به گزارش مشرق، بررسی تازهترین نتایج آمار نیروی کار تا پایان تابستان ۹۶ و مقایسه آن با شاخصهای عمده بازار کار منتهی به تابستان ۹۵ نشان میدهد، جمعیت فعال اقتصادی کشور از ۲۶ میلیون و ۳۶۹ هزار نفر در نیمه نخست سال ۹۵ با رشدی بالغ بر ۶۱۴ هزار نفر به ۲۶ میلیون و ۹۸۳ هزار نفر در نیمه نخست امسال افزایش یافت و نرخ آن از ۴۰.۴ درصد در تابستان سال گذشته به ۴۱ درصد رسید؛ به این معنا که ۴۱ درصد از «جمعیت در سن کار کشور» در گروه شاغلان یا بیکاران قرار دارند.
جدیدترین جداول آماری مرکز آمار ایران از نتایج نیروی کار تا پایان تابستان ۹۶ نشان میدهد، از مجموع جمعیت فعال اقتصادی، ۳ میلیون و ۱۵۶ هزار و ۸۲ نفر را بیکاران و ۲۳ میلیون و ۸۲۷ هزار نفر را شاغلان تشکیل میدهند که بر این اساس، جمعیت بیکار کشور ۱۸۱ هزار و ۳۳۳ نفر کاهش یافته است؛ در عین حال به جمعیت شاغل کشور ۷۹۵ هزار و ۵۲۲ نفر اضافه شده است.
در عین حال مقایسه آمار شاخصهای بازار کار نشان میدهند، همچنان میزان بیکاری در بین زنان نسبت به مردان بیشتر است؛ به طوریکه این میزان در تابستان امسال، در مقایسه با تابستان سال گذشته با یک درصد رشد مواجه بوده است.
علاوه بر این، شاخص «نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال کشور» منتهی به تابستان امسال معادل ۲۴.۴ درصد اعلام شد که نشان میدهد این شاخص نسبت به تابستان سال گذشته، ۲.۳ درصد کاهش یافته است.
بر اساس این گزارش هر چند شاخصها روند امیدوارکنندهای از وضعیت بازار کار را روایت میکنند؛ اما بحران بیکاری همچنان در صدر معضلات اقتصادی کشور قرار دارد که البته منشاء آن، تداوم سیاستهای غلط از دولتهای گذشته و تزریق مُسَکنهای مقطعی به بازار کار برای التیام بحران بیکاری همچون طرحهای شکسته خورده طی ادوار مختلف است.
ظرفیتهای خالی تولید در فضای معیوب کسب و کار و از سوی دیگر عدم تعادل بین عرضه و تقاضای نیروی کار منجر شده؛ امروز اقدامات دولت در زمینه اشتغال در مقایسه با هدفگذاری اشتغال ۹۷۰ هزار نفری در سال ۹۶ همخوانی نداشته باشد.
اما در ادامه سیاستهای بینتیجه بازار در ادوار مختلف که بروز پدیده بحران بیکاری ماحصل همین اقدامات است، قرار بود برنامه اشتغال فراگیر در سال جاری به عنوان سند جامع دولت در بحش اشتغال اجرایی شود؛ اما با وجود گذشته ۸ ماه از سال به دلیل نرسیدن اعتبارات از سازمان برنامه و بودجه، به ثمر رسیدن نتایج آن تا پایان سال بعید به نظر میرسد.
برای سال ۹۶ در قالب برنامه جامع فراگیر، اجرای چهار برنامه «طرح کارورزی ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی»، «طرح مهارت آموزی در محیط کار واقعی برای جوانان»، «طرح مشوقهای کارفرمایی» با هدف ترغیب کارفرمایان به جذب نیروی کار به ویژه فارغ التحصیلان بیکار و طرح «اشتغالزایی با شناسایی رَستههای منتخب در هر استان» در دستور کار دولت قرار گرفت.
هر چند آمار، روند امیدوارکنندهای وضعیت بازار کار را روایت میکنند؛ اما امروز بیش از ۳ میلیون نفر از جمعیت در سن کار کشور، با معضل بیکاری دست و پنجه نرم می کنند؛ بنابراین تقابل با بحرانیترین مساله اقتصاد کشور یعنی بیکاری در سال «اقتصاد مقاومتی؛ تولید – اشتغال» یک ضرب الاجل برای مسئولان است.
جدیدترین جداول آماری مرکز آمار ایران از نتایج نیروی کار تا پایان تابستان ۹۶ نشان میدهد، از مجموع جمعیت فعال اقتصادی، ۳ میلیون و ۱۵۶ هزار و ۸۲ نفر را بیکاران و ۲۳ میلیون و ۸۲۷ هزار نفر را شاغلان تشکیل میدهند که بر این اساس، جمعیت بیکار کشور ۱۸۱ هزار و ۳۳۳ نفر کاهش یافته است؛ در عین حال به جمعیت شاغل کشور ۷۹۵ هزار و ۵۲۲ نفر اضافه شده است.
در عین حال مقایسه آمار شاخصهای بازار کار نشان میدهند، همچنان میزان بیکاری در بین زنان نسبت به مردان بیشتر است؛ به طوریکه این میزان در تابستان امسال، در مقایسه با تابستان سال گذشته با یک درصد رشد مواجه بوده است.
علاوه بر این، شاخص «نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال کشور» منتهی به تابستان امسال معادل ۲۴.۴ درصد اعلام شد که نشان میدهد این شاخص نسبت به تابستان سال گذشته، ۲.۳ درصد کاهش یافته است.
بر اساس این گزارش هر چند شاخصها روند امیدوارکنندهای از وضعیت بازار کار را روایت میکنند؛ اما بحران بیکاری همچنان در صدر معضلات اقتصادی کشور قرار دارد که البته منشاء آن، تداوم سیاستهای غلط از دولتهای گذشته و تزریق مُسَکنهای مقطعی به بازار کار برای التیام بحران بیکاری همچون طرحهای شکسته خورده طی ادوار مختلف است.
ظرفیتهای خالی تولید در فضای معیوب کسب و کار و از سوی دیگر عدم تعادل بین عرضه و تقاضای نیروی کار منجر شده؛ امروز اقدامات دولت در زمینه اشتغال در مقایسه با هدفگذاری اشتغال ۹۷۰ هزار نفری در سال ۹۶ همخوانی نداشته باشد.
اما در ادامه سیاستهای بینتیجه بازار در ادوار مختلف که بروز پدیده بحران بیکاری ماحصل همین اقدامات است، قرار بود برنامه اشتغال فراگیر در سال جاری به عنوان سند جامع دولت در بحش اشتغال اجرایی شود؛ اما با وجود گذشته ۸ ماه از سال به دلیل نرسیدن اعتبارات از سازمان برنامه و بودجه، به ثمر رسیدن نتایج آن تا پایان سال بعید به نظر میرسد.
برای سال ۹۶ در قالب برنامه جامع فراگیر، اجرای چهار برنامه «طرح کارورزی ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی»، «طرح مهارت آموزی در محیط کار واقعی برای جوانان»، «طرح مشوقهای کارفرمایی» با هدف ترغیب کارفرمایان به جذب نیروی کار به ویژه فارغ التحصیلان بیکار و طرح «اشتغالزایی با شناسایی رَستههای منتخب در هر استان» در دستور کار دولت قرار گرفت.
هر چند آمار، روند امیدوارکنندهای وضعیت بازار کار را روایت میکنند؛ اما امروز بیش از ۳ میلیون نفر از جمعیت در سن کار کشور، با معضل بیکاری دست و پنجه نرم می کنند؛ بنابراین تقابل با بحرانیترین مساله اقتصاد کشور یعنی بیکاری در سال «اقتصاد مقاومتی؛ تولید – اشتغال» یک ضرب الاجل برای مسئولان است.