به گزارش مشرق، نتایج پژوهشی که بتازگی گروهی از پژوهشگران سوئدی منتشر کرده‌اند نشان می‌دهد ما انسان‌ها خیلی بیشتر از چیزی که فکر می‌کنیم در تشخیص بیماری دیگران، آن هم فقط با یک نگاه تبحر داریم. به این توانایی بالا در تشخیص عفونت و عوامل بیماری اجتناب از بیماری می‌گویند. اجتناب از بیماری از توانایی‌هایی است که در طول تکامل کسب کرده‌ایم تا احتمال ابتلا به بیماری‌های واگیردار را در خودمان کاهش دهیم. تشخیص افراد بیمار به ما کمک می‌کند از نزدیک شدن به آنها پرهیز کنیم و احتمال بیمار شدنمان را پایین بیاوریم.

برای بررسی این توانایی، پژوهشگران از ۱۶ داوطلب سالم در دو مرحله عکس گرفتند. در مرحله‌ اول ماده‌ای به نام لیپوپولیساخارید به این افراد تزریق شد. این ماده مولکولی است که در بعضی باکتری‌های بیماری‌زا وجود دارد و باعث واکنش شدید سیستم ایمنی بدن در حیوانات می‌شود. این ماده سترون بود، بنابراین داوطلب‌ها واقعا بیمار نمی‌شدند. بعد از گذشت دو ساعت از زمان تزریق، سیستم ایمنی بدن داوطلب‌ها فعال می‌شد و ظاهرشان را شبیه افراد بیمار می‌کرد. در مرحله‌ بعد، ماده‌ دیگری به همین داوطلبان تزریق شد. این ماده دارونما بود و درواقع هیچ اثری بر آنها نداشت.

عکس‌های این دو مرحله به ۶۲ شرکت‌کننده‌ دیگر نشان داده شد. هدف این بود که ببینند افراد تا چه حد می‌توانند تفاوت بین بیمار بودن یا نبودن را در یک فرد تشخیص دهند. نتایج نشان داد شرکت‌کننده‌ها در ۸۱ درصد موارد موفق شدند علائم بیماری را از روی ظاهر فرد تشخیص دهند. رنگ پریدگی، پلک‌های افتاده، رنگ پریدگی لب‌ها و چشم‌های قرمز از علائمی بودند که بیشتر از همه به این تشخیص کمک می‌کردند.

این نتایج نشان می‌دهد انسان‌ها می‌توانند علائم بیماری را در مراحل اولیه تشخیص دهند. این توانایی به ما کمک می‌کند از افراد بیمار در مراحل اولیه‌ بیماری که خطر انتقال بیماری بالاست، دوری کنیم. مطالعات صورت گرفته روی این توانایی هنوز زیاد نیست، اما اطلاعات خوبی نسبت به موارد دیگر اجتناب از بیماری داریم که با این توانایی همسو است. این که از دیدن چیزهایی مثل فاضلاب که می‌توانند منبع عفونت و بیماری باشند احساس انزجار می‌کنیم نیز نوعی واکنش اجتناب از بیماری است. اما این نتایج نشان می‌دهد شاید در این حوزه از چیزی که تا به حال فکر می‌کردیم تواناتر باشیم.