کد خبر 810069
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۶ - ۰۷:۴۲

بسیاری از گزارشگران اعتقاد دارند که کار گزارشگری ورزشی، کاری تجربی در میدان عمل است. بسیاری از گزارشگران با آزمون و خطاهای بسیار به جایگاه‌های امروزی رسیده‌اند.

به گزارش مشرق، حمید قاسمی ـ مدیر رادیو ورزش، در مقاله‌ای تحقیقی به ارزیابی و تحلیل گزارشگران ورزشی تلویزیون و رادیو پرداخته است.

وی در این تحقیق با گزارشگران ورزشی مطرح تلویزیون و رادیو درباره‌ی تجارب و دیدگاه‌هایشان گفت‌وگو کرده است؛ گزارشگرانی از جمله زنده‌یاد عطاءالله بهمنش پدر گزارشگری ورزشی در ایران، عادل فردوسی‌پور، عنایت‌الله آتشی، مسعود اسکویی، عباس بهروان، غلامعلی پیرایرانی، اکبر ارمنده، علی شاکری، هادی عامل و علیرضا علیفر در این تحقیق به پنج نکته کلیدی برای گزارشگر شدن اشاره کرده‌اند.

در این گزارش با برخی از گزارشگران رادیو و تلویزیون و تجارب و دیدگاه‌های کلی آنها آشنا خواهید شد.

زنده‌یاد بهمنش: گزارشگر باید وسعت نظر داشته باشد

بهمنش نخستین گزارشگری زنده ورزشی در ایران از رادیو را برای رقابت دو و میدانی میان تیم ملی ایران و عراق از صدای ایران انجام داد. در دوران کاری‌اش به‌ سرعت به گزارشگر برتر رادیو و اولین انتخاب این رسانه برای گزارش مهمترین رقابت‌های ورزشی تبدیل می‌شود. در دوران ۲۱ ساله همکاری با رادیو، بهمنش بسیاری از رقابت‌های ملی و بین‌المللی را با صدای گرم و گزارش‌های جذابش پوشش می‌دهد. طی آن دوران طولانی، اغلب موفقیت‌های ورزشی ایران در آسیا و المپیک با گزارش‌های او همراه است و به این ترتیب صدای بهمنش نزد مردم ایران صاحب شناسنامه می‌شود.

چند نمونه از گزارش‌های خاطره‌انگیز و جملات قصار او در آن سال‌ها دهان به دهان میان مردم می‌چرخد که برخی از آنها هنوز هم در خاطر علاقمندانش باقی است. نمونه‌ای جالب از این کلام شیرین را می‌توان در جام جهانی ۱۹۷۰ مشاهده کرد. در گزارش بازی آلمان و مراکش و زمانی که هنوز طنّازی و تکه‌پرانی به سبک گزارشگران امروزی مد نشده است.   

او درباره‌ اینکه از چه زمانی و چگونه وارد کار گزارشگری شده است؟ توضیح داده بود: یک روز صبح، خبر رادیو را گوش می‌کردیم، نوبت به اخبار ورزشی رسید. دیدم همه‌اش غلط است! ثانیه را دقیقه می‌گفت، کیلوگرم را کیلومتر می‌گفت. حسن را حسین، تقی را نقی و ...!! دیدم رادیو خیلی از مطبوعات عقب است. یک نامه نوشتم به مسئول وقت رادیو و گفتم شما تغییراتی در رادیو داشته‌اید اما برنامه‌های ورزشی‌تان چنگی به دل نمیزند. آن نوشته را به رئیس دادم و ۵۱ درصدش درست از آب درآمدمسئولان رادیو، نامه را این طور جواب دادند که بفرما! این گوی و این میدان! یک تیم کشتی قرار بود از شوروی سابق به ایران بیاید. من دست به کار شدم و وزن به وزن به بررسی اوضاع و احوال کشتیگیران حریف پرداختم.

بهمنش پنج نکته کلیدی از منظر خود برای گزارشگر شدن را باریک‌بینی و نکته‌سنجی، تسلط بر چندین زبان خارجی، اطلاع از رویدادهای دنیای ورزش، نداشتن غرور و مطالعه کافی عنوان می‌کند.

این گزارشگر درباره‌ی مهمترین نقدی که به گزارشگران داشته، نیز مطرح کرده است: گزارشگران ورزشی ما، چون فکر می‌کنند نابغه‌اند و در دنیا بهترین هستند، درجا زده‌اند و پیش نمی‌روند؛ در حالی که هر کس می‌خواهد جلو برود باید وسعت نظر داشته باشد.

هادی عامل: جایگاه صداقت در گزارشگری

او که استعداد ویژه‌ای در کشتی داشت و در سن ۲۱ سالگی به دلیل آسیب‌دیدگی از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد، به جرگه مربیان و داوران کشتی پیوست.

عامل درباره اینکه چگونه وارد کار گزارشگری شده است، می‌گوید: مشهد گزارشگر کشتی نداشت و به طور اتفاقی از مشهد کار خود را آغاز کردم. سپس با شبکه یک و شبکه ۹ همکاری کردم.

وی عاشق بودن، صداقت داشتن، خدا را در نظر داشتن، مغرور نشدن و به مردم احترام گذاشتن را مهم‌ترین عامل کلیدی در گزارشگری می‌داند.

این گزارشگر درباره مهمترین نقدی که به گزارشگران فعلی دارد، می‌گوید: بعضی از گزارشگران خودشان نیستند و از دیگران تقلید می‌کنند. توصیه‌ام برای کسانی که می‌خواهند گزارشگر شوند این است که به خاطر خدمت به مردم گزارشگر شوند. اگر گزارشگری را پلی برای اهداف دیگری مثل شهرت و پول انتخاب کنند، موفق نخواهند شد.

نکات کلیدی از زبان علیرضا علیفر

علیفر که از گزارشگران قدیمی در فوتبال است، درباره اینکه چگونه وارد عرصه گزارشگری شده است، می‌گوید: از تاریخ تأسیس شبکه سه سیما یعنی ۲۲ سال قبل کار گزارش و تحلیل مسابقات فوتبال را آغاز کردم. قبول شدنم در سه دقیقه اتفاق افتاد، یعنی با سه دقیقه تست گزارش بازی منچستر لیورپول شدم.

علیفر نکات کلیدی در گزارشگری را صدای جذاب و گیرا که زیر نباشد ترجیحا تا حدودی بم، توانایی تلفظ صحیح حروف و کلمات، آشنایی کامل کلاسیک به زبان مادری،داشتن تحصیلات دانشگاهی حداقل لیسانس، آشنایی به زبان انگلیسی، تخصص در رشته ورزشی، داشتن مدرک مربیگری یا سابقه بازیگری در سطح اول کشور می‌داند.

او همچنین می‌گوید: یک گزارشگر حداقل باید دو سال فقط گزارشگر بازی‌های ضبط‌شده در رادیو و حداقل شش ماه در کنار گزارشگران شاغل هنگام پخش مستقیم بنشیند.

این گزارشگر فوتبال مهمترین نقدی که به گزارشگران فعلی دارد را اینگونه مطرح می‌کند: برخی گزارشگران فعلی خصوصاً در فوتبال شرایط مورد اشاره را ندارند و کارشان را به درستی بلد نیستند. توصیه من کاملاً مشخص است؛ اگر شرایط مورد اشاره را ندارند، دنبال شغل دیگری باشند.

عادل فردوسی‌پور: با عشق و علاقه به این کار نگاه کن!

او از محبوب‌ترین مجریان و گزارشگران فوتبال در دو دهه اخیر است. فردوسی‌پور تهیه کننده تلویزیونی است و سال‌هاست که تهیه و اجرای برنامه «نود» را بر عهده دارد.

این گزاشگر درباره اینکه چگونه وارد عرصه گزارشگری شده است، می گوید: بعد از تست‌های متوالی، وارد کار گزارشگری شدم. از اطلاعات دادن در حین مسابقات فوتبال و گزارش تنیس کارم را شروع کردم و کم کم به من میدان داده شد.

فروسی‌پور داشتن علاقه به کار گزارشگری، مسلط بودن به رشته ورزشی، صدای قابل تحمل! آشنایی با زبان انگلیسی، فن بیان مناسب و تسلط به زبان و ادبیات فارسی را مهمترین نکات کلیدی در گزارشگری عنوان می کند.

وی همچنین عدم علاقه به این کار، نداشتن زبان انگلیسی و فقدان تسلط لازم به این حرفه را مهمترین نقدی می‌داند  که به برخی گزارشگران فعلی وارد است.

فردوسی‌پور برای کسانی که می‌خواهند گزارشگر شوند چنین توصیه می‌کند: با عشق و علاقه به این کار نگاه کنن!

کیومرث کُرده: گزارشگر باید توان بداهه‌گویی خوبی داشته باشد

این گزاشگر درباره اینکه چگونه وارد عرصه گزارشگری شده است، می‌گوید: گروه ورزش تلویزیون آزمون گزارشگری در رشته‌های مختلف را اعلام کرد و بنده در رشته تخصصی‌ام یعنی والیبال آزمون دادم که به لطف خدا مورد قبول واقع شد.

وی داشتن علاقه، استعداد که وقتی صحبت از استعداد می‌شود، مراد داشتن صدای مطلوب، فن بیان، لحن مناسب و توان بداهه گویی است،  آشنا بودن با فنون و مهارتهای گزارشگری و تجربه و تمرین پیوسته آنها، بهره‌مندی از اطلاعات به‌روز و خوب، در ابتدا تقلید چیز بدی نیست ولی به مرور باید سبک خاص خود را داشته باشد و یادگیری پیوسته را از جمله نکات کلیدی گزارشگر حرفه‌ای می‌داند و می‌گوید: اگر گزارشگر در یادگیری و رعایت آن تلاش نکند، خود را متوقف و نابود خواهد کرد.

او همچنین مهمترین نقدی که به گزارشگران فعلی وارد می‌داند را بی‌توجهی به اخلاق و ادب حرفه‌ای و نداشتن سواد کافی در زمینه ورزش و رسانه عنوان می‌کند.

کیومرث کرده توصیه می‌کند: اگر به‌ درستی فکر می‌کنند مایه گزارشگری را دارند، با عشق و علاقه باشند و سعی کنند دامنه تحمل خود را بالا ببرند و قبل از اینکه شروع به گزارشگری کنند، شنونده خوبی باشند. شنیدن از مقدمات گزارشگری است به قول مولانا مدتی می بایدش لب دوختن، از سخنگویان سخن آموختن.

عنایت‌الله آتشی: گزارشگر باید مورد اعتماد مخاطب باشد

این گزارشگر درباره‌ی اینکه از چه زمانی و چگونه وارد کار گزارشگری شده است، توضیح داد: به دعوت یکی از مسؤولان وقت ورزش تلویزیون وارد حرفه گزارشگری شدم. اولین گزارشم را در همان سال و دیدار پرسپولیس گرگان و پهلوی تهران در سالن هفتم تیر فعلی انجام دادم و از آن روز تا به حال به صورت مستمر در رادیو و تلویزیون به صورت زنده و یا تولیدی مشغول به کار گزارشگری رقابت‌های مختلف هستم. مسابقات داخلی و خارجی سطوح مختلف شامل تیم‌های ملی، باشگاهی و دانشگاهی داخلی، NBA ،NCAA، یورو لیگ یور بسکت، جهانی، المپیک و لیگ‌های کشورهای مختلف را گزارش و کارشناسی کرده‌ام.

نکات کلیدی از نظر او برای گزارشگر شدن بدین شرح است:

در رشته تخصصی خود دارای کلام و تن صدای دلنشین باشد، مورد احترام و اعتماد مخاطب باشد، به احساسات بیننده و شنونده لطمه وارد نکند، از اظهارنظرهای شخصی در رسانه ملی خودداری کند، به فنون و اصول رشته مورد گزارش مسلط باشد. برای تیم‌ها، بازیکنان، کادر فنی و تماشاچیان احترام قائل باشد، حد انصاف را رعایت کند، از سخنان تبعیض‌آمیز و غلوآمیز خودداری کند، در مسابقات ملی احترام ویژه برای پرچم و کشور قائل شود، نقد منصفانه را در زمان مناسب تفسیر، انجام دهد، ضمن داشتن اطلاعات و دانش به‌روز، اخلاق‌مدار باشد، از منابع و مأخذهای موثق و با صلاحیت استفاده کند.

مجید احتشام‌زاده: از صدای دیگران تقلید نکنید

مجید احتشام‌زاده در پاسخ به اینکه از چه زمانی و چگونه وارد کار گزارشگری شده است؟ توضیح می‌دهد: با پیشنهاد اکبر محمدی‌خانی وارد رادیو ورزش شدم و ضمن همکاری با برنامه‌های مختلف در این شبکه به گزارش مسابقات تنیس روی میز پرداختم.

او درباره‌ی نکات کلیدی برای گزارشگر شدن می‌گوید: برخورداری از صدای رسا و خوب، داشتن اطلاعات کامل از رشته‌هایی که باید گزارش شود، داشتن ارتباط خوب با مخاطب، داشتن فن بیان، داشتن مقبولیت از سوی مخاطب، داشتن قدرت انتقال صحیح موضوع گزارش، تسلط به زبان رسانه‌ای و گزارش، ویژگی‌هایی هستند که یک گزارشگر باید به آن تسلط داشته باشد.

احتشام‌زاده درباره‌ی مهمترین نقدی که به گزارشگران دارد، می‌گوید: تقلید از دیگر گزارشگران به جای استفاده از صدا و الگوی خودشان و در مواردی به‌روز نبودن اطلاعات عمومی و تخصصی آنها مشکل برخی گزارشگران است.

این گزارشگر توصیه‌ای برای کسانی که می‌خواهند گزارشگر شوند، دارد و می‌گوید: از داشتن صدای رسا و جذاب خود مطمئن شوند و دوره‌های آموزشی تخصصی گزارشگری و فن بیان را طی‌ کنند و با مطالعه به افزایش سطح اطلاعات عمومی و تخصصی خود بپردازند.

اکبر ارمنده:‌ گزارشگری باید معشوقه گزارشگر باشد

اکبر ارمنده گزارشگر رادیویی است. وی درباره اینکه چگونه وارد کار گزارشگری شده است، می‌گوید:‌ به دلیل علاقه بیش از حد و توصیه یکی از پیشکسوتان رادیو مرحوم حیدر صارمی کار گزارشگری را در رادیو شروع کردم؛ البته بعد از ۹ مرحله تست دادن!

این گزارشگر کلیدی‌ترین نکته برای گزاشگر شدن را صدای مناسب و رادیویی می‌داند و می‌گوید، متاسفانه برخی از دوستان اصلا به این نکته مهم سال‌هاست توجهی نمی‌کنند. و اصولا گزارشگری که فاقد این ویژگی باشد، نباید به این حرفه روی بیاورد؛ چرا که شدیدا باعث اذیت و آزار شنونده می‌شود. علاقه‌مندی و عشق به کار گزارشگری و توجه به این نکته که کار گزارشگری به تنهایی نمی‌تواند راه گذران زندگی باشد. قدرت بیان قوی، آشنایی نسبی با رشته‌هایی که گزارشگر آن را انجام می‌دهد و اینکه گزارشگر باید یک و یا حداکثر دو رشته ورزشی را گزارش کند.

وی در نقدی که به گزارشگران فعلی دارد، نداشتن صدای مناسب که باعث آزار شنونده‌گان می‌شود در برخی رشته‌ها گزارشگر توان این که شنوده را در فضای مسابقه قرار دهد ندارد. توصیه من به کسانی که علاقه‌مند به این حرفه پول‌ساز!!!! هستند این است که گزارشگری را برای گذارن امورات زندگی انتخاب نکنند و تنها خود را عاشق و گزارشگری را معشوقه خود بدانند و عاشقانه عشق خود را دوست بدارند.

عباس بهروان: تفاوت بین گزارشگری، مجری‌گری و مفسری را نمی‌دانند

عباس بهروان هم مامور خدمت در صداوسیماست که سابقه گزارشگری، مفسری، مجری‌گری ورزشی و نویسندگی در مطبوعات را در کارنامه خود دارد.

او درباره اینکه از چه زمانی وارد حرفه گزارشگری شده است، می‌گوید: ابتدا فعالیت هنری از دبیرستان شروع شد و پس از آن مجری برنامه‌های هنری و ورزشی در رادیو شدم. از دهه  ۶۰ گزارشگر فوتبال بود و از همان زمان در تهران حضور یافتم و بعد مجری و مفسر و در ادامه در سایر شبکه‌ها به جز شبکه چهار سیما دعوت به همکاری شدم؛ البته از سوی برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای دعوت به همکاری شدم که نپذیرفتم.

بهروان صدای دلنشین و رسا، داشتن اطلاعات کافی از ورزش ایران و جهان در رشته‌های مختلف ورزشی، داشتن علم و سواد کافی، تسلط نسبی به زبان انگلیسی، داشتن سابقه ورزشی را از جمله نکات کلیدی برای گزارشگر شدن عنوان می‌کند و در عین حال درباره نقدی که به گزارش برخی از گزارشگران فعلی وجود دارد اشاره می‌کند و می‌گوید: اشتباه اکثر گزارشگران فعلی این است که تفاوت بین گزارشگری، مفسری و کارشناسی را رعایت نمی‌کنند؛ ضمن اینکه اغلب دیده شده که اطلاعات می‌دهند و گاهی هم بیش از اندازه اسیر احساست خود می‌شوند.

این گزارشگر درباره توصیه‌اش به کسانی که می‌خواهند گزارشگر شوند اینگونه می‌گوید: اولین توصیه این است که قبل از ورود به این حرفه با اهل فن و پیشکسوتان بهتر است وارد مذاکره شوند که آیا برای گزارشگری مستعد هستند یا نه. دوم اینکه مطالعه قوی داشته باشند و سوم اینکه جوانب عدالت و بی‌طرفی را رعایت کنند و نهایتا اینکه اسیر غرور نشوند و توجه داشته باشند که چه وظیفه خطیری بر عهده آنها است.

مسعود اسکویی:‌ گزارش چرا بیشتر حاشیه شده؟

مسعود اسکویی نیز شغل اصلی‌اش گزارشگری و گویندگی ورزشی رادیو است. او درباره اینکه چگونه وارد عرصه گزارشگری شده است می‌گوید: از همان ابتدای ورودم به رادیو و تلویزیون در انواع رویدادهای ورزشی حضور داشتم و به امر گزارش انواع رشته‌های ورزشی و به ویژه والیبال پرداختم.

این گزارشگر پیشکسوت، تحصیلات، مطالعه، صدای خوب، قدرت بیان، برداشت به موقع از اتفاقا پیش روی و از همه مهم‌تر عشق و علاقه به گزارشگری را از جمله نکات کلیدی برای گزارشگر شدن می‌داند.

وی در نقدی که به برخی گزارشگران فعلی دارد، می‌گوید: برخی گزارشگران بیشتر به حاشیه می‌پردازند تا به وقایعی که اتفاق می‌افتد که این مساله شنونده و بیننده را نه تنها عصبانی می‌کند بلکه از روند مسابقات دور می شود.

اسکویی درباره توصیه‌اش به افرادی که می‌خواهند گزارشگر شوند، نیز می‌گوید حتما عشق به این کار داشته باشند و از این طریق به دنبال مسائل مالی نباشند. برخورداری از صدای خوب، تحصیلات بالا و داشتن مطالعه در ارتباط با کار گزاشگری از جمله مسائلی است که گزارشگر خوب باید به آن توجه کند.

غلام‌علی پیرایرانی: دندان‌های سالم در گزاشگری موثر است

غلامعلی پیرایرانی کارش را از رادیو اردبیل شروع کرد و پس از آن در گروه ورزش شبکه یک به همراه مجید وارث عطاالله بهمنش، اکبر دودانگه و امیر رضا خادم ادامه داد. 

وی درباره نکات کلیدی که درباره گزارش‌گر شدن موثر است به ویژگی‌ داشتن صدای خوب، تخصص در رشته‌هایی که باید گزارش شود، آشنایی با زبان فارسی، آماده بودن درباره مسابقاتی که باید گزارش شود، دندان‌های سالم با تلفظ کامل کلمات، آمادگی جسمانی لازم برای بهره‌گیری از دم و بازدم را مطرح می‌کند.

این گزارشگر قدیمی غرور بی‌جا، حاشیه‌پردازی، دادن هیجان کاذب و طرفداری محرز از تیم مورد علاقه، عدم آشنایی لازم از قوانین و مقررات رشته و بازیکنان در ورزش‌های جمعی را در نقد به گزارشگران فعلی عنوان می‌کند و در عین حال درباره توصیه‌اش به کسانی که می‌خواهند گزارشگر شوند، می‌گوید:‌ عشق و علاقه، مطالعه کافی، پرهیز از حضور به خاطر مادیات، صدای قابل قبول، آشنایی با ریشه‌های ورزشی و زبان‌های خارجی از ویژگی‌های گزارشگر حرفه‌ای است.

راه گزارشگری رادیویی از زبان مجید ندیری

او در باره اینکه از چه زمانی وارد حرفه گزارشگری شده است، می‌گوید: ابتدا به عنوان کارمند خبر در واحد مرکزی خبر به فعالیت خبری پرداختم. اولین کار گزارشی‌ام در حوزه سیاسی و پوشش مراسم روز قدس در سوریه و لبنان بود. پس از آن با پذیرفتن مسئولیت در اخبار ورزشی صدا و سیما، اولین کار گزارش خبر ورزشی را در مسابقات جام صلح و دوستی کویت انجام دادم. طی خدمت در واحد مرکزی خبر و اخبار ورزشی و سپس حضور در رادیو، دوره‌های مختلف آموزشی حین خدمت را در زمینه خبر، گزارش و تهیه‌کنندگی رادیویی سپری کردم. با انتقال به شبکه رادیویی ورزش و بعد از مدتی پذیرش مسئولیت این شبکه به دلیل کثرت رشته‌های بازیهای آسیایی و المپیک و  
تعداد کم خبرنگار و گزارشگر اعزامی در رشته‌های وزنه‌برداری و رزمی به طور خاص و در سایر رشته‌ها به ارایه گزارش پرداختم. در طول خدمت رشته‌های شنا، بوکس، تکواندو، وزنه‌برداری، جودو، کاراته، دوومیدانی و برخی رشته‌های دیگر را در بازی‌های آسیایی و المپیک گزارش کرده‌ام.  

ندیری آشنایی با اصول و قواعد خبرنویسی و گزارش، تسلط بر اصول فن بیان و قدرت تصویرسازی (به ویژه در گزارشگری رادیویی)، استفاده از زبان رسانه و بکارگیری کلمات و لغات مناسب در گزارش، خودداری از گزافه‌گویی و پرداختن به موضوع گزارش و تنظیم مناسب زمان انتقال حواشی مورد نیاز و علاقه مخاطب، تعهد و رعایت اصول بیطرفی در گزارش را از جمله نکات کلیدی برای گزارشگری حرفه‌ای مطرح می‌کند. 

مدیر سابق رادیو ورزش درباره‌ی نقد خود نسبت به عملکرد برخی گزارشگران نیز می‌گوید: احساسی شدن گزارشگران در حین گزارش که باعث می‌شود وظیفه اصلی یا تصویرسازی ذهنی در گزارش رادیویی را فراموش کنند و کمتر به تکرار موقعیت و نتیجه موضوع گزارش بپردازند. رسانه و به ویژه رادیو، هر لحظه مخاطب جدید دارد و این مخاطب باید نتیجه، زمان و موضوع را بفهمد. این مسأله لزوم تکرار مناسب در فاصله‌های مناسب درباره موضوعات مورد اشاره را افزایش میدهد.

علی شاکری: یک شبه نمی‌توان گزارشگر شد

علی شاکری همکاری خود را با رادیو تهران و رادیو ورزش و سپس تلویزیون آغاز کرد. این گزارش‌گر درباره اینکه چگونه وارد حرفه گزارشگری شد می‌گوید: ماجرای وردم به عرصه گزارشگری به دوره نوجوانی در اواسط دهه ۴۰ و علاقه به کار گزارشگری از طریق رادیو و صدای استاد بهمنش بازمی‌گردد. انجام گزارش مسابقات مدارس شروع کارم بود که بعدها این رویا با پیوستن به رادیو در اواسط دهه ۷۰ با گزارش بازی‌های والیبال و سپس هندبال محقق شد و هم اکنون نزدیک به ۲۱ سال است که در کنار کار مطبوعاتی در امر گزارشگری تخصصی این دو رشته فعالیت دارم.

این گزارشگر علاقه، استعداد، پشتکار، آموزش و الگوبرداری، مطالعه در حوزه مورد نظر وکسب دانش فنی در حوزه‌های مربوطه را از جمله نکات کلیدی برای گزارشگر شدن می‌داند.

وی همچنین در نقد برخی گزارشگران فعلی می‌گوید: خیلی از گزارشگران بدون کسب اطلاعات لازمه بدون رنج و زحمت به دنبال موفقیتی یک‌شبه در این حوزه هستند.

شاکری درباره توصیه‌اش به کسانی که می‌خواهند گزارشگر شوند، گفت:‌ توصیه می‌کنم دوستان جوان با مطالعه و آگاهی قدم در این راه بگذارند و برای نیل به این موفقیت تذکرات دلسوزانه پیشکسوتان را سرلوحه راهشان قرار بدهند و صداقت در گفتار را فراموش نکنند.

مهدی شکری: گزاشگران نیازمند سواد رسانه‌ای هستند   

مهدی شکری که سابقه فعالیت رسانه‌ای دارد، در حال حاضر از مدیران، گویندگان و گزارشگران شبکه رادیویی ورزش است.

وی به نکات کلیدی که درباره گزارش‌گر شدن اشاره می‌کند و می‌گوید: به‌روز بودن و آگاهی و اطلاعات کافی داشتن از ورزش روز دنیا در هر رشته ای که گزارش می‌کند، انتقاد پذیر بودن، توانایی کافی برای انتقال حس به مخاطب از طریق لحن گزارش، دارا بودن صدایی که مخاطب با آن ارتباط برقرار کند و یا حداقل برای گزارش مناسب باشد و شنونده را آزار ندهد و او را مجبور به بستن صدای رادیو یا تلویزیون نکند! تسلط به اسامی بازیکنان و تا حدودی اطلاعات کارشناسی داشتن جهت تحلیل جریان آنی بازی در مواردی که نیازی به صحبتهای کارشناس برنامه نیست، بدون غرض و طرفداری گزارش کردن ... در مواردی که به عنوان گزارشگر یک ارگان ملی فعالیت می‌کنند وگرنه گزارشگرهایی که برای شبکه‌های اختصاصی تیم‌ها مثل رئال و رم گزارش می‌کنند قاعدتاً طرفدار تیم خودشان هستند و در حین گزارش این جانبداری را نشان می‌دهند، تمرکز روی بحث فنی گزارش و نه صرفاً آمار و ارقام و برخورداری از حافظه‌های قوی تا از اطلاعات ذخیره شده بجا و به موقع استفاده کند.

وی داشتن اطلاعات کافی برخی ازگزارشگران از فوتبال روز دنیارا به عنوان نکات مثبت و از بین رفتن ملاک خاص بودن صدا و یا نحوه گزارش در عرصه‌ی گزارشگری را مهمترین نقدی می داند که به برخی گزارشگران وارد است.

شکری در توصیه‌ای برای کسانی که می‌خواهند گزارشگر شوند نیز می‌گوید: آنهایی که می‌خواهند در این عرصه تأثیرگذار، ماندنی و متفاوت شوند و با گزارش خود سطح بینش و آگاهی مخاطب را نیز افزایش دهند، با سواد رسانه ای و گذراندن دوره های آکادمیک وارد این حرفه شوند.

محمد سیانکی: برخی گزارشگران فاقد اطلاعات فنی هستند

محمد سیانکی هم اکنون در شبکه ورزش سیما مشغول است. وی سابقه گویندگی، گزارشگری، نویسندگی و تهیه‌کنندگی در شبکه‌های رادیویی تهران، ورزش، صدای آشنا، اقتصاد و ایران را دارد.  

او درباره اینکه از چه زمانی وارد حرفه گزارشگری شده است می‌گوید: با توجه به فعالیت در رشته ورزشی فوتبال از همان بدو فعالیت به عنوان گزارشگر فوتبال شروع به کار کردم.

این گزارشگر تماشای مداوم مسابقات لیگ‌های فوتبال مختلف، مطالعه تخصصی رشته مربوطه، کسب اطلاعات بروز، بهرمند بودن از شخصیت حرفه‌ای مربوطه، برخورداری از اطلاعات فنی را از جمله نکات کلیدی می‌داند که برای گزارشگر شدن لازم است.

وی در نقد خود به برخی گزارشگران اظهار می‌کند: متأسفانه گزارشگران فعلی از اطلاعات فنی و محتوایی خوبی برخوردار نیستند.

منبع: ایسنا