به گزارش مشرق، روزنامه «صبح نو» در سرمقاله خود نوشت:

حدود سه‌ماه پیش، نوعی بهم ریختگی در سازوکارهای سیاست خارجی دولت آمریکا قابل مشاهده بود، مثلا تغییر سخنگوهای کاخ سفید و وزارت خارجه یا به‌طور همزمان، برکنارکردن سفرای آمریکا در سراسر دنیا توسط رییس‌جمهور این کشور.

مصادیق تناقض‌گویی هم متعدد بودند، به‌نحوی که صرفا در قضایای مربوط به ایران، مثلا کاخ‌سفید می‌گفت که درخواست ترامپ برای دیدار روحانی صحت ندارد و وزارت خارجه آن‌را تکذیب می‌کرد یا وزارت خارجه می‌گفت که برجام نقض نمی‌شود و کاخ سفید خلاف آن‌را و الخ.

حالا روزنامه‌های عمده، خبر از برکناری تیلرسون و جایگزینی رییس سیا به‌جای او می‌دهند و به‌جای پومپیو، یک سناتور تندرو می‌آید. 

وجه شبه همه این‌ها، ضدیت با ایران، وابستگی به لابی صهیونیستی و مخالفت تمام با برجام است؛ یعنی نباید این‌گونه تصور کرد که یک آدم متعادل حذف و یک آدم افراطی بر سر کار آمده، چه این‌که همین تیلرسون بود که یک‌ماه قبل در شرق آسیا، گفت که سیاست آمریکا، براندازی رژیم ایران است (و اسفا که ما از او به شورای امنیت شکایت نکردیم) و سخنان مشابه دیگر.

آنچه شایسته توجه است، اولا یک‌دست‌تر شدن رویکرد آدم‌های فعال در این حوزه است که اگر تیلرسون از قدرت نرم سخن می‌گفت، آن‌ها به قدرت سخت از نوع خرابکاری و ناامنی و ترور علاقه‌مندند و به سیاق برخی سریال‌های سیاسی آمریکایی سال‌های اخیر، کشتن چهره‌های مهم حکومتی در ایران را در سرمی‌پرورانند و زهی خیال باطل.