به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، روزگاری رهبر کبیر انقلاب اسلامی(ره) در مورد وصیت نامه شهدا می‌فرمود: «این وصیت‌نامه‌‏هایی که این عزیزان می‌نویسند مطالعه کنید. ۵۰ سال عبادت کردید، و خدا قبول کند، یک روز هم یکی از این وصیت‌نامه‏ ها را بگیرید و مطالعه کنید و تفکر کنید.» چند سال پیش بود که رهبر معظم انقلاب هم در یکی از دیدارهای رسمی‌شان به خواندن وصایای شهدا توصیه داشتند.

ایشان در این زمینه فرمودند: «این وصیت‌نامه‌هایی که امام می‌فرمودند بخوانید، من به این توصیه‌ ایشان خیلی عمل کرده‌ام. هرچه از وصیت‌نامه‌های همین بچه‌ها به دستم رسیده - یک فتوکپی، یک جزوه - غالباً من اینها را خوانده‌ام؛ چیزهای عجیبی است. ماها واقعاً از این وصیت‌نامه‌ها درس می‌گیریم. این‌جا معلوم می‌شود که درس و علم و علم الهی، بیش از آنچه که به ظواهر و قالب‌های رسمی وابسته باشد، به «حکمت معنوی» - که ناشی از  نورانیت الهی است - وابسته است. آن جوان خطش هم بزور خوانده می‌شود، اما هر کلمه‌اش برای من و امثال من، یک درس راهگشاست و من خودم خیلی استفاده کرده‌ام...وقتی معنویت هست، دلها مجذوب آن می‌شود. وقتی دل‌ها مجذوب شد، نیروها به دنبال دل‌ها و اراده‌ها حرکت می‌کند. وقتی این‌طور شد، بزرگ‌ترین قدرت‌ها نمی‌توانند یک ملت را شکست بدهند. برادران! این واقعیت در ایران اتفاق افتاد؛ بزرگ‌ترین قدرت‌های دنیا نتوانستند ایران را شکست بدهند.» اعجازهای نهفته در کلام این مردان خدا گنجینه‌ای از حکمت آن‌هاست که میدان جهاد در راه خدا به آن دست یافتند. مرور خطوط این وصایا ضروری است.

شهید مصطفی نمازی فرد متولد سال ۴۷ بود که در سن ۲۰ سالگی در ۱۱ شهریور سال ۶۷ در شلمچه به فیض شهادت نائل شد. پیکر مطهر او در قطعه ۵۳ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) آرام گرفته است. او در وصیت نامه اش می‌نویسد:

بسم رب الشهداء و الصدیقین

سلام علیکم. بهنام خدا و با حمد و سپاس خدا

بار الها چه بسیار کارهای زشت که انجام دادم و تو آنرا پوشاندی و چه بسیار بلاهای سنگین که از من برگرداندی و چه بسیار لغزش‌ها که مرا از آن نگاه داشتی و چه بسیار ناراحتی که از من دور کردی و چه بسیار مدح و ثنای خوبی که من شایسته آن نبودم و تو آنرا منتشر ساختی.

آری من اینچنین بنده ضعیفی هستم که هیچ چیز از خود ندارم مرا از نیستی آفریدی و از گل خلق کردی و در شکل کامل‌ترین نوع مخلوقات خود قراردادی یعنی به شکل انسان و همه چیز در اختیارم گذاردی و من همواره بنده صالحی نبودم و تا به حال نتوانسته‌ام بنده مطیعی باشم و بنده تو باشم هربار خطا کردم معصیت کردم، پشیمان شدم و توبه کردم، با تو عهد کردم که بنده تو باشم و دیگر نافرمانی نکنم اما بعد هم توبه‌ام را شکستم و از تو دور شدم و بدین ترتیب عمرم را که ارزنده‌ترین نعمت تو بود در راه غیرتو سپری کردم از نعمات استفاده کردم و شاکر نبودم.

خداوندا هر چه گناه کردم هر چه توبه شکستم هر چند که بندگی تو را نکردم هر چند که از تو دور شدم، اما هرجا که بروم بازهم بنده تو هستم و امکان فرار از زیر لوای تو برایم نیست و غیر از تو هم کسی را ندارم و تنها امیدم به رحمت بی انتهای تو است.

تویی که به این بنده بی پناهت رحم می‌کنی. تویی که این بنده پشیمان را می‌بخشی. تویی که ارحم­ الراحمینی. تویی که غفار الذنوبی و ستار العیوبی. من هم که خطا کارم بنده توام و از روی جهل و نادانی‌ام بوده که نافرمانی کرده‌ام و تنها امیدم بخشش تو است که مرا بیامرزی پروردگارا عاجزانه از تو درخواست می‌کنم مرا عفو نمایی و از سر تقصیراتم درگذری و از تو می‌خواهم که مرا از جمله سپاهیانت قرار دهی و نیت و عمل مرا خالص گردانی که هدف‌ هم تنها قرب به تو و جهاد در راه تو و انجام وظیفه‌ام باشد. و عنایت فرمایی با گذشت از معاصی و گناهانم مرا جزء شهدایت قراردهی و به مقام عظیم شهادت نائل  گردانی و همانطور که در حدیث قدسی گفته‌ای جانم را بگیر و با جانم معامله کن.

با شکر و سپاس خداوند از نعمات فراوانی که به ما ارزانی داشته، با عرض سلام خدمت یگانه منجی عالم بشریت  حضرت مهدی (عج) و با عرض سلام خدمت نایب برحقش حضرت امام امت رهبر کبیر انقلاب اسلامی که با رهبری پیامبر گونه‌­اش که نشأت گرفته از مکتب جد بزرگوارش حضرت محمد (ص) است انقلاب اسلامی را در مسیر حرکتش که الی الله است هدایت کرده و از شر اجانب و منافقان محفوظ داشته است.

با عرض سلام خدمت امت شهید پرور و حزب الله که همواره بیشتر از گذشته در انجام وظایف خود در صحنه شرکت داشته و نسبت به اوامر امام امت که بحق از جانب آقا امام زمان است مطیع بوده‌اید و با اطاعت خود از امام یادآور آیه شریفه: «اطیعوا الله اطیعو الرسول و اولی الامر منکم» بوده‌اید و به این امر جامه عمل پوشیده‌اید و همانطور که تابه حال بوده‌اید یار وفادار امام باشید و هیچ گاه از ایشان روی نگردانید که امر امام امر امام زمان و امر خداست.

دیگر اینکه سعی کنیم مسلمان واقعی باشیم و همه چیز ما در صحبت خلاصه نشود بلکه با عمل خود نشان‌دهنده عقاید و اعتقادات خود باشیم و همانطور که خداوند هم در قرآن کریم چنین گفته است: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید چرا چیزی را به زبان می‌گویید که در مقام عمل خلاف آن را انجام می‌دهید؟» و سعی کنیم با عمل خود نمایانگر دین مبین اسلام باشیم و در مقام عمل و آزمایشات الهی روسفید بیرون بیاییم که حق تعالی چندین بار و در آیات متعدد امتحان و آزمایش خود را بیان فرموده از جمله می‌فرماید: «احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا امنا و هم لا یفتنون. آیا مردم چنین پنداشته‌اند به صرف اینکه گفتند ما ایمان آوردیم به خدا رها شده‌اند و بر این دعوی امتحانشان نکنند هرگز چنین نیست. به هرحال هر کس به طریق و طرق مختلفی توسط خداوند آزمایش می‌­شود» و در جای دیگر می‌فرماید «و لنبلونکم بشی‌ء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین. و البته شما را به سختی‌ها بیازماییم، چون ترس و گرسنگی و نقصان اموال و نفوس و آفات زراعت و بشارت و مژده از آن صابران و صبر پیشه‌گان است».

 پس بکوشیم با صبر و استقامت خویش در برابر مشکلات و سختیهای جانی و مالی و غیره از آزمایشات الهی موفق و سربلند بیرون بیاییم و همواره مراقب رفتار و اعمال خود باشیم که در امتحان الهی هستیم و همواره ان ربک لبالمرصاد که خداوند در کمین‌گاه است. تا ان شاءالله در آخرت در برابر حضرت حق و پیامبر و ائمه اطهار شرمنده نباشیم.

دیگر اینکه سعی کنیم بیشتر با معارف اسلامی که نهفته در قرآن  و کتب دینی است آشنا شویم زیرا هرچه داریم از دین و اسلام است که داریم و این اعتبار و اعتمادی که مردم ایران برای خود کسب کرده اند در سایه اعتقاد و ایمان به خداوند و اجرای احکام و تسلیم بودن است و تا مادامی که این اطاعت و تسلیم بودن باشد این اعتبار هم هست و عنایات خداوند شامل حال ماست و اگر خدای نکرده غفلتی بکنیم ولحظه و آنی ازیاد خدا غافل شویم دیگر هیچ. پس سعی کنیم وظایف دینی خود را انجام دهیم و به دیگران هم تذکر بدهیم و جهت انجام وظایف دیگران را تشویق کنیم. صحبت زیاد است و این صحبتها هم از خودم نیست و از قول ائمه و از قرآن مجید بود.

با عرض احترام خدمت شما پدر و مادر بزرگوارم و خانواده مهربانم که تا به حال زحمات بسیاری در حق این بنده حقیر کشیده اید و بعد از خداوند شما پدر و مادرم بوده‌اید که برایم زحمت ها کشیده‌اید و مرا به این حد رسانده‌اید که حق آن بود که همواره از محضرتان تقدیر و تشکر بنمایم اما افسوس که نتوانسته‌ام و تنها با زبان هم نمی‌توان این خدمات شما را قدردانی و جبران کرد و در این فرصتی که پیش آمد از حضورتان تشکر و قدردانی می‌کنم و امیدوارم که جزای خیر زحماتی که در حق اولاد خود کشیده‌اید، خداوند بزرگ به شما عنایت فرماید.

هر چند بنده حقیری هستم ولی خدمت شما عرض می کنم که صبر و استقامت پیشه کنید همانطور که تابه حال داشته­ اید و در برابر مشکلات و سختیها استقامت کنید تا ان شاءالله از امتحانات الهی روسفید و سربلند باشید و این فرزند کوچک خود را ببخشید تا ان شاءالله خداوند هم از گناهان ما بگذرد.

به امید پیروزی نهایی رزمندگان اسلام و سلامتی رهبر کبیر انقلاب اسلامی و شفای عاجل مجروحین و معلولین و به امید اهتزاز پرچم لااله ­الا­الله و محمدرسول الله در سراسر گیتی و با امید به آمرزش گناهانمان.

بنده حقیر مصطفی نمازی فرد امضاء :  ۶۵/۱۲/۹