانیت، تدبیر، پیروی از قانون و تبعیت از منشور قانون اساسی در کشور نهادینه شد و همه اینها توسط دکتر روحانی انجام شد...... خرابه ای که توسط دولت نهم و دهم در کشور به وجود آمد مدت ۴ سال به طول انجامید تا آوار برداری شد."
این عضو کابینه در نظری عجیب مدعی شد که دولتهای نهم و دهم «هیچ کارِ» در جهت عدالت اجتماعی انجام ندادند:
" زمانی که کشور ۸۰۰ میلیارد دلار(صحت خود این رقم ۸۰۰ میلیارد زیر سوال است) درآمد داشت ذره ای در راستای برابری عدالت اجتماعی برای مردم هزینه نشد اما در دولت دکتر روحانی این کار محقق شد."
اما اوج زیر سوال بردنهای روحانی در جریان رقابتهای انتخاباتی اردیبهشت ماه رخ داد، زمانی که سیاهنمایی رییس دولت نه فقط دولتهای نهم و دهم، که عملکرد کل نظام در ۴۰ سال اخیر را در بر می گرفت. روحانی در روحانی در سخنرانی ۱۸ اردیبهشت در همدان اتهامی سنگین را در واقع به کلیت نظام وارد کرد که حتی در اظهارات مقامات آمریکایی هم هیچ گاه به این تندی نبوده است:
” اردیبهشت ۹۶ هم یکبار دیگر مردم ایران اعلام میکنند، آنهایی که در طول ۳۸ سال فقط اعدام و زندان بلد بودند را قبول ندارند.”
اینها گوشه هایی از پروژه «سیاهنمایی» از گذشته بود که بر لسان و قلم اهالی دولت در بیش از ۴ سال گذشته صورت گرفت. این حجم از تخریب گذشته آن قدر مکرّر و پربسامد شد که رهبر انقلاب در چند نوبت به تلویح یا به صراحت از این رویه انتقاد کردند و دولت را به رعایت انصاف توصیه فرمودند. برای نمونه، رهبر معظم انقلاب در جلسه درس خارج خود در ۳ اسفند ۹۵ در باب مساله ریزگردها و سیل فرمودند:
" درست است که برخی مسائل به چارهاندیشیهای بلندمدت احتیاج دارد اما این حرف که وضعیت فعلی نتیجه به فکر نبودن گذشتگان است، کافی نیست و مشکلی را حل نمیکند و چند صباح دیگر نیز دیگران همین قضاوت را درباره ما خواهند کرد که چرا برای علاج مشکل مردم کاری انجام نشد."
اصرار و مداومت دولت یازدهم و دوازدهم در استفاده از این حربه، کار را به جایی رساند که داد برخی شخصیتها و رسانههای اصلاحطلب و حامی دولت را هم درآورد.
در همین رابطه، روزنامه قانون در مطلبی با عنوان «آقای روحانی، احمدی نژاد را رها کن!(۱۳ آبان ۹۶) با تاکید بر لزوم جدایی دولت از بهانههای تکراری و بیفایده نوشت:
« روحانی و همراهانش هر نارسایی را به دوران احمدی نژاد نسبت میدهند ومعتقدند هنوز مشغول آواربرداری آن دوران هستند و گویی به قدری آوار برداری میکنند که آلمانها نیز پس از ویرانههای جنگ دوم جهانی این حجم آواربرداری را نکردهاند. باید به آقای روحانی یادآورشد هر پدیده در اذهان عمومی تا جایی قابلیت استفاده دارد و «احمدی نژاد- احمدی نژاد» کردن نیز تا جایی جواب میدهد و در اصل مردم به شما رأی دادهاند که آن دوران را جبران کنید وکشور را به مسیری دیگر بیندازید نه اینکه تا پایان هشت سال بگویید چه بود و چه شد!»
در امثال و حکم عامیانه فارسی تعبیراتی از این دست داریم که «چیزی که عوض داره، گله نداره»، یا «از هر دست بدهی، از همان دست پس می گیری». این حکایت جناب روحانی است که زمانی که به تاخت در عرصه سیاهنمایی از گذشته و خط بطلان کشیدن بر کل عملکرد یک دولت ۸ ساله یا حتی کلیت نظام می تازند، ذرهای به آثار و تبعات این رویکرد نمی اندیشند. تازه وقتی تکرار عملکرد خود را در آینه رفتار ترامپ می بینند، آن را «شرمآور» می خوانند، بی آن که به یاد بیاورند خود ایشان و دولتشان به واقع استاد "مخالفت با هر کاری هستند که دولت قانونی قبل انجام داده است."
این جاست که می توان این شعر معروف فارسی را به رییس دولت اعتدال یادآور شد که :
«آیینه چون نقش تو بنمود راست خود شکن، آیینه شکستن خطاست»