به گزارش مشرق، علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیتملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی روز چهارشنبه 27 دی در نطق میاندستور خود در صحن علنی مجلس با اشاره به شکایت گازی ترکیه از ایران گفت: «چهکسی پاسخگوی صدها میلیون دلاری که در نتیجه بیتدبیری وزارت نفت و شکایت کشور ترکیه به آنها پرداخت میشود است و همین ماجرای تأسفبار با ترکمنستان نیز در حال تکرار است و آنها بهدلیل ندانمکاریهای ما به مراجع بینالمللی شکایت کردهاند.»
بروجردی ادامه داد:« در چنین شرایطی اگر یک بار دیگر ما در آن مراجع محکوم شویم، باید صدها میلیون دلار دیگر از بودجه بیتالمال به آنها پرداخت کنیم، همه اینها سبب شد تا روابط اقتصادی ما با کشور ترکمنستان با هزار کیلومتر مرز مشترک از 5 میلیارد دلار با یک سقوط آزاد به 10 درصد آن رقم برسد.»
جالب اینجا است که مسئولان شرکت ملی گاز که برای کوچکترین خبری در این حوزه واکنش نشان میدهند، تاکنون هیچ واکنشی به صحبتهای این نماینده مجلس نشان ندادهاند.
در این باره اولین ابهامی که با توجه به گفتههای مسئولان وزارت نفت در ذهن ایجاد میشود آن است که در صورتی که ترکمنستان در اوایل سال 2017 میلادی به یکباره گاز خود را به روی ایران قطع کرد و علی رغم اینکه طی یک سال گذشته مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران در خبرهای خود از مذاکره با ترکمنستان برای حل این مشکل صحبت می کرد چرا ترکمن ها از ایران به دیوان داوری شکایت کردهاند و چرا علی رغم آنکه ترکمنستان در سالهای زیادی گاز خود را به روی ایران قطع کرده است چرا ایران در شکایت از ترکمنستان پیشقدم نشده است؟
در طول یک سال گذشته حمیدرضا عراقی همواره در پاسخ به این سوال که چرا از ترکمنستان به دیوان داوری شکایت نمی کنید میگفت: «ما به دنبال برطرف کردن این مشکل از مسیر گفتوگو هستیم و علی رغم آنکه دستمان پر است به سمت شکایت از ترکمنستان نرفتهایم.»
اختلاف گازی ایران و ترکمنستان از چه زمانی آغاز شد؟
ساعت حدود 8 شب 12 دی ماه سال 95 بود که شرکت ملی گاز ایران در خبری فوری اعلام کرد واردات گاز از ترکمنستان قطع شد؛ مردم در مصرف گاز صرفه جویی کنند. ترکمنستان در حالی یک طرفه گاز خود را به روی ایران قطع کرد که چند روز قبل از آغاز سال 2017 میلادی مذاکرات فشردهای بین مسئولان شرکت ملی گاز ایران و ترکمنستان صورت گرفته بود؛ مسئولان شرکت ملی گاز ایران رسما اعلام کرده بودند در سفری که مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران به ترکمنستان داشت توافق واردات گاز از این کشور به مدت 5 سال آینده امضا شده و به همین دلیل گاز بدون مشکل از این کشور وارد خواهد شد، اما قطع گاز در اولین روز از سال نو میلادی به یک باره مسئولان شرکت ملی گاز ایران را شوکه کرد.
ترکمنها رسما در بیانی ای که از سوی وزارت امور خارجه آن کشور صادر شد اعلام کردند «قطع گاز به روی ایران دلایل اقتصادی دارد» زیرا شرکت ملی گاز ایران از سال 2013 میلادی ،تمهیدات لازم را جهت پرداخت بدهی خود بابت گازی که پیشتر به جمهوری اسلامی ایران صادر شده انجام نداده است و در نتیجه میزان بدهی ایران افزایش یافته، البته این موضوع نیز مشکلاتی را در زمینه تامین مالی جهت اجرای کارهای فنی و عملکرد خط لوله گاز ترکمنستان که برای صادرات بلند مدت گاز به ایران تمرکز یافته، ایجاد کرده است.
جالب آن است که مسئولان وزارت نفت اعلام کردند «این بدهی و مطالبات مربوط به دولت قبل است»؛ جملهای که در طول سالهای اخیر به طور مداوم از مسئولان مختلف دولتی بیان شده است.
آیا ایران پول گاز ترکمنستان را نمیداد؟
اگر اطلاعیه شرکت ملی گاز در خصوص علت قطع گاز وارداتی از ترکمنستان مرور شود در بخشی از این اطلاعیه آمده است «رفتارهایی مغایر با اصول قرارداد از شرکت ترکمنی سر زده است که مهمترین آن قطع جریان گاز در اوج سرمای سال 86 بود که متأسفانه منجر به پذیرش خواست نامعقول شرکت ترکمن گاز و افزایش 9 برابری قیمت گاز شد. در 3 سال اخیر و با تلاشهای صورت گرفته مبالغ مربوط به خرید گاز به طور کامل به شرکت ترکمن پرداخت شد و مذاکرات برای چگونگی بازپرداخت بدهیهای گذشته با حفظ ادعاهای ایران مبنی بر خسارت کمی و کیفی نیز آغاز شد.»
بر اساس ادعای این اطلاعیه اولا علت توقف صادرات گاز ترکمنستان به گردن مسؤولان سابق شرکت ملی گاز ایران افتاد که درخواست نامعقول ترکمن گاز را در خصوص افزایش 9 برابری قیمت گاز صادراتی پذیرفتند. ثانیا پول درخواستی شرکت ملی گاز در سه سال گذشته نیز پرداخت شده است.
با این وجود و علیرغم اطلاعیه شرکت ملی گاز، وزیر نفت در سال 93 هنوز به وجود مشکلات در پرداخت گازبها به ترکمنستان تاکید کرده بود. به این معنا که بخشی از پول گاز وارداتی از ترکمنستان از طریق صدور کالا و خدمات در حال انجام است.
از طرف دیگر یک منبع آگاه که در زمان وزارت غلامحسین نوذری در شرکت ملی گاز ایران مشغول به کار بود، اعلام کرده است:« سال 86 وزارت نفت با مدیریت غلامحسین نوذری به عنوان وزیر وقت نفت و سید رضا کسایی زاده به عنوان مدیر عامل وقت شرکت ملی گاز، به علت افزایش قیمت جهانی گاز و بالا بردن قیمت توسط روسیه در آن زمان و همچنین در اوج سرما، افزایش قیمت گاز وارداتی را تنها برای حداکثر یک دوره 6 ماهه پذیرفتند که پول گاز بها نیز در ان دوران کاملا پرداخت شد.»
موضوع به اینجا ختم نمیشود. بلکه با وجود ادعاهایی که در خصوص پرداخت گازبها به ترکمنستان از سوی شرکت ملی گاز ایران در سه سال گذشته مطرح شده است، ظاهرا شرکت ملی گاز ایران به دلیل تحریمهای بانکی نتوانسته است حدود 8 ماه پول گاز دریافتی از ترکمنستان را پرداخت کند و به همین دلیل واردات گاز از این کشور در ماههای آخر واردات از 20 میلیون متر مکعب در روز به حدود 2.5 میلیون متر مکعب رسیده بود.
حدود یک سال از این ماجرا و دعوای گازی بین ایران و ترکمنستان می گذرد و در این مدت بارها رسانه ها از مدیران و مسئولان صنعت نفت آخرین وضعیت مذاکرات ایران و ترکمنستان را جویا شدهاند و هر بار با این پاسخ که مذاکرات فشرده در حال انجام است رو به رو بودند و این سوال مطرح بود که چرا ایران به دنبال شکایت گازی از ترکمنها نیست، در صورتی که این کشور یک بار در سال 86 و چند بار در سالهای بعد از آن جریان گاز را به روی ایران قطع کرده بود؟
تقریبا هیچ یک از مدیران صنعت نفت علاقهای ندارند درباره ابهامات موجود در ماجرای ترکمنستان شفاف سازی کنند ولی چنان که اشاره شد جای این سوال وجود دارد که اگر شرکت ملی گاز روی ادعای خود ثابت قدم است چرا تا به امروز به داوری شکایت نبرده است؟
دو ادعای مهم در این پرونده مطرح است. یکی آنکه ترکمنستان در صادرات گاز به ایران به تعهدات خود عمل نکرده و دوم آنکه قیمت گاز این کشور بالاست.
نکته مهمتر این است که بر اساس یکی از بندهای این قرارداد، اگر کشور خریدار گاز 3 صورتحساب طرف فروشنده را پرداخت نکند، کشور فروشنده یعنی ترکمنستان مجاز است گاز را روی ایران قطع کند که همین گونه نیز شد. به گفته خود مقامات ذیربط از جمله حمیدرضا عراقی، ایران نتوانسته است بخشی از پول گاز ترکمنستان را پرداخت کند و بر این اساس ترکمن گاز٬ اقدام به قطع گاز کرده است و شاید به همین دلیل باشد که ایران از سال گذشته تا به امروز٬ شکایتی نکرده است.
بر اساس قراردادی که میان ایران و ترکمنستان امضا شده بود این کشور باید روزانه بین 30 تا 40 میلیون متر مکعب گاز به ایران صادر و ایران هم باید پول واردات را به حساب شرکت ترکمن گاز واریز میکرد، اما ظاهرا به دلایل مشکلات بانکی علی رغم اجرای برجام ایران نتوانست پول گاز وارداتی را به این کشور پرداخت کند.
نکتهای که نباید از آن غافل شد موضوع افزایش قیمت گاز پس از قطع صادرات از سوی ترکمنها در سال 86 است، در زمستان سال 86 سرمای بی سابقهای کشور را فرا گرفت و ترکمنستان در یک اقدام نابجا٬ خواستار افزایش قیمت گاز شد زیرا در آن زمان قیمت نفت افزایش پیدا کرده بود و ترکمنستان با توجه به این مهم٬ افزایش بهای گاز را طلب کرد زیرا بر اساس فرمول قیمتی٬ بهای گاز تابعی بود از قیمت نفت و فرآورده های نفتی. با توجه به شرایط سخت کشور و استانهای شمالی که مصرف کننده گاز ترکمنها بودند٬ توافق شد برای 6 ماه قیمت گاز افزاییش یابد و پس از 6 ماه قیمتی دیگر در نظر گرفته شود.
تا سال 92 بیشتر پرداختهای ایران به ترکمنستان، به موقع انجام شد و پول گاز این کشور در روزهای سخت تحریم٬ با شیوههای مختلفی مثل صادرات کامیون٬ محصولات پتروشیمی٬ اتوبوس٬ لوله٬ انجام امور عمرانی انجام شد. در واقع با بکارگیری دیپلماسی در عرصه اقتصاد٬ مشکل خاصی از این بابت وجود نداشت و میزان بدهی ایران به ترکمنستان در شهریور 92 بین 500 تا 600 میلیون دلار بود ولی این رقم در سال 95 به حدود 2 میلیارد دلار رسید در صورتی که مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران هیچگاه این رقم را قبول نداشته و در نشست های خبری همواره اعلام کرده است ما بخشی از این بدهی را پرداخت کردهایم و باید مشخص شود که چه مقدار بدهی وجود دارد که این موضوع باید توسط کارشناسان دو طرف محاسبه شود.
اکنون ترکمنستان این پرونده را به دیوان داوری برده است تا بتواند طلب ادعایی خود را که ظاهرا حدود 2 میلیارد دلار است از ایران دریافت کند؛ ایران پروندهای دیگر هم در این دادگاه داشته است، پرونده ای که مربوط به شکایت گازی ترکیه علیه ایران در سر قیمت گاز صادراتی بود، این پرونده اواخر سال 95 مختومه شد و دادگاه به نفع ترک ها رای صادر کرد، رایی که موجب شد ایران تا 14 ماه گاز رایگان به این کشور صادر کند و این دقیقا همان نگرانی است که رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس بدان اشاره کرده است.