به گزارش مشرق، «مهران ابراهیمیان» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
پدیده‌های اقتصادی ایستا نیستند و چون مبحث مهم منفعت و رجحان با پویایی نگاه‌های اقتصادی در تصمیم‌گیری‌ها مؤثر است، بنابراین لزوم سیاستگذاری در حوزه کلان و به‌تبع آن اقتصاد کلان شکل گرفت.
برخلاف آنچه در اقتصاد خرد رفتار بنگاه‌ها و افراد را مدنظر قرار می‌دهد و به آنها پیشنهاد و راهکار حداکثرکردن سود می‌دهد، اقتصاد کلان با نگاهی فراتر از اقتصاد خرد به آنچه خیر جامعه است، نظر دارد و با شاخص‌سازی‌هایی که اقتصاددانان ایجاد کرده‌اند، سعی در برنامه‌ریزی برای بهبود آنها دارند.
در این میان از آنجایی که اقتصاد ملی، منطقه‌ای و جهانی مشمول اقتصاد کلان می‌شود، بنابراین تصمیم‌گیری‌ها باید جامع‌تر، دقیق‌تر و با احتیاط‌تر باشد و حتماً از نگاه جزیره‌ای و قالب شدن نگاه اقتصاد خرد افراد حقیقی و حقوقی در سطوح اقتصاد کلان به شدت پرهیز کرد. بدیهی است این نوع تصمیم‌گیری‌ها باید با ملاحظات و اهداف هر حاکمیتی باشد که در اینجا اهداف انقلابی مدنظرمان است. همچنین باید در این تصمیم‌گیری‌ها از نقش عوامل خارجی همچون تحمیل جنگ یا تحریم‌های ناجوانمردانه نیز غافل نشویم.
اگر چنین نشود، فساد، تخلف و دورزدن قوانین و کاسبی با هر روشی از جمله کاسبی با تحریم یا کاسبی با برجام گسترش‌یافته و منافع فردی و جناحی بر منافع انقلاب و حاکمیت چیره می‌شود.
این همان موریانه‌هایی است که می‌تواند مردم را که از بیشه‌زارهای خطرناک گذشته‌اند از پای در آورد. بی‌جهت نیست که در آستانه جشن ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی رهبری در این‌باره تأکید کرده‌اند:
«مردم را بشناسید، حرف مردم شکایت از فساد و تبعیض است.» «مبارزه با ظلم و فساد بسیار سخت است و همانگونه که چند سال قبل گفتم، فساد همچون اژدهای هفت‌سر افسانه‌هاست که از بین بردن آن به راحتی امکان‌پذیر نیست، ولی حتماً باید انجام شود.»
اما سؤال اساسی با مقدمه‌ای که آمد این است، چگونه با این فساد باید برخورد کرد و چگونه این اژدهای هفت سر را باید نابود کرد؟
همان‌طور که در بالا به آن اشاره شد، باید اکنون بعد از چهار دهه تلاش‌های جزیره‌ای و بر حسب احساس تکلیف و علقه سازمانی مدیران اکنون به اجماع در حل مسائل و نگاه جامع‌تر به مسائل اقتصادی برسیم. باید میان تضاد منافع در نگاه اقتصاد خرد و سیاستگذاری برای اقتصاد کلان تمییز جدی قائل شد و دیگر اجازه بازی طناب‌کشی منافع میان سازمان، مسئولان و مدیران را به نفع افراد و حتی سازمان‌ها ممنوع کرد. در این میان همچنین به گفته رهبر انقلاب اسلامی در مسائل داخلی باید «برخورد با ظلم و فساد در میان کارگزاران حکومتی شدیدتر و جدی‌تر از بقیه موارد باشد و همه مسئولان و مدیران کشور باید به این موضوع توجه کنند.»
و در مسائل خارجی نیز «ایستادگی در برابر ظلم و فساد در سطح بین‌المللی و رسوا کردن آن» را از جمله سیاست‌های اصولی برشمرد.
«مسئولان هر سه قوه باید به‌طور جدی با فساد مبارزه کنند.» وگرنه با هر برخورد سیاسی برای مقابله با فساد و حذف یک نفر بلافاصله سری دیگر از این اژدها بیرون می‌زند و مبارزه را سخت‌تر خواهد کرد.
نباید اجازه داد ساختارهای موجود فسادزا و مفسدپرور شود و راه چاره نیز در دو بخش پیشگیری از طریق شفاف‌سازی و رویکرد دولت به دولت الکترونیک است و راه درمان فضای موجود نیز کنار گذاشتن رودربایستی و نگاه جامع به تقسیم منابع و در نظرگرفتن همه جوانب براساس علم اقتصاد کلان است.
اگر چنین نشود، مطمئن باشید نسخه‌های اقتصاد خرد در سیاستگذاری‌های کلان و انحراف برنامه‌ریزان به سپردن اقتصاد کلان به دست بازار آزاد عمق بخشی فساد و بزرگ‌ترشدن اژدهای هفت سر فساد را رقم خواهد زد !