به گزارش مشرق، اوایل هفته پیش که ناپولی صدرنشین در بازی با تیم متوسط کیوو به نتیجهای بهتر از تساوی بدون گل نرسید و فاصلهاش با نامدارترین تعقیب کننده خود در لیگ دسته اول ایتالیا که همانا یوونتوس باشد به یک امتیاز کاهش یافت، صدای مائوریتسیو ساری سرمربی ناپولی بدجوری درآمد. او از مهاجمان تیمش به خاطر فرصتسوزیهای متعدد در این مسابقه انتقاد کرد و به طور غیرمستقیم این پیام را داد که آنقدرها هم در انتظار رفع مصدومیت و بهبود فرم آنها نمیماند.
این در حالی است که نفرات خط حمله پیراهن آبیهای سن پائولو آدمهای کوچکی نیستند. ساری نیک میداند اگر قرار است ناپولی به اولین قهرمانیاش در کالچو در عصر پس از دیهگو مارادونا برسد باید مهاجمانی تمام عیار داشته باشد که از هیچ فرصتی نگذرند و هم گلزن و هم گلساز باشند.
به سمت لیگ هلند
حقیقتا در همین راستا است که نگاه «ساری» به سمت لیگ هلند دوخته شده است. آنجا که یک جوان تیزچنگ و در عین حال مبادی آداب ایرانی با گلسازیها و گلزنیهایش برای تیم آلکمار ظرف دو سال و شش ماه اخیر دلهای بسیاری را ربود و باشگاههای بزرگ متعددی را به جذب خویش علاقهمند کرده است. اینکه چطور علیرضا جهانبخش که تا همین سه سال و نیم پیش در داماش گیلان بازی میکرد توانسته است در لیگ بسیار متفاوتتر و سختتر و حرفهایتر هلند به سرعت جا بیفتد و حتی چشمهای سران آژاکس و آیندهوون را به دنبال خود بکشاند، مقولهای مجزا است و توضیح اضافهای را میطلبد که به زمان دیگری وامیگذاریم اما در این شکی نیست که او در صورت رسیدن به توافق با ناپولی و رضایت دادن آلکمار به جدایی، باید رقبای سرسختی را پشت سر بگذارد تا مهاجم فیکس تیم ساری شود.
اینها هستند رقبای جهانبخش
آنهایی که به رغم انتقادات اخیر «ساری» کمک کردهاند ناپولی با جمعآوری32 امتیاز از 12 بازی نخست خود صدرنشین «سری A» شود از این قرارند:
*درک مرتنز 30 ساله اهل بلژیک که پنجمین فصل عضویتش در ناپولی را سپری میکند و فصل قبل 28 گل در جامهای مختلف برای این تیم زد و این فصل نیز پر ثمر ظاهر شده و در 12 مسابقه نخست آبی آسمانیهای شهر ناپل زننده 10 گل بوده و اگر همه گلهای او را در مسابقات رسمی ناپولی جمع ببندیم، به رقم 60 میرسیم.
* لورنزو اینسینیه، مهاجم 28 سالهای که در 5 سال اخیر چندین و چند بار در تیم ملی ایتالیا هم به بازی گرفته شده و شش فصل است که در سن پائولو مشق گلزنی مینویسد و فصل قبل را با زدن 18 گل سپری کرده و در این فصل هم تا به حال 12 بار گل زده است. او سابقه بازی در لیگ آلمان را هم دارد و ساری روی تجربه وی حسابی ویژه باز کرده است.
* خوزه کایه خون 30 ساله و اسپانیایی که در دوره سرمربیگری ژوزه مورینیو در رئال مادرید به ترکیب فیکس نزدیک و بیش از 40 بازی رسمی برای این تیم انجام داد اما در رژیم کاری کارلو آنچلوتی در برنابئو جا نیفتاد و از رئال جدا شد و او نیز پنجمین فصل حضورش در سن پائولو را تجربه میکند و پس از به ثمر رساندن 14 گل در فصل قبل در این فصل هم تا این لحظه 5 بار دروازه رقبا را فرو ریخته است.
* آرکادیوز میلیک، نوک حمله 23 ساله لهستانی که فصل قبل در 17 بازی مورد استفاده قرار گرفت و در آنها 5 گل به ثمر رساند ولی امسال فقط در 3 مسابقه به میدان رفته و بیشتر از یک گل نزده است. او سابقه بازی در آژاکس هلند را هم دارد ولی در محاسبات امسال مائوریتسیو ساری آشکارا چیزی بیشتر و بهتر از مهاجم چهارم تیم محسوب نمیشود و مصدومیت نیز برای او مزید بر علت شده است.
او بازنده این ریسک نیست
مسائل و ملاحظات فوق سبب شده «ساری» 58 ساله دست به کار شود و از حالا کسانی را زیر نظر بگیرد که بتوانند خط حمله تیمش را فعالتر سازند و غولی همچون یوونتوس را در کورس قهرمانی کالچو ناکام کنند و نگذارند که این تیم با کسب هفتمین مقام اولی متوالیاش در این لیگ قدیمی رکورد خود را درخشانتر سازند. برای علیرضا جهانبخش رقابت با مهاجمانی که نامشان آمد و کنار زدن آنها و پوشیدن پیراهن ثابت تیم ناپولی یک ریسک عالی و در عین حال چالش خطیر نشان میدهد.
ریسک عالی به این سبب که او هیچگاه بازنده آن نخواهد بود و حتی اگر در اغلب روزها در شهر ناپل که به یاد آخرین قهرمانی ناپولی در کالچو در سال 1990 با همت دیهگو مارادونا هنوز عکسهای این آرژانتینی فوقالعاده را در سردر اماکن و بر دیوار خیابانهای خود دارد، غیرفعال و در ترکیب ناپولی نیمکتنشین باشد، از مسابقات سنگین کالچو درسها خواهد گرفت و اصولا در سیستم پرمسابقه و برنامه سرشار از فعالیت باشگاههای بزرگ امکان ندارد که بازی و مسابقهای به تمامی اعضای تیم و منجمله جهانبخش نرسد و کافی است او در این دیدارها جلب نظر کند و آنگونه ظاهر شود که برای ساری کنار گذاشتن او و رویکرد وسیعتر به سایر مهاجمان ناپولی سختتر شود و این یک هدف در دور دست برای جهانبخش با شناختی که از تواناییهای این جوان لایق داریم، نخواهد بود.
این کجا و آن کجا؟
و حضور احتمالی جهانبخش در ناپولی چالشی خطیر خواهد بود زیرا کلاس کار و شکل بازی و دشواریهای نمایش در «سری A» بسیار سختتر و پیچیدهتر از «اردی ویژه» (لیگ هلند) است و این کجا و آن کجا؟ مسابقات کالچو فیزیکیتر و یارگیریها در آن سختتر و جانکاهتر و بازیها تاکتیکیتر و فیزیکیتر و به قولی چرکتر است و اگر در لیگ هلند همیشه امکان خودنمایی فنی و فردی برای مهاجمان وجود دارد در کالچو از این خبرها نیست و اصرار در نمایشهای فردی و بازیهای زیبا میتواند برای هر مهاجمی گران تمام شود و باید بسیار قوی بود و سیاست داشت تا از این مهلکه به سلامت بیرون آمد.
شانسی که فقط یک بار میآید
شاید در سال منتهی به جام جهانی این یک ریسک مهلک برای جهانبخش باشد و او در صورت انتقال در نیم فصل به ناپولی جای ثابت را به دست نیاورد و فرصتی برای ابراز وجود نیابد و آنقدر پشت خط بنشیند که کارلوس کیروش با همه اعتقاد راسخش به او از خیر همراه بردن او به روسیه بگذرد و تیم ملی را بدون وی و با مهاجمان دیگری در جام جهانی بیست و یکم شرکت بدهد اما از یک سو فرصت بازی در ناپولی همیشه پیش نمیآید و شاید فقط یک بار به طور جدی در خانه مهاجمان غیر درجه اول جهانی را بزند و نباید آن را از دست داد و از طرف دیگر جهانبخش این جوهره وجودی را دارد که از این موقعیت بسیار سخت، کاری انجام شدنی را برای خود بسازد و دروازههای کالچو را هم فتح کند. لیگی که توسط لاتزیو به سردار آزمون هم چشم دارد و سران آن به این نتیجه رسیدهاند که جوانان مستعد فوتبال ایران را نباید از محاسبات حذف کرد.