به گزارش مشرق، جشنواره‌هایی با موضوع مقاومت از سال‌ها پیش و پس از هشت سال دفاع مقدس طراحی شدند و تا به امروز برخی از این جشنواره‌ها توانسته‌اند به حیات خود ادامه دهند و در عین حال برخی از این جشنواره‌ها گاه بوده‌اند و گاه نبوده‌اند. جشنواره‌هایی که با موضوع مقاومت تا به امروز دوام آورده‌اند، جریان‌ساز بوده‌اند و توانسته‌اند هنر دفاع مقدس و هنر مقاومت را سرپا نگه‌دارند. اگر در حوزه ادبیات هنور ادبیات دفاع مقدس، سرپاست، مهمترین دلیلش جشنواره‌های ادبی با موضوع مقاومت و دفاع مقدس است که انگیزه کار کردن برای شاعران را حفظ کرده است.
اگر تئاتر دفاع مقدس هنوز نفس می‌کشد به‌خاطر جشنواره تئاتر مقاومت است. اما در این میان جشنواره موسیقی مقاومت چند سالی است که به باد فراموشی سپرده شده است. شاید درخشان‌ترین دوره این جشنواره، آخرین باری بود که محمد گلریز دبیری آن را به‌عهده داشت. در آن دوره گلریز چهره‌های موسیقی پاپ را به جشنواره آورد تا با عشق و علاقه اجراهایی با موضوع مقاومت داشته باشند.
در روزهای گذشته امیر نصیربیگی دبیر جشنواره تئاتر مقاومت شد اما جشنواره موسیقی مقاومت هنوز خاموش است. پای صحبت‌های محمد گلریز نشستیم تا دیدگاه‌های او را درباره جشنواره‌هایی با موضوع مقاومت جویا شویم.
محمد گلریز می‌گوید: آقای نصیربیگی زمانی در بسیج هنرمندان معاون آقای منتظری بود. با سوابقی که من از ایشان سراغ دارم مدیر خوبی است. زمانی که در بسیج هنرمندان بود بسیار پیگیر و پرتلاش ظاهر می‌شد. از نزدیک با ایشان کار کرده‌ام و می‌دیدم که سعی می‌کرد کارها را به بهترین شکل انجام دهد. در کارش اصلاً کم نمی‌گذاشت.
از نظر کوشش و تلاش و پشتکار و البته باهوش بودن، ایشان کارش را بلد است. در بسیج هنرمندان با ایشان کار کرده‌ام و کارش خوب بود. این را خارج از فضای دوستی می‌گویم و واقعیت محض است. بعد از این که از بسیج هنرمندان رفت، دیگر با او تماسی نداشتم. نصیربیگی به‌طور حتم از نظر اجرایی توان اداره جشنواره تئاتر مقاومت را دارد.
او ادامه می‌دهد: در جشنواره‌های این‌چنینی میزان بودجه بسیار مهم است. اگر بودجه در اختیار چنین جشنواره‌هایی قرار بگیرد، می‌توانند کارهای زیادی بکنند. وقتی کسی مانند نصیربیگی مسئولیت جشنواره تئاتر مقاومت را به‌عهده می‌گیرد باید بودجه لازم را داشته باشد تا بتواند افکار و ایده‌هایش را عملی کند.
من در سال‌های گذشته چهار بار دبیر جشنواره موسیقی مقاومت بودم و می‌دانم که برگزاری چنین جشنواره‌هایی به بودجه‌های مناسب نیاز دارد. در آخرین سالی که دبیر جشنواره موسیقی مقاومت بودم حدود 500 میلیون تومان برای ما بودجه اختصاص دادند. در آن سال از خوانندگان موسیقی پاپ هم دعوت کردیم و سه شب و هر شب دو سئانس برای این خوانندگان اجرا گذاشتیم. خوانندگانی هم که آمدند آثار بسیاری درباره دفاع مقدس و شهیدان خواندند. آن سال جشنواره رونق بسیاری داشته و اجراهای بسیار موفقی روی صحنه رفت. در فضای بازِ برج میلاد هم بسیاری از خوانندگان را دعوت کردیم تا اجرا داشته باشند. در همان سال سروصدای خیلی از رسانه‌های خارجی درآمده بود و شایعه کرده بودند که این خوانندگان را به‌زور به جشنواره موسیقی مقاومت آورده‌اند. اما واقعیت این است که همه آن خوانندگان با عشق و علاقه آمدند.
گلریز می‌گوید: دبیری که برای یک جشنواره انتخاب می‌شود باید وجهه خوبی بین مردم داشته باشد. بسیاری از بارهای یک جشنواره بر دوش دبیر است و دبیر باید بتواند پاسخگو باشد. آقای نصیربیگی در سِمتِ دبیری جشنواره تئاتر مقاومت از این نظر اشراف لازم را دارد. نصیربیگی حتی می‌توانست رئیس بسیج هنرمندان باشد. اما متأسفانه بسیج هنرمندان را کوچک کردند.
او ادامه داد: در سال‌های اخیر کارهای بسیاری خواسته‌ام انجام دهم که امکانش فراهم نشده است. دوست داشتم برای شهید حججی کاری بکنم. دوست داشتم برای این شهیدِ بزرگوار کاری ماندگار بکنم اما متأسفانه ابزارش در اختیارم قرار نگرفت. ما باید از این فرصت‌ها به‌نفع کشورمان استفاده کنیم. این شهیدان حق بزرگی به گردن ما دارند. وقتی جوانی برای حفظ وطن جانش را کف دست می‌گذارد و سینه سپر می‌کند در مقابل دشمن، باید قدرش را بیش از این‌ها بدانیم. متأسفانه ارگان‌های مربوطه بهانه‌شان کمبود بودجه است. مگر قرار است چقدر خرج کنید. آهنگ‌های اجق‌وجقی تولید می‌کنند که پول هنگفتی هم برایش خرج می‌شود اما در نهایت کارِ یک بار مصرفی از آب در می‌آورند.
گلریز می‌گوید: خداوکیلی من کارم را انجام می‌دهم و تا جایی که از دستم بربیاید به همین روند ادامه می‌دهم. متأسفانه جشنواره موسیقی مقاومت چند سالی است که دیگر برگزار نمی‌شود. نمی‌دانم دلیلش چیست. ما نزدیک به 400 هنرمند موسیقی داریم که شهید شده‌اند. این شهیدان نوازنده، خواننده یا آهنگساز بوده‌اند.
او ادامه می‌دهد: راهی که من می‌روم راه درستی است و به‌طور حتم اجری نزد خدا دارد. قطعاً روزی فرامی‌رسد که سؤال می‌کنند از مسئولان که در زمان مسئول بودنتان برای فرهنگ و هنر چه کرده‌اید. در حال حاضر آثار بسیاری دارم که برای شهید همدانی، تهرانی‌مقدم، باکری خوانده‌ام اما پخش نمی‌شود. نمی‌دانم چرا پخش نمی‌شوند. در سالگرد این شهیدان می‌بایست این آثار را در تلویزیون پخش کنند اما این کار را نمی‌کنند.