به گزارش مشرق، در حساس‌ترین و مهیج‌ترین مبارزه رقابت‌های کشتی پهلوانی قهرمانی کشور که روز پنج‌شنبه در شهر مشهد و با حضور گسترده مردم کشتی دوست برگزار شد، جابر صادق‌زاده کشتی‌گیر مازندرانی برابر احمد میرزاپور از خراسان رضوی به روی تشک رفت و در حالیکه 3 بر صفر عقب بود در حرکتی که خصایص پهلوانی در آن دیده نمی‌شد، برابر احمد میرزاپور با ضربه فنی به برتری رسید و برای چهارمین مرتبه صاحب بازوبند پهلوانی شد.
میرزاپور که در مرحله مقدماتی از سد کشتی‌گیران خوبی همچون پرویز هادی گذشته بود و با آمادگی کامل به دنبال کسب دومین بازوبند پهلوانی ایران بود، در دیدار فینال برابر صادق‌زاده به روی تشک رفت و در حالیکه 3 بر صفر از حریف خود پیش بود، به یکباره داور با نواختن سوت مبارزه را قطع تا به صادق‌زاده برای ضربه زدن‌های مکرر بر سر و صورت میرزاپور هشدار دهد. طبق قانون و عرف کشتی زمانیکه داور مبارزه را قطع می‌کند، پس از اعلام نظر خود، کشتی‌گیران را به وسط تشک هدایت می‌کند و سپس با اطمینان از آمادگی و تمرکز هر دو کشتی‌گیر برای ادامه مبارزه، با نواختن سوت و همزمان اشاره دست، ادامه جریان مبارزه را اعلام می‌کند. در کشتی پهلوانی نیز این رسم همواره رعایت شده و حتی دو کشتی‌گیر برای زدودن هر گونه اختلاف در ادامه مبارزه با تاکید داور با یکدیگر دست می‌دهند و آنگاه مبارزه را ادامه می‌دهند.
متاسفانه این موارد در مبارزه صادق‌زاده و میرزاپور رعایت نشد. زمانیکه داور سوت قطع مبارزه را می‌زند به صادق‌زاده برای زدن ضربه بر سر میرزاپور تذکر می‌دهد اما در حالیکه میرزاپور با نگاه به سمت پایین و کشیدن دست بر سر و صورت، خود را مهیای حضور در وسط تشک و ادامه مبارزه می‌کرد، داور بدون هیچگونه هماهنگی و رعایت موارد فوق، اقدام به نواختن سوت می‌کند و صادق‌زاده نیز بدون توجه به اصول جوانمردی که حرف نخست را در این رشته می‌زند، از حواس‌پرتی میرزاپور سوءاستفاده کرده و به پاهای او حمله ور می‌شود و در چند ثانیه پشت او را به خاک می‌رساند و به این ترتیب با ضربه فنی برای چهارمین مرتبه صاحب بازوبند پهلوانی ایران در سال 96 می‌شود.
در کمال تعجب داوران نیز در میان اعتراضات شدید تماشاگران این نتیجه را قبول و دست صادق‌زاده را به عنوان فرد پیروز بالا می برند. میرزاپور نیز در اقدامی قابل تحسین که نشان از روحیه پهلوانی او دارد، برای اینکه حادثه ناگواری پیش نیاید بدون هیچگونه اعتراضی این رای را قبول و اقدام به ترک تشک کشتی می‌کند.
در رشته‌ای مانند کشتی پهلوانی که ریشه در فرهنگ و تاریخ این مرز و بوم دارد و پهلوانان بزرگی همچون پوریای ولی، ابراهیم حلاج یزدی، اکبر خراسانی، عباس زندی، احمد وفادار، غلامرضا تختی، علیرضا سلیمانی و... که همگی در داشتن منش و رفتار پهلوانی شهره عام و خاص بوده‌اند را در دامان خود پرورش داده، در مبارزاتشان هیچگاه مردانگی و مروت را فدای نتیجه‌گرایی و رسیدن به بازوبند پهلوانی نکرده‌اند که اگر اینگونه بود این رشته از هزاران سال پیش تا به امروز قدمت نداشت و این بزرگان را تحویل جامعه نمی‌داد.
اگر تختی پس از گذشت نیم قرن از درگذشتش همچنان در قلب مردم جای دارد و هیچگاه فراموش نمی‌شود، نه بخاطر مدال‌های رنگارنگ جهان و المپیکش است که کشتی از این قهرمانان زیاد به خود دیده، بلکه مروت، جوانمردی، مردم دوستی و بطور کلی صفات پهلوانی تختی، او را تختی کرده است.
الکساندر مدوید چهره افسانه‌ای کشتی جهان و دارنده سه مدال طلای المپیک و هفت مدال طلای جهان و از همدوره‌ای‌های جهان پهلوان تختی است. در جریان رقابت‌های جهانی ۱۹۶۲ تولیدو در آمریکا تختی به راحتی می‌توانست با استفاده از آسیب‌دیدگی شدید مدوید شکست یک سال قبل مقابل او در تهران را جبران کند اما در طول مبارزه تختی حتی یک مرتبه نیز به سمت پای مصدوم مدوید یورش نبرد تا مدوید آن مبارزه را پاک‌ترین مبارزه عمر خود بداند. اما جوانهای امروزی از حواس پرتی حریف که در اثر اشتباه داور بوجود آمد، صاحب بازوبند پهلوانی می‌شوند در صورتی که پیروزی به هر شیوه ای خصلت پهلوانان ایران زمین نیست.
درباره مبارزه صادق‌زاده ذکر این نکته نیز ضروری است که داور این میدان شناخت چندانی با کشتی پهلوانی و قوانین آن نداشته و رییس کمیته داوران فدراسیون کشتی باید پاسخگوی چرایی این موضوع باشد.
هر چه بود، جابر صادق زاده صاحب بازوبند پهلوانی شد اما پهلوان میدان را باید احمد میرزاپور نامید که در کنار حریفش قرار گرفت و پیروزی را به او تبریک گفت و نگذاشت جو سالن متشنج شود.