به گزارش مشرق، در رستوران شیک و زیبایی منتظر سایر دوستانم بودم تا شام را با هم صرف کنیم.
همین طور که منتظر بودم دکوراسیون زیبای رستوران را برانداز می‌کردم. نورپردازی زیبا و استفاده درست از رنگ قرمز زیبایی خاصی به دکوراسیون رستوران داده بود.
ریسمان‌های متعددی نیز بود که پرچم‌های کوچک کشور ترکیه از آن‌ها آویزان بود. ده‌ها پرچم ترکیه در رستوران به گونه ای چیده شده بود که گویا در مرکز استانبول قرار داریم. کار به اینجا ختم نمی‌شد و در پیشخوان رستوران و روی میز مدیر آن نیز پرچم‌های رومیزی ترکیه زینت بخش این فضای غریبه بودند.
چند روز گذشت تا اینکه طبق روال با تاکسی راهی محل کار بودم که دیدم راننده تاکسی برای تزئین خودرو از پرچم‌های کوچک ترکیه و برچسب‌هایی با پرچم این کشور استفاده کرده است. ناخودآگاه به یاد رستوران چند شب قبل افتادم و اینکه این رفتار در حال تبدیل شدن به یک اپیدمی بیگانه پرستی است.
بعد از آن نیز در چند مغازه لباس فروشی همین موضوع مشاهده شد. تزئین مغازه‌ها با پرچم چند کشور دیگر انجام شده بود و مغازه دار در پاسخ به این سوال که چرا ازپرچم کشور خودمان استفاده نکرده است؟، گفت که چون محصولات کشورهای دیگر را عرضه می‌کند، تزئین مغازه را هم با پرچم آن کشورها انجام داده است.
موضوع را با دوستانم در میان گذاشتم و آن‌ها نیز در اماکن و موقعیت های مختلف استفاده از پرچم و نمادهای بیگانه را رصد کرده بودند.
پرچم بزرگترین و مهم‌ترین نماد ملی هر کشوری است که از آن به عنوان ناموس وطن یاد می‌شود و باید تقدس و احترام آن در همه جا حفظ شود. به خاطر اهتزاز همین پرچم ملی است که جنگ‌ها برپا و خون‌ها ریخته می‌شود، اما اینکه چرا برخی افراد در عین اینکه خود را ایرانی می‌دانند پرچم بیگانگان را تقدیس می‌کنند و برای آن‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند علل متفاوتی دارد.
ارق ملی و داشتن حساسیت به نمادهای ملی کشور موضوعی است که باید با ایجاد آگاهی افزایش یابد و ملکه ذهن افراد شود.
اگر تک تک افراد جامعه بدانند که برای زندگی در زیر این پرچم چه زحماتی کشیده شده و چه خون هایی داده شده است و در طول سالیان دراز و قرن‌ها و هزاره های دور، این سرزمین چه بحران هایی را پشت سر گذاشته، کمتر کسی پیدا می شود که از پرچم کشورهای بیگانه استفاده کند.
به عنوان مثال اگر تک تک جامعه تاریخ چند هزار ساله و پر افتخار کشور خودش را بداند و بتواند آن را با کشورهای دیگر مقایسه کند شاید در استفاده از پرچم کشور خود تمایل بیشتری نشان دهد.
اما باید گفت همه علت بروز و شیوع این پدیده نامیمون، مردم و توده عوام نیستند، بلکه دستگاه‌های حاکمیتی نیز در این زمینه بی توجه و کم کار هستند.
تولید پرچم های شکیل ملی در سایزهای مختلف و با شکل‌ها و طرح‌های نوین می‌تواند بازار پرچم‌های بیگانه را کساد کند. شاید باید گفت بخشی از این رواج قارچ گونه و مسموم پرچم کشورهای مختلف در ایران نبود محصولات تولیدی پرچم ایران به عنوان رقیب جدی در بازار است.
اما این همه داستان نیست؛ یک مطالعه سطحی و آسیب شناسی ساده نشان می‌دهد بسیاری از افرادی که از پرچم و نمادهای بیگانه برای تزئین محل کسب و کار خود استفاده می‌کنند تنها به شکل ظاهری و طراحی محصول تولیدی توجه می‌کنند و این قصه آنجا دردناک و غمناک می شود که بفهمیم همه این محصولات در داخل کشور طراحی و تولید می‌شود.
این موضوع که سرمایه‌های این کشور برای ترویج و تبلیغ نمادهای کشورهای دیگر صرف می شود جای تامل بسیار و چاره اندیشی اساسی دارد.
کارشناسان بر این عقیده اند که استفاده از پرچم کشورهای بیگانه در ایران ضعف عملکرد دستگاه‌های موثر در این رابطه است و می‌گویند عرصه خالی پرچم ملی به همراه همزاد پنداری به عنوان همزبانی با کشورهای همسایه باعث تشدید چنین ناهنجاری است و این همزاد پنداری می‌تواند تا آنجا پیش رود که افراد و اتباع حتی با خط و زبان آن کشور ارتباط برقرار کرده تا حدی که با خط و زبان سرزمین مادری خود بیگانه می شوند.
به گفته آنان نبود نظارت و بی توجهی به این موضوع می‌تواند در واقع منجر به بی هویتی فرهنگی و عدم تعلق خاطر افراد به نمادهای ملی خود شود و وابستگی ساختگی و تصنعی به نمادهای غیر را ایجاد کند.
در میان فرهنگسازی و پرداختن به نمادهای ملی مانند پرچم و تبیین جایگاه واقعی پرچم و تقدس آن و تفهیم این مفاهیم می توان به سرعت بیگانه زدایی کرد و کمتر کسی را به نمادهای غیر جذب کند.
احمد سالک عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در این باره گفت: باید ریشه اندیشه و فکر گرایش به اروپا را پیدا کنیم، این ریشه در تلاش رسانه‌های بیگانه مبتنی بر ایجاد ارتباطات و دستورالعمل سایت‌های بیگانه در گسترش فرهنگ غرب‌زدگی است.
وی با اشاره به اینکه تعداد افراد متخلف محدود است؛ افزود: برخی از این افراد می‌گویند به این نمادها علاقه داریم، اما باید توجه داشت؛ ریشه این علاقه تحت تأثیر قرار گرفتن از سایت‌ها و فضای مجازی است. این سایت‌ها می‌خواهند فرهنگ غرب‌زدگی را در مقابل فرهنگ اسلام ناب، توسعه بدهند.
سالک تصریح کرد: قانونی مبنی بر استفاده نکردن از نمادهای بیگانه داریم؛ وزارت ارشاد و نیروهای ناجا مسئولیت برخورد با افراد متخلف را دارند. نکته بعدی این است که باید از طریق رسانه‌های کشور برای تقویت فرهنگ اسلام ناب اطلاع‌رسانی‌هایی صورت بگیرد. به علت بصیرتی که مردم دارند با اطلاع‌رسانی‌های مستند می‌توان این مشکل را برطرف کرد.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اذعان کرد: وظیفه مجلس در این زمینه ایجاد قوانین برای جلوگیری از ترویج فرهنگ غربی و غرب‌زدگی و نظارت بر حسن اجرای قوانین توسط مجریان است. طبق گزارش انجام شده؛ مجریان به خوبی عمل کرده اند و در بعضی موارد حتی تغییر تابلوها را شاهد هستیم، اما برخی افراد متخلف عناد و دشمنی دارند و جلوی این امر ایستادگی می‌کنند.
وی در پاسخ به این سؤال که نحوه برخورد مجریان چگونه است؟، گفت: مجریان می‌توانند 2 نوع برخورد داشته باشند. وزارت ارشاد می‌تواند تذکر دهد و همچنین پلیس ناجا نیز می‌تواند این موضوع را پیگیری کند و در صورتی که شخص متخلف امتناع کرد به دستگاه‌های قضایی اعلام کنند.
پرچم نماد ملی و نشان هر ایرانی است که همه اقوام ایرانی را در زیر سایه خود جمع کرده و در واقع نشان وحدت ملی همه ماست.
بی توجهی به پرچم ملی و نداشتن حساسیت های ملی و میهنی در این خصوص نه تنها آحاد و توده مردم را نسبت به این عامل وحدت آفرین بی توجه می کند بلکه می‌تواند فضا را برای ترویج و نفوذ نمادهای بیگانه فراهم کرده و افراد را نسبت به میهن خود بی تفاوت کند و این همان عنصری است که می تواند به تدریج میهن دوستی را در بین ایرانیان از بین ببرد و بیگانه پرستی را جایگزین آن کند.