به گزارش مشرق، هفتم اردیبهشت ماه سال ۹۴، مأموران پلیس از قتل مردی افغان در یکی از روستاهای دماوند باخبر و راهی محل شدند. جسد متعلق به مردی ۳۲ ساله به نام برکت بود که در جریان درگیری با سه سارق بر اثر اصابت ضربات چاقو کشته شده بود.
یکی از شاهدان گفت: من همراه برکت و یکی از دوستانم که هر سه افغان و نگهبان باغ هستیم. در خواب بودیم که چند نفر وارد شدند و گاز اشک‌آور زدند. آنها چاقو و قمه داشتند و با تهدید درخواست پول کردند، اما ما پولی نداشتیم. سرانجام ۵۲هزارتومان پولی که آنجا بود و گوشی‌های تلفن همراهمان را سرقت کردند، آنها هنگام درگیری برکت را با چاقو هدف قرار داده و سرانجام فرار کردند.
بعد از انتقال جسد به پزشکی قانونی، مأموران پلیس موفق شدند عامل قتل را که مردی ۳۵ ساله به نام بهمن بود و در جریان حادثه زخمی شده بود را بازداشت کنند. او در بازجویی‌ها جرمش را انکار کرد و گفت: «من در جریان حادثه حضور داشتم و سرقت هم کردم اما قتل را قبول ندارم.» به این ترتیب بهمن با توجه به شواهد موجود به اتهام مباشرت در قتل و شروع به سرقت مسلحانه مجرم شناخته و روانه زندان شد.
در حالی که پلیس هیچ ردی از همدستان متهم به دست نیاورد، بعد از صدور کیفرخواست پرونده را به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی زالی و مستشار اسلامی فرستاده شد. جلسه رسیدگی به پرونده صبح دیروز تشکیل شد، با اعلام رسمیت جلسه از آنجایی که فرزندان مقتول هیچ درخواستی ارائه نداده بودند، معاون قوه قضائیه درخواست پرداخت دیه کرد.
در ادامه متهم در جایگاه قرار گرفت و در شرح ماجرا گفت: «چند روز قبل از حادثه دو نفر از دوستانم که اهل افغانستان بودند، پیشنهاد سرقت دادند و من هم قبول کردم. آنها چند نفر از هموطنانشان را در باغی شناسایی کرده بودند و قرار شد شب حادثه ساعت دو و نیم شب با گاز اشک‌آور و چاقو به آنها حمله کنیم.»
او در ادامه گفت: «آن شب وقتی وارد باغ شدیم مقتول و دوستانش خواب بودند که با صدای ما بیدار شدند و با هم درگیر شدیم، حین درگیری چند فقره گوشی از آنها سرقت کردیم، در حال فرار بودیم که ناگهان مقتول روی زمین افتاد، نمی‌دانم چه کسی به او ضربه زد که منجر به فوت او شد.»
متهم درخصوص اموال سرقتی گفت: «آن شب به خاطر جراحات و آسیب‌هایی در درگیری، دوستانم با اورژانس تماس گرفتند در حالی که عوامل اورژانس در حال پانسمان زخم‌هایم بودند، دوستانم آن چند گوشی را که سرقت کرده بودم را از جیبم برداشتند و متواری شدند، بعد از آن بود که دیگر دوستانم را ندیدم و نمی‌دانم کجا هستند.»
متهم در آخرین دفاعش گفت: «من قتلی مرتکب نشده‌ام بنابراین حاضر به پرداخت دیه نیستم، اما سرقت را قبول دارم اما پولی برنداشتم و آن چند گوشی را نیز دوستانم بردند.»
در پایان هیئت قضایی درخصوص اتهام سرقت مسلحانه وارد شور شد اما درخصوص اتهام مباشرت در قتل، پرونده را برای تحقیقات بیشتر به دادسرا ارجاع داد.
منبع: روزنامه جوان