به گزارش مشرق، علی خسروی در مورد برگزاری کلاس داوری دانش‌افزایی در نیم‌فصل گفت: فدراسیون فوتبال کار بسیار خوبی کرده که برای داوران کلاس برگزار کرده است و باید از فدراسیون و کمیته داوران تشکر کرد، زیرا میزان ضریب اشتباه داوران در نیم‌فصل اول تقریباً بالا رفته بود، اما در برگزاری این کلاس دو نکته مهم وجود دارد که باید به آنها اشاره کنم؛ نکته اول این است که داوران بین‌المللی ما در نیم فصل اول اشتباهاتی را مرتکب شدند که از داوران ملی‌مان ندیده بودیم و اشتباهات آنها بیشتر از داوران ملی بود، با این حال عجیب است که داوران بین‌المللی در این کلاس داوران در نیم‌فصل شرکت نکردند.
خسروی افزود: نکته منفی دیگر این کلاس این بوده که فدراسیون فوتبال به داوران اعلام کرده هزینه رفت و برگشت کیش را خود داوران یا هیأت های فوتبال آنها باید بپردازند، واقعا چرا فدراسیون حاضر نشده که هزینه بلیط سفر داوران به جزیره کیش را بپردازد؟ چرا باید این هزینه به هیأت‌های فوتبال یا داوران تحمیل شود؟ آیا اگر بر فرض مثال علیرضا فغانی از طرف فدراسیون اندونزی دعوت شود، هزینه‌های او را فدراسیون فوتبال اندونزی می‌دهد یا جای دیگر؟ هیأت‌های فوتبال به اندازه کافی درگیر مشکلات مالی هستند و نباید هزینه دیگری به آنها تحمیل کرد.
این داور بین‌المللی سابق فوتبال ایران افزود: از هیأت‌رئیسه فدراسیون فوتبال به شدت گلایه دارم زیرا ظاهراً اعضای هیأت رئیسه موافقت نکرده‌اند که هزینه بلیت داوران پرداخت شود، در حالی که اصفهانیان رئیس محترم داوران به خود من گفت که من از هیأت رئیسه درخواست کرده بودم این هزینه توسط فدراسیون پرداخت شود، حالا سؤال من این است که چرا رؤسای هیأت‌ها می‌توانند در جزیره کیش میهمان رئیس فدراسیون فوتبال باشند اما داوران نه؟
خسروی با انتقاد از غیبت ناظران داوری گفت: من در ۱۵ هفته نیم فصل اول فقط در چهار بازی به عنوان ناظر داوری حاضر شدم، در حالی که شاید اگر قضاوت می‌کردم، در ۱۲ بازی می‌توانستم سوت بزنم. با این حال هیچ‌کدام از ناظران داوری در کلاس دانش‌افزایی داوران در جزیره کیش حضور ندارند، ظاهراً فدراسیون می‌گوید آنها جزیره کیش ظرفیت لازم را برای دعوت از ناظرین نداشته است، اگر اینگونه است چرا این کلاس‌ها در کلان‌شهرهای دیگر برگزار نمی‌شود؟ می‌توان این کلاس را به جای کیش در شهرهای بزرگ دیگر برگزار کرد و از شهرداری‌ها برای برگزاری کلاس‌ها کمک گرفت. با این حال باید بگویم من به خودم به خاطر حضور در داوری فوتبال کارت قرمز می‌دهم، شاید اگر حرفه دیگری را انتخاب کرده بودم، حداقل اکنون حرف‌هایم را می‌شنیدند، اما من از حضور در فوتبال سودی نمی‌برم.