به گزارش مشرق، «علیرضا رضاخواه» در یادداشت روزنامه «خراسان» نوشت:
رسوایی واترگیت به‌عنوان بزرگ‌ترین رسوایی سیاسی تاریخ آمریکا به وقایعی اطلاق می‌شود که میان سال‌های۱۹۷۵ - ۱۹۷۲ در هتلی به همین نام در واشنگتن اتفاق افتاد که منجر به استیضاح و سپس کناره‌گیری ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا شد. در آن زمان و درجریان انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا تعدادی از مأموران اف‌بی‌آی وارد ساختمان هتل واترگیت، محل استقرار ستاد انتخاباتی حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا شدند و دستگاه‌های شنود کار گذاشتند و سپس اسناد و مدارکی را برای اهداف مختلف به سرقت بردند.
این اقدام غیرقانونی با پیداشدن یک نوار توسط یک مأمور حراست هتل به‌طور تصادفی لو رفت و روزنامه واشنگتن‌پست ازطریق دو تن از روزنامه‌نگاران خود آن را به اطلاع افکار عمومی رساند. بعدها مشخص شد که چنین اقداماتی قبلا مکرراً انجام شده و تحقیقات بعدی نشان داد که عمق این‌گونه فعالیت‌های جاسوسی بسیار گسترده بوده است. پس از آن که مشخص شد کنگره به استیضاح نیکسون رأی خواهد داد، وی در شب ۸ اوت ۱۹۷۴ از سمت خود کناره‌گیری کرد.
نیکسون اولین رئیس‌جمهور آمریکا بود که استعفا می کرد. اگرچه استعفای نیکسون روند استیضاح را متوقف کرد، اما به پیگیری‌های قضایی پایان نداد. در ماجرای واترگیت، ابتدا چنین تصور می‌شد که این قانون‌شکنی توسط افراد دون‌پایه طراحی و هدایت شده‌است، اما پس از آن که نیکسون از تحویل نوارهای ضبط‌شده به کمیته قضایی مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا خودداری کرد، پای رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا نیز به میان کشیده شد.
کمیته قضایی مجلس نمایندگان در ژوئیه ۱۹۷۴ رسیدگی عمومی به اعلام جرم علیه نیکسون را آغاز کرد و دیوان عالی فدرال ایالات متحده آمریکا نیز حکم کرد که رئیس‌جمهور نوارها را به کمیته قضایی تحویل دهد. هفته بعد کمیته قضایی مجلس نمایندگان، رأی خود را درباره سه فقره جرم ارتکابی توسط نیکسون صادر کرد: سوءاستفاده از قدرت، کارشکنی در امر اجرای عدالت و اهانت به کنگره.
در ۴ اوت ۱۹۷۴ کاخ سفید متن پیاده‌شده نوارها را تحویل داد. یکی از نوارها حاوی یک مدرک غیرقابل انکار بود یعنی دستور ریچارد نیکسون برای تماس با سیا به‌منظور متوقف‌کردن تحقیقات اف‌بی‌آی درباره سرقت واترگیت. با انتشار این نوار مشخص شد که مجلس نمایندگان به تصمیم کمیته قضایی برای استیضاح نیکسون رأی خواهد داد. این مسئله سبب شد که ریچارد نیکسون برای پرهیز از برکناری توسط کنگره در ۸ اوت ۱۹۷۴ از سمت خود کناره‌گیری کند.
روح سرگردان نیکسون
از آن تاریخ به بعد روح نیکسون همواره در اتاق‌های کاخ سفید پرسه می‌زند، به‌گونه‌ای که دچار شدن به سرنوشت سی‌وهفتمین رئیس جمهور آمریکا یک کابوس دایمی برای ساکنان کاخ سفید است. اکنون در سال ٢� ١٧ بیش از چهار دهه بعداز کناره‌گیری نیکسون از قدرت، این کابوس برای ترامپ درحال تعبیر شدن و واترگیت جدیدی درحال شکل‌گیری است. جالب است که در واترگیت جدید، یک پای افشاگری‌ها باز هم روزنامه واشنگتن‌پست است.
اتهام‌ها هم بسیار شبیه به هم هستند، تقلب در انتخابات و ممانعت از اجرای عدالت. ترامپ و تیمش متهم هستند که از روس‌ها در جریان رقابت‌های انتخاباتی ٢� ١۶ کمک گرفته‌اند. در مرحله اول گمانه‌زنی‌ها بر این مبنا بود که احتمالا مداخلات روسیه بدون اطلاع ستاد انتخاباتی ترامپ ولی در جهت منافع آنان صورت گرفته است. اما کم‌کم اسناد و مدارکی پیدا شد که از ارتباط نزدیکان ترامپ با وابستگان کرملین پرده برمی‌داشت. در آخرین تحول، رابرت مولر، بازرس ویژه این پرونده که هدایت روند تحقیق و تفحص را برعهده دارد، به سراغ حلقه نزدیکان ترامپ رفته است.
اعترافات دردسر ساز فلین
مایکل فلین، مشاور امنیت ملی آمریکا که تنها سه ماه پس از حضورش در بالاترین مقام امنیتی ایالات متحده، به دلیل رسوایی همکاری با روس ها استعفا کرده بود، حالا بار دیگر در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفته است. او روز جمعه، دهم آذرماه، در برابر قاضی به جرم شهادت دروغ به اف‌بی‌آی درباره تماس‌هایش با سفیر روسیه در واشنگتن اعتراف کرد و گفت تماس‌هایش با روس ها به درخواست یک مقام ارشد در تیم انتقالی دولت جدید آمریکا انجام شده است. اندکی بعد رسانه‌های آمریکا از نقش جرد کوشنر، داماد و مشاور عالی ترامپ، در این پرونده خبر دادند.
این در حالی است که تحقیقات قضایی از پسر بزرگ ترامپ نیز در همین زمینه در حال انجام است. پرونده "روس گیت" یا همان رسوایی کمک مسکو به موفقیت ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ بر خلاف انبوهی از پرونده های فساد اخلاقی، سیاسی و اقتصادی ترامپ کم کم داردآینده سیاسی جنجالی ترین رئیس جمهور دوران معاصر آمریکا را با تهدید جدی مواجه می سازد.
روزنامه واشنگتن پست دیروز نوشت مایکل فلین، مشاور امنیت ملی سابق آمریکا می‌تواند با ارائه شواهدی درباره تبانی ترامپ با روسیه در انتخابات، پایان کار دولت آمریکا را رقم بزند. اما چرا پرونده "روس گیت" بر خلاف پرونده های دیگر، تا این اندازه حساسیت برانگیز شده است؟
رقابت داخلی میان حلقه مشاوران
قطعا یکی از دلایل اصلی کش دار شدن پرونده "روس گیت"، بحث امنیت ملی آمریکا و رقابت مسکو و واشنگتن است. اما معمولا چنین پرونده هایی که با آبرو و حیثیت کشورها سرو کار دارد پشت پرده حل و فصل می شود و نه در شبکه های خبری سی ان ان و فاکس نیوز. از این رو می توان گفت کاتالیزور دیگری نیز در کنار مسئله امنیت ملی وجود دارد و آن رقابت سیاسی خشن در حلقه نزدیکان ترامپ است. واقعیت این است که ترکیب دولت‌ها و چگونگی چینش کابینه با وجود این که نظام سیاسی آمریکا، یک نظام ریاستی است و محدودیت‌های نظام پارلمانی را ندارد اما معمولا یکدست نیست. دولت آمریکا بر اساس نظریه تکثر گرا Pluralist theoryبه مثابه یک شرکت سهامی است که در آن بلوک‌های قدرت خاصی قرار دارند که بر سر "سهم و جایگاه در تصمیم سازی‌های سیاسی " با یکدیگر رقابت می‌کنند.
دولت ترامپ نیز از این قاعده مستثنا نیست. در کابینه ترامپ چهار جریان اصلی از ابتدا در حال رقابت بودند ، تی پارتی یا محافظه کاران تندرو به رهبری استیو بنن استراتژیست سابق کاخ سفید، محافظه کاران سنتی به رهبری مایک پنس معاون اول، نظامیان و ژنرال ها، به رهبری جان کلی، ریاست ستاد کاخ سفید و حلقه خانوادگی به رهبری کوشنر و ایوانکا ترامپ. گروه آخر یعنی حلقه مشاوران خانوادگی از همان روز اول با گروه اول یعنی جریان تندروی کابینه به رهبری بنن به شدت مشکل داشتند. در رقابت میان این دو گروه کوشنر توانست با بهره گیری از رابطه عاطفی اش به عنوان داماد خانواده و تکیه به پایگاه اجتماعی ایوانکا ترامپ سمبل جریان محافظه کار تندرو در کاخ سفید، استیو بنن، را کنار بزند و در کنار همسرش به چیزی خلاف آن چه پایگاه جریان محافظه کار تندروی رئیس جمهوری تمایل دارد، تبدیل شود.
برگشت جادو علیه جادوگر
سلسله اشتباه های کوشنر با راضی کردن ترامپ به رفع حمایتش از مایکل فلین، مشاور امنیت ملی سابق دولت او آغاز شد. در آن قضیه رئیس جمهور در کنار مشاور امنیت ملی خود برای رویارویی با فشارها نایستاد و فلین نیز از سمت خود استعفا کرد. اقدامی که سبب شد دریچه ای برای ورود مخالفان به حلقه قدرت در دولت ترامپ به وجود آید. استعفای فلین، این ژنرال سابق پنتاگون، به مثابه نخستین سنگ دومینو بود.
داماد ترامپ همچنین به سمت اخراج جیمز کومی، مدیر سابق دفتر فدرال آمریکا، اف.بی.آی، رفت، با این تصور که با این اقدام مهره اصلی تحقیق برای دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را کنار می زند. نتیجه این شد که رابرت مولر بازپرس ویژه با صلاحیت های مطلق شد و جادو علیه جادوگر برگشت، بعد از آن مشکلات دولت و تیم تبلیغات ترامپ آغاز شد.
حالا ظاهرا اخراجی های دولت ترامپ می خواهند انتقام بگیرند. لذا چند روز پیشتر، قبل از این که مایکل فلین به صورت رسمی به تخلفاتش اعتراف و آمادگی خود را برای همکاری با اف بی آی اعلام کند، سایت خبری بریت بارت وابسته به استیو بنن، از افول ستاره بخت کوشنر جوان خبر داده بود. رقابت های خونین داخلی میان مشاوران ترامپ کم کم دارد برای حیات سیاسی خود او نیز دردسر ساز می شود.