سرویس سیاست مشرق- امیر حمزه‌نژاد:  برای چندمین بار است که یکی از مسئولان خصوصا بانوان اروپایی آداب فرهنگی و دیپلماتیک کشورمان را رعایت نمی‌کند و با سر و شکلی نامرسوم به دیدار مقامات کشورمان می‌آیند. موضوع دیدار هیئت دیپلماتیک انگلیس که در صدر آن بوریس جانسون، وزیر خارجه این کشور به تهران آمد و با محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان به گفتگو نشست یکی از این موارد قابل تامل است.

در موارد دیگر مقاماتی که آداب فرهنگی و دیپلماتیک کشورمان را زیر پا می‌گذاشتند از جمله مقامات غیر دیپلماتیک مانند نمایندگان مجلس بودند اما این بار یک خانم دیپلمات آنهم از نوع انگلیسی‌اش با وجود تذکر وزیر خارجه کشورمان حجاب خود را در خاک ایران و در مقابل تیم دیپلماتیک ایرانی رعایت نکرد.

ماجرا از این قرار است که وزیر امورخارجه کشورمان، وقتی خانم دیپلمات را دید با خنده به او تذکر حجاب داد و این خانم در ابتدا نشان داد که به تذکر ظریف پاسخ مثبت داده است اما بعدا با بی اعتنایی دوباره به همان سرو وضع در این جلسه حضور یافت.

سئوال اینجاست که انگلیسی‌ها که به رعایت آداب دیپلماتیک خود را شهره می دانند، چرا ابتدایی ترین شئون دیپلماتیک را رعایت نکردند؟

این در شرایطی است که وزیر خارجه و دیپلمات‌های ایرانی نمایندگان مردم ایران به شمار می‌روند و درواقع رعایت فرهنگ در مقابل نمایندگان ایران نشانه احترام به فرهنگ ایرانی است.

اینکه یک دیپلمات انگلیسی به تذکر یک مقام عالی رتبه ایرانی بی‌اعتنایی می‌کند و در طول جلسه نیز درحالی که درباره حجاب خود تذکر گرفته باز به همان حالت قبل و با بی‌اعتنایی حضور می‌یابد به نظر می‌رسد پیام مناسبی برای مناسبات دو کشور نیست. در حالی که مقامات انگلیسی نشان می‌دهند که به فرهنگ و دیپلماسی ایرانی احترام قائل نیستند چطور می‌توان با آنان در خصوص مناسبات دیگر خوش‌بین بود. آنهم در شرایطی که گفته می‌شود در روابط دیپلماتیک کوچکترین رفتار طرفین مورد دقت قرار گرفته و معنای خاصی را مخابره می‌کند.

به عنوان نمونه در خصوص غذا خوردن گفته می‌شود در عرصه دیپلماسی بین المللی هیئت میزبان قبل از مذاکره مهمان را به ناهار و شام کاری دعوت می کند و از نحوه غذا خوردن او نتیجه می‌گیرد که با چه تاکتیکی باید مذاکره کند. دسته فنجان را باید به همان سمت که بالا می بریم، پایین بگذاریم. یکی از آداب غذا خوردن در مراودات اجتماعی این است که وقتی کسی بر سر میز غذا مورد خطاب قرار می گیرد باید دست از خوردن بکشد و به حرف های او گوش کند.

مردان نباید کت شان را دربیاورند. هیچ کس نباید با تلفن همراه مشغول مکالمه باشد. هیچ کس نباید مشغول خواندن کتاب و روزنامه شود. مردان نباید تلفن و دیگر ملزومات خود را روی میز بگذارند یا اینکه زنان کیف خود را از دسته صندلی آویزان کنند. کسی نباید مشغول آرایش شود یا موهای خود را شانه کند.

این‌ها موارد دیپلماتیک و آدابی است که خود غربی‌ها در کتاب‌های مختلف این حوزه به رشته تحریر در آورده‌اند و از این رو به نظر می‌رسد باید سئوالی که پیش‌تر مطرح شد را دوباره پرسید چرا این خانم با بی‌اعتنایی از کنار آداب و رسوم دیپلماتیک و فرهنگی ایرانی رد شد و در طور جلسه این حس بی‌اعتنایی را با عدم رعایت این آداب منتقل کرد و در آخر در این جلسه که بی‌اعتمادی و بی‌اعتنایی با این حرکت نشان داده می‌شود، چه چیزی عاید دو طرف شده است؟