خیابان جمهوری پر است از مراکز عرضه خطوط موبایل که به عنوان نمایندگی برای شرکت های مخابراتی فعالیت می کنند.اکثر این مغازه ها لیست شماره های رند خود را پشت شیشه و در معرض دید مردم قرار داده اند.

به گزارش خبرنگار مشرق، سال های اولی که تلفن همراه وارد کشور شد، داشتن یک خط موبایل که امکان برقراری تماس را در حال حرکت فراهم می کرد، آرزوی هر کسی بود.
 
یک سیم کارت ناقابل حدود 2 میلیون تومان قیمت داشت و به عنوان یک کالای کاملا تجملاتی به شمار می رفت. بعد از چند سال و در حالی که هنوز هم تلفن همراه برای خیلی از مردم دست نیافتنی بود، پدیده ای به نام سیم کارت اعتباری ظهور کرد که در واقع تحقق رویای موبایل دار شدن را برای همه به ارمغان آورد. هیچ کس باورش نمی شد که بتواند با حدود 40 هزار تومان فناوری 2 میلیونی چند سال قبل را خریداری کند.
 

شعار شرکت هایی که این فناوری را در کشور ایجاد کردند، در دسترس بودن و ارزان بودن برای همه مردم بود و امروز شاید هیچ کس را نتوان پیدا کرد که حداقل یک خط موبایل نداشته باشد. فناوری تلفن همراه به سرعت همه گیر شد و اکنون در تمام شهر ها و روستاها، مردم به خوبی با تلفن همراه آشنایی دارند.

با این که شرکتهای مخابراتی به وعده خود در مورد همه گیر شدن این فناوری عمل کردند اما هنوز هم کم و کاستی های زیادی در این زمینه وجود دارد. نمونه بارز این امر عدم نظارت و کنترل قیمت سیم کارتها از سوی توزیع کنندگان است که با وجود داشتن تعرفه مشخص اما باز هم با قیمت های بالا تر به فروش می رسند. 
 

خیابان جمهوری پر است از مراکز عرضه خطوط موبایل که به عنوان نمایندگی برای شرکت های مخابراتی فعالیت می کنند.اکثر این مغازه ها لیست شماره های رند خود را پشت شیشه و در معرض دید مردم قرار داده اند. به بهانه خرید سیم کارت و بدست آوردن اطلاعات از قیمتها، وارد برخی از این مغازه ها شدیم.

یکی از مغازه دارها دفتر 100 برگی روی پیشخوان گذاشته و داخلش تعداد زیادی شماره موبایل نوشته است. یک قسمت برای خطوط ایرانسل و یک قسمت برای همراه اول. نکته جالب اینجاست که شماره ها را بر اساس رندی دسته بندی و به سلیقه خودش قیمت گذاری کرده. از 14 هزار تومان تا 300 هزار تومان برای همراه اول و از 7 هزار تومان تا 250 هزار تومان برای ایرانسل.

این در حالی است که قیمت تعرفه این دو شرکت مخابراتی برای خطوط اعتباری (ایرانسل 5 هزار تومان و همراه اول 10 هزار تومان) بارها از رسانه ها اعلام شده و مسلما فروشندگان هم در جریان قیمتها هستند. فروشنده که سرش حسابی شلوغ شده در جواب سوال ما که پرسدیم چرا قیمت ها بالا تر از حد معمول است، می گوید: "خط رند قیمتش بیشتره. قیمتام بالاش خورده آقا جون. انتخاب کردی، بگو برات بیارم."
 

مغازه دار خوش ذوق دیگری یک ابتکار جالب به خرج داده بود. فروش یک خط ثابت همراه اول در کنار یک خط اعتباری همراه اول با همان شماره. در واقع یک خط دوقولو ولی با قیمتی ناقابل حدود 500 هزار تومان. این قیمت البته برای شماره های غیر رند در نظر گرفته شده است و برای خطوط رند قیمتها بالاتر نیز می رود.
 
یک مغازه کوچک کمی پایین تر از پاساژ علاءالدین که زیاد در مرکز توجه هم نیست، شیوه جالبی برای مطرح شدن دارد. ارائه  خطوط  اعتباری رند ایرانسل، با کدهای قدیمی به قیمتی در حدود 200 هزار تومان! از این فروشنده منصف در این باره سوال کردم و وی گفت: کدهای قدیمی بهتر آنتن می دن، الان دیگه 0935 گیر نمیاد. این خط پاییین رو ببین (شماره ای را نشانمان می دهد که در آن 4 بار عدد 4 تکرار شده است) اصلا کمتر از 200 تومن کلاسش میاد پایین.

رعایت یک نکته در واگذاری سیم کارت ها بسیار مهم است و آن هم ارائه مدارک شناسایی از سوی خریدار، جهت به نام خوردن سیم کارت و در نهایت جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی است.

وارد فروشگاهی شدم که از دیگر فروشگاه ها شیک تر بود. یکی از مغازه دارها در حال توضیح دادن قیمت های رند به یک مشتری بود که البته از میان حرفهایشان فهمیدم، خریدار کارت شناسایی برای به نام زدن خط مورد نظرش ندارد و به دنبال چاره ای برای خرید بدون ثبت نام سیم کارت است. فروشنده دیگری وارد بحث شد و پیشنهاد جالبی داد: "ما خط همراه اول فعال داریم. به نام خورده شما فقط سیم کارتو می ندازی تو گوشی و استفاده می کنی. ولی 20 تومن گرون تره. می خوای؟"

این که این سیم کارت به نام چه کسی بود و چطور می شد به نام کسی دیگری از یک سیم کارت استفاده کرد، سوالی بود که بی پاسخ ماند.
 

قیمت های سرسام آور و البته دلخواه که فروشندگان بر روی سیم کارتهای اعتباری گذاشته اند یک دزدی کاملا آشکار و بارز است که باید از طرف مسئولان پیگیری شود. سودهای چندبرابری و غیر منصفانه ای که از این راه عاید کاسبان می شود به قدری در جامعه محسوس است که نمی توان منکر آن شد.

سوال اینجاست که چرا اپراتور ها و شرکتهای مخابراتی با وجود هزینه های سرسام آور تبلیغاتی برای خطوط تلفن همراه این مورد را پیگیری نکرده و در مقابل آن ساکت مانده اند.این بی تفاوتی و بی مسئولیتی نسبت به کلاه برداری سیم کارتی، شک و شبهه ای را مبنی بر دست داشتن شرکتهای مخابراتی در این کلاه برداری ها به وجود می آورد.
 
*گزارش: میلادمحمدی