سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
******
روزنامه ایران در مطلبی با عنوان «جمع بندی نظام،تعامل با اروپا است» نوشت:
«ارتباط ایران با اروپا نقش تعیین کننده‌ای در شکل‌گیری یا عدم شکل‌گیری اجماع علیه ایران دارد. اگر ایران بتواند با اروپا ارتباطات خود را گسترش دهد و دیپلماسی‌ای را به منظور متقاعد کردن اروپا برای صلح‌آمیز بودن و دفاعی بودن برنامه موشکی ایران پیش ببرد تا اندازه زیادی می‌تواند انگیزه آنها را از ملحق شدن به امریکا دور کند».
ارگان رسانه ای دولت در ادامه نوشت:
«مسأله اصلی اروپا و امریکایی‌ها تا اندازه‌ای برمی‌گردد به تشویق‌ها و ترغیب‌هایی که درون منطقه ما بین برخی از کشورهای همسایه انجام می‌گیرد. بنابراین اگر ایران بتواند روابط خود را به نحوی با کشورهایی که با آن در یک تقابل خصومت آمیز قرار دارند، اصلاح کند و بر ادامه گفت‌وگوهایی تأکید کند که در خلال آن به این کشورها نسبت به ماهیت دفاعی بودن برنامه‌های موشکی اش اطمینان دهد، این مسأله به کاهش فشار از اروپا برای ملحق شدن به این پروژه کمک خواهد کرد. در نتیجه فکر می‌کنم خیلی لازم است ما دو بال دیپلماسی اروپایی و دیپلماسی منطقه‌ای را همزمان پیش ببریم. این مسأله در شرایطی که ارتباط ایران با دولت امریکا تقریباً قطع است و احتمال هیچ مذاکره ای نیست و امیدی هم به مذاکره نیست ضروری است».
ایران در ادامه مدعی شد:
«معتقدم نظام مجموعاً به این جمع‌بندی رسیده که ایران باید با اتحادیه اروپا کار کند آن هم به این دلیل که رویکرد اروپای امروز با اروپای ۱۰ الی ۱۵سال گذشته متفاوت است و خط مشی کاملاً جداگانه‌ای را از امریکا دنبال می‌کند».
ابراز اعتماد بلا وجه ارگان رسانه ای دولت به اروپا در حالی است که در یک توافق(برجام) یکی از چند طرف قرارداد کلاهبرداری کرده است.دیگر طرف‌ها نیز که کنار آن راهزن بوده‌اند، برخلاف تعهد،کمترین اعتراضی به کلاهبردار نمی‌کنند هیچ، بلکه از مالباخته می‌خواهند اگر سلاح و چماقی برای دفاع از خود دارد، در فرآیند مذاکره‌ای جدید، آن را هم واگذار کند!
مقامات اروپایی بارها اعلام کرده‌اند که همه طرف‌ها- از جمله آمریکا- به تعهدات برجامی خود پایبند بوده‌اند و اعتراض ایران درخصوص عهدشکنی آمریکا در برجام را نپذیرفته‌اند.بنابراین در چنین شرایطی امید بستن به اروپایی‌ها برای در امان ماندن از تهدید آمریکا، افتادن از چاله به چاه و به عبارتی در دام شغال افتادن از هراس چنگ و دندان نشان دادن گرگ است.
در حال حاضر در موضوع ایران هیچ شکافی میان کشورهای اروپایی عضو ۱+۵ و آمریکا وجود ندارد.آمریکا همصدا با اروپا و رژیم صهیونیستی در پی برجامیزه کردن توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران است. مقامات آمریکایی-کاخ سفید و کنگره- در هفته‌های اخیر به صراحت اعلام کرده‌اند که باید برجام از یک توافق مدت‌دار به توافقی دائمی تبدیل شده و مسائلی از جمله توان موشکی ایران و قدرت منطقه‌ای کشورمان نیز به آن اضافه شود.نکته قابل تأمل اینجاست که این رویکرد مختص دولت ترامپ نیست. باراک اوبامای مودب! و باهوش! (تعبیری که مقامات ارشد دولت روحانی به کار بردند) هم در این مسئله دقیقا با دولت ترامپ هم عقیده بود. اوباما در کنفرانس خبری نشست امنیت هسته‌ای در واشنگتن -فروردین ۹۵- گفت:«روح توافق هسته‌ای و شرط برخورداری ایران از امتیازات اقتصادی، کنار گذاشتن توانایی موشکی و متوقف کردن اقدامات منطقه‌ای از سوی ایران است». «جان کری» وزیر خارجه سابق آمریکا نیز- دی ماه ۹۵- در یادداشتی که به مناسبت نزدیک شدن به روزهای پایانی حضور در کابینه آمریکا نوشته بود، تاکید کرد: «مذاکرات با تهران برای عقب نشاندن ایران از برنامه هسته‌ای به نتیجه رسید و حالا دولت بعدی آمریکا باید ضمن ادامه اعمال فشار بر ایرانی‌ها، برای عقب نشاندن برنامه موشکی ایران تلاش کند».
به نظر شما ما باید به عربستان و اروپا درخصوص صلح آمیز بودن توان موشکی کشورمان جواب پس بدهیم؟!آیا همصدایی ارگان رسانه ای دولت با مقامات غربی برای تکرار روند خسارت بار برجام در حوزه موشکی تأمل برانگیز نیست؟! نتیجه برجام این شد که «هسته ای از بین رفت و تحریم ها باقی ماند»؛ این تجربه کافی نیست؟!
روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «بازی صدا و سیما و زمین حامیان دولت» نوشت:
« رسانه ملی که در چهار سال گذشته بارها از مرز نقد فراتر رفته و دولت را تخریب کرده بود، اکنون تغییر رویه داده و از در دفاع از دولت در مقابل منتقدان در آمده است... گزارش اخیر بیست و سی تحت عنوان «سهم‌خواهی سیاسی با دغدغه‌های لاکچری» نخستین کنش صدا و سیما در راستای تحقق هدف جدیدش یعنی تخریب حامیان اصلاح‌طلب دولت است؛ گزارشی که مدعی است پویش پشیمانم از لندن و واشنگتن خط می‌گیرد...رسانه‌های اصلاح‌طلب نه خط و ربطی به واشنگتن و لندن و دارند و نه دنبال سهم خواهی از دولت هستند. اصلاح‌طلبان همه تلاش خود را می‌کنند تا با حفظ مطالبه‌گری، منتقدان منصفی باشند و دولت روحانی را بر اساس واقعیت‌های موجود و توانایی‌های آن قضاوت کنند».
آنچه روشن و بدیهی است اینکه اکثریت اعضای کابینه و مدیران دولت دوازدهم را اصلاح‌طلبان و یا شخصیت‌هایی با گرایشات نزدیک به این جریان تشکیل می‌دهند و طبیعی است که باید درخصوص کارنامه دولت به افکار عمومی پاسخگو باشند.اما این جماعت با شانه خالی کردن از مسئولیت فوق، به دنبال فرار از پاسخگویی است.
«رسول منتجب نیا» از فعالین اصلاح طلب چندی پیش گفته بود:«اصلاح‌طلب‌ها نه تنها نباید پاسخگوی عملکرد ریاست جمهوری باشند، بلکه باید به نمایندگی از مردم از رئیس جمهور پرسشگری کنند. مردم این واقعیت را به خوبی دریافتند که اصلاح‌طلبان از شخص روحانی حمایت نکردند بلکه برنامه‌های او را مورد حمایت قرار دادند».
«احمد شیرزاد» دیگر فعال اصلاح‌طلب نیز گفته بود:«رفتار روحانی شکل جدیدی به خود گرفته و پیوند خویشاوندی اصلاح‌طلبان با روحانی هم پیوند قوی‌ای نیست».
همچنین «مرتضی حاجی» از فعالین اصلاح طلب گفته بود:«مسئولیت عملکرد روحانی با اصلاح‌طلبان نیست».
از سوی دیگر، اصلاح طلبان در آستانه تشکیل کابینه دوازدهم به صراحت اعلام کردند که باید سهمِ خود را از دولت بگیرند و سهم خواهی در قدرت امری طبیعی است.
در همین رابطه احمد شیرزاد عضو فراکسیون افراطیون اصلاح‌طلبان در مجلس ششم گفته بود:«پیروزی روحانی معجزه او نبوده و ما درویشانه و کریمانه بدون گرفتن سهم کنار نمی رویم».
فائزه هاشمی نیز در مصاحبه با روزنامه ایران گفته بود:« سهم‌خواهی چه اشکالی دارد؟ بالاخره وقتی احزاب با هم فعالیتی را انجام می‌دهند و انتخابات را برنده می‌شوند، بعد هم باید برای تقسیم سمت‌ها و کرسی‌ها باهم گفت‌وگو کنند و در منافع نیز شریک باشند. ضرورت یک کار جمعی موفق و قاعده کارهمین است. حزب برای کسب قدرت به وجود می‌آید».
نکته دیگر اینکه روزنامه اعتماد تاکید کرده است که «اصلاح طلبان خط و ربطی به واشنگتن و لندن ندارند». این در حالی است که در حال حاضر تعداد زیادی از اصلاح طلبان که روزگاری در روزنامه های اصلاح طلب قلم می زدند و یا مسئولیتی در مجلس و یا دولت اصلاحات داشته اند اکنون در لندن و واشنگتن پناهنده شده و مشغول سرویس دهی به دشمن هستند.
و البته دوستان و همفکران آنها در همان روزنامه‌ها مشغول قلم‌فرسایی هستند. برجام و آمریکا را بزک می‌کنند. مردم را از سایه جنگ‌های خیالی می‌ترسانند. ارزش‌های اسلامی و ملی را تخطئه می‌کنند و در یک کلام نقش پایگاه دشمن در کشور را بازی می‌کنند.
در جریان فتنه ۸۸، نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با صراحت اعلام کرد که «اصلاح‌طلبان بزرگ‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران هستند!» و شیمون‌پرز، رئیس‌جمهور وقت رژیم کودک‌کش اسرائیل گفت: «اصلاح‌طلبان به نمایندگی از اسرائیل با رژیم اسلامی ایران می‌جنگند!».
جرج بوش رئیس جمهور اسبق آمریکا- سال ۲۰۰۸ -قبل از تدارک برای سفر خاورمیانه‌ای با محور اعلام شده «مهار نفوذ ایران» در نطق رادیویی با حمایت از اصلاح‌طلبان از بیروت تا تهران گفت: «ما از دموکرات‌ها و اصلاح‌طلبان از بیروت و بغداد تا دمشق و تهران حمایت خواهیم کرد و در کنار آنها خواهیم ایستاد.» وی در سال ۲۰۰۸ نیز در اظهاراتی اصلاح‌طلبان ایران را خط‌مقدم آمریکا خواند و افزوده بود: آنها با چالش‌های فراوانی روبرو هستند و چشم امیدشان به ماست!
روزنامه شرق در سرمقاله امروز خود نوشت:
«پایان‌بخشیدن به ایران‌هراسی در صحنه بین‌المللی و آغاز دوره جدید از تعامل جهانی، ازجمله مهم‌ترین دستاوردهای برجام است که باید آن را پاس داشت و از هر اقدامی که روابط ایران با جهان را به دوره قبل از برجام برگرداند، پرهیز کرد».
کارشناسان معتقدند که برخلاف تصور غلط برخی از مدیران ارشد دولت یازدهم، برجام نه تنها نقطه پایانی بر ایران هراسی نبود بلکه آغاز زنجیره‌ای از چالش‌های طراحی شده توسط دشمن در قبال نفوذ منطقه‌ای و قدرت نظامی و اقتدار ایران است.
به این اظهارات دقت کنید:
- «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه (شهریور ۹۶): با توجه به تحولات وضعیت منطقه و فشار فزاینده‌ای که ایران به منطقه وارد می‌کند و با توجه به فعالیت رو به گسترش ایران در زمینه موشک‌های بالستیک، باید برای محدود کردن فعالیت موشکی ایران و تمدید محدودیت‌های برجام بر غنی‌سازی ایران برای دوران پس از سال ۲۰۲۵، با این کشور گفت‌وگو کرد».
- «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان و «ترزا می» نخست‌وزیر انگلیس در گفت‌وگوی تلفنی(مهر ۹۶): «لازم است جامعه جهانی برای مقابله با فعالیت‌های منطقه‌ای بی‌ثبات‌کننده ایران و بررسی روش‌های رفع نگرانی‌ها درباره برنامه موشکی ایران همراه شود».
به نظر شما این اظهارات نشان دهنده پایان ایران هراسی است؟!
علاوه بر این پس از امضای برجام سطح خصومت عربستان علیه ایران بالا رفت و از سوی دیگر دولت ایران با مسامحه با اعمال ضدایرانی سعودی‌ها رفتار کرد که در چند مرحله با راه‌اندازی جنگ نفت علیه کشورمان و توهین و اتهام‌پراکنی به مقامات ایرانی همراه بود و بعد از آن به تهییج کشورهای میکروسکوپی از جمله کومور و جیبوتی برای قطع رابطه با ایران انجامید و سعودی‌ها بعدها با استمرار انفعال سیاست خارجی دولت یازدهم موفق به این امر شدند.
همچنین بررسی اعتبار گذرنامه‌ها در دنیا نشان می‌دهد اعتبار گذرنامه ایرانی در دولت تدبیر و امید! و روزهای پسابرجام نسبت به سال ۱۳۹۲ سقوط کرد.
روزنامه آرمان در گزارشی با عنوان «نفس های آخر ما» نوشت:
« آلودگی هوا به اوج خود رسیده است. ساکنان تهران و چند کلانشهر دیگر روز گذشته یکی از آلوده‌ترین روزهای سال را تجربه کردند. آلودگی در چند شهر به تعطیلی مدارس انجامید و نیروهای امدادی را به حالت آماده‌باش در آورد. پیش‌بینی می‌شود موج جدید آلودگی تا اواخر هفته‌جاری ادامه داشته باشد. داستان نفس کشیدن در هوای آلوده در فصل سرد امسال هم تکرار شده و باز هم چاره‌ای برای غول آلودگی که نفیر می‌کشد و شهروندان را به کام مرگ می‌کشاند، اندیشیده نشده است. مسئولان فقط به تعطیلی مدارس و محدودیت‌های مقطعی ترافیکی دل خوش کرده‌اند».
گفتنی است در سال ۹۲ «معصومه ابتکار» رئیس وقت سازمان محیط زیست- بدون داشتن هیچ‌گونه صلاحیت علمی و تجربی در حوزه نفت و گاز و فرآورده‌های نفتی- همصدا با دشمنانی که خودکفایی ایران را در هیچ زمینه‌ای برنمی‌تابند بدون سند بر طبل آلوده بودن و سرطان‌زا بودن بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها کوبیدند. روزنامه های اصلاح طلب نیز با جنجال رسانه ای به این مسئله پرداختند.نکته قابل تأمل اینجاست که هیچ مرجع آزمایشگاهی و علمی و پژوهشی این ادعا را تایید نکرد.
مهرماه سال ۹۳- یکسال بعد از جنجال رسانه ای اصلاح طلبان- در حاشیه جلسه هئیت دولت، یکی از خبرنگاران درباره کیفیت بنزین داخلی از نوبخت-سخنگوی دولت- سوال کرد که نوبخت در پاسخ گفت:«دولت سرطان زا بودن بنزین داخلی رارد می‌کند».
گفتنی است در سال ۹۲، مدیران نفتی کشور بر اساس یک شایعه بی پایه و اساس بیش از ۴.۱ میلیارد لیتر بنزین تولیدی پتروشیمی‌های ایرانی را از بازار مصرف داخلی جمع نمودند.
در حالی که در سال های اخیر می توانستیم به خودکفایی بنزین برسیم امروز شاهد واردات روزانه ۱۰ میلیون لیتر بنزین به کشور هستیم که در شرایط کنونی منجر به خروج ارز از کشور می شود.