به گزارش مشرق، علیرضا عزتی که برای فسخ قراردادش با باشگاه نفت تهران در سازمان لیگ حاضر شده بود، به جمع خبرنگاران آمد و در پاسخ به این سؤال که «شما باید الان سر تمرین باشید و چرا به سازمان لیگ آمده‌اید؟»، گفت: سر تمرین؟ مگر تیمی وجود دارد که تمرین هم داشته باشد. اسم تیم در جدول وجود دارد، اما با این مشکلات نمی‌دانیم چه‌کار کنیم. نمی‌دانم چه زمانی قرار است به مشکلات‌مان رسیدگی شود.

وی افزود: مالک اول 10 درصد و مالک دوم 10 درصد دیگر به بچه‌ها پول داده‌اند. مربی‌ها هم می‌آیند، مشکلات را می‌بینند، می‌گذارند و می‌روند. دیروز نه سرمربی داشتیم و نه چیزی دیگر. من شنیدم اگر سرپرست نباشد، بازی برگزار نمی‌شود، اما ما به احترام خودمان رفتیم و بازی کردیم. پارسال هم نمی‌خواستیم بازی کنیم، اما صحبت کردیم و به تاج احترام گذاشتیم و بازی کردیم، اما رسیدگی نکردند. امسال امیدواریم به مشکلات‌مان رسیدگی شود.

کاپیتان تیم فوتبال نفت تهران با اشاره به مشکلات مالکیتی این تیم، خاطرنشان کرد: این مشکلات مالکیت دو سال است که در نفت وجود دارد. از سال اول که به لیگ آمدیم، می‌خواستند تیم را به اراک بفرستند. بعد می‌خواستند آن را به ملوان بدهند. امسال هم که مشکلات مالکیتی به وجود آمد. به خدا می‌توانند این مشکلات را حل کنند، چیز بزرگی نیست. تصمیم‌گیرنده کسی نیست که پاسخگو باشد. الان صدها نفر از نفت طلب دارند.

عزتی در پاسخ به این پرسش که «مالک باشگاه نفت که این همه مصاحبه می‌کند، چرا در موقع سختی‌ها پیدایش نیست؟»، گفت: ایشان صحبتش این است که چون پروانه به نام من نیست، هزینه نمی‌کنم، اما مشکل ما چیست؟ ما چه گناهی کردیم؟ دیروز هم هیچ صحبتی با ما نشد. دیروز سر زمین آمده بودیم که تصمیم‌گیری کنیم که بازی کنیم یا نه. به احترام خودمان تصمیم گرفتیم و بازی کردیم. ما تیم خیلی خوبی داریم، اما شرایط روحی‌مان خوب نیست.

وی درباره آخرین وضعیت فسخ قرارداد بازیکنان تیم نفت تهران، گفت: امروز آمدیم که صحبت کنیم. اگر پول بدهند، بازی می‌کنیم. چرا بازی نکنیم؟ گناه ما چیست؟ ما پارسال زحمت کشیدیم و به آسیا رفتیم، اما سهمیه‌مان را گرفتند، چون نتوانستند درست تصمیم‌گیری کنند. چرا فقط بازیکن باید ضرر کند؟ چرا قانونی نیست که حق این بازیکنان را بگیرند؟ بازیکنانی مانند بیرانوند، امیری، کامیابی‌نیا، علی قربانی و زکی‌پور از نفت به پرسپولیس و استقلال رفتند. اگر مالکیت باشگاه مشخص نبود، اینها نمی‌رفتند. همه مربی‌هایی که هم آمدند موفق شدند،‌ اما ما مدام باید شب‌ها کابوس ببینیم که برای تیم‌مان چه اتفاقی می‌افتد.