به گزارش مشرق، همگروهی با اسپانیا، پرتغال و مراکش، اتفاقی نبود که ایرانی‌ها در قرعه کشی منتظرش بودند. قرار گرفتن در گروه مرگ، شانس صعود ایران را کاهش داد ولی در عوض ملی‌پوشان کشورمان روبروی تعداد زیادی از بهترین‌های حال حاضر دنیا قرار می‌گیرند. اگر بخواهیم با مهمترین ستاره‌های حریفان ایران یک تیم منتخب بسازیم، بیشتر بازیکنان آن اسپانیایی خواهند شد. اما اگر قرار باشد با سهم تقریبا مساوی، از هر تیم بهترین بازیکنان آن را جدا کنیم این تیم رویایی تشکیل می‌شود.
داوید دخه‌آ: دروازه‌بان منچستریونایتد یکی از بهترین دروازه‌بان‌های حاضر در روسیه. او در ۹ بازی مقدماتی تنها سه گل دریافت کرده و در ۶ بازی کلین‌شیت داشته است. او با آخرین پیغامی که در صفحه شخصی‌اش گذاشته و علامت بازو نشان داده که خودش و هم‌تیمی‌هایش برای این سه بازی کاملا آماده هستند. شاید آنها تیم سید دو باشند اما قطعا شانس یک صعود هستند.
سرخیو راموس: کاپیتان تیم ملی اسپانیا و یکی از بهترین و گل‌زن‌ترین مدافعان دنیا. یک گل و یک پاس گل در بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی برای یک مدافع آمار خوبی است و البته نقش ویژه او در ۶ کلین‌شیت اسپانیا در مرحله مقدماتی. نام او در لیست بهترین بازیکنان گلوب ساکر قرار دارد و در کنار بهترین مهاجم دنیا و بوفون به عنوان تنها مدافع لیست برای بدست آوردن این عنوان تلاش می‌کند.
مهدی بن عطیه: کاپیتان یوونتوسی مراکش. رهبر خط دفاعی که با صفر گل خورده راهی جام‌جهانی شده است. او در بازی‌های مقدماتی یک گل برای تیمش هم به ثمررسانده. گل‌های «مهدی بن عطیه» و دیار به ساحل‌عاج صعود مراکشی‌ها را به روسیه قطعی کرد.
اشرف حکیمی: در کنار بن عطیه ۳۰ ساله، اشرف حکیمی ۱۹ ساله نیروی جوان و پرانرژی مراکشی‌ها در خط دفاع است. بازیکنی که امسال را باید سال شانس او دانست. سال فیکس شدن در تیم ملی، پررنگ شدن حضورش در رئال مادرید و حالا هم جام‌جهانی. زیدان در آخرین اظهارنظرش در مورد او گفته است: «او توانایی زیادی دارد. همیشه به تیم کمک می‌کند و در تیم‌های پایه خیلی پیشرفت کرد. اتفاقاتی که برای او رخ داد مهم بودند و باید در رابطه با او صبور بود. باید مراقب بود. اشرف باید برای حفظ سطح خود تلاش و تمرین سختی کند.»
ایسکو: ۵ گل در ۶ بازی ۲۰۱۷ آماری فوق‌العاده از بازیکن جوان اسپانیاست. جالب است که او دو گل برای اسپانیا در دو بازی زده است که در مجموع ۷۰ دقیقه در این دو بازی به میدان رفته است. بیخود نیست که در رئال مادرید هم‌تیمی‌هایش او را ماخیا صدا می‌کنند، به معنی جادو. او جادوی اسپانیایی‌ها در روسیه است.
ژائو ماریو: در تیمی که گل زدن برعهده رونالدو و نانی و سیلواست وظیفه پاس گل‌دادن را ژائو ماریو برعهده دارد. بازیکنی که وظیفه‌اش را هم به خوبی انجام می‌دهد و در بازی‌های مقدماتی ۴ گل برای هم‌تیمی‌هایش ساخته. او این فصل در اینترمیلان نیمکت‌نشین محض بوده اما در همان سه بازی که در ترکیب اصلی به میدان رفته ۴ پاس گل داده است. ۸ پاس گل در یک سال ژائو ماریو را حتی در دوران افت هم خطرناک می‌کند.
حکیم زیاش: اهل مراکش و متولد هلند. با فوتبالی که سبکش را هم از محل تولدش با خود به تیم ملی آورده است. زدن ۷ گل در ۱۳ بازی برای یک هافبک آمار بسیار خوبی است آن هم در تیمی که کم گل می‌زند و تخصص چندانی در این زمینه ندارد. به کارنامه او ۲ پاس گل هم باید اضافه کرد. او در آژاکس هم ستاره است. البته در آنجا بیشتر از گل زدن پاس گل می‌دهد. سه گل و هشت پاس گل در ۱۳ بازی.
موراتا: در شش بازی سال ۲۰۱۷ در دو بازی نیمکت‌نشین بود و در دو بازی مصدوم. با این حال برای بهترین شدن او همان دو بازی باقی مانده کافی بود تا او با سه گل و یک پاس گل آمار خوبی برای خودش ثبت کند. بازیکنی که این روزها حسرت رئالی‌هاست که به راحتی او را از دست دادند با درخشش در چلسی برای حریفانش در روسیه خط و نشان می‌کشد.
آندره سیلوا: او را رونالدوی آینده می‌نامند. آمارش هم نشان می‌دهد که این لقب خیلی هم عجیب نیست. ۱۰بازی، ۹ گل و یک پاس گل در بازی‌های ملی از او یک بازیکن رویایی ساخته که بازنشستگی رونالدو را برای پرتغالی‌ها قابل هضم‌تر می‌کند. زوج سیلوا و رونالدو دلهره‌آورتر از آن هستند که تیمی علاقه به رویارویی با آنها داشته باشد.
رونالدو: کریستیانو رونالدو، بهترین بازیکن سال دنیا و دارنده توپ طلای دو دوره اخیر. نیاز به توضیح بیشتری ندارد.