به گزارش مشرق، 25 تیر 1396، مدبر مدیرعامل وقت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور از آغاز مقاوم سازی ورزشگاه آزادی خبر داد. مدبر با بیان اینکه بعد از دیدار تیم ملی فوتبال مقابل ازبکستان در مرحله مقدماتی جام جهانی 2018، بازسازی استادیوم یکصد هزار نفری آزادی در دستور کار قرار گرفت، اظهار داشت: با برداشتن لایه‌های اولیه که سکوی تماشاگران روی آن قرار داشت، کارمان را شروع کردیم. باید لایه‌های زیرین ترمیم شوند و بعد مجدداً صندلی‌گذاری انجام شود. یکی از انتقادات همیشگی به استادیوم یکصد هزار نفری مربوط به آبریزش‌هایی بود که در طبقه دوم صورت می‌گرفت. در جریان بازسازی صورت گرفته به این مشکل رسیدگی خواهیم کرد. 

عملیات بازسازی ورزشگاه بزرگ آزادی از سکوهای شماره 34، 35 و 36 در طبقه دوم که نسبت به دیگر سکوهای ورزشگاه شرایط بدتری داشت، آغاز شد و مقرر گردید آب بندی، تعمیر و بازسازی مسیر آب روها، نصب سکوهای جدید و صندلی گذاری آن، نورپردازی و تعمیر نقاطی که بتون آن دچار خوردگی شده در دستور قرار گیرد.
در زمان شروع عملیات بازسازی، مدیرعامل سابق شرکت توسعه اعلام کرد بازسازی مرحله نخست درصورت تخصیص اعتبارات در مدت یکسال و کل پروژه در دو سال به اتمام می رسد. 
البته شرکت توسعه با پیش بینی اینکه تخصیص اعتبارات کمی زمان بر است، کارش را با اعتبارات 150 میلیارد ریالی آغاز کرد. بنا بر اعلام مدبر در ابتدا یک مناقصه 70 میلیارد ریالی برگزار شد و قرار شد پس از چند وقت مناقصه دوم برگزار شود.
از آنجا که مدیران شرکت توسعه اعلام کرده بودند که بازسازی کل ورزشگاه آزادی 2 سال (24 ماه) زمان می برد، تصور ابتدایی این بود که مرمت سه سکوی 34، 35 و 36 در بدترین حالت پس از 3 ماه به پایان برسد، اما حالا پس از گذشت بیش از 7 ماه شواهد و قراین نشان می دهد سکوهای ورزشگاه آزادی آماده بهره برداری نیست.
در بازی تیم های پرسپولیس و نسف قارشی ازبکستان (آخرین بازی برگزار شده در ورزشگاه آزادی) مشخص شد که نه تنها نصب صندلی ها صورت نگرفته بلکه هنوز بخشی از کارهای بازسازی سکوهای بتونی باقیمانده است. این در حالی است که مدبر پیش از ترک شرکت توسعه نوید داده بود تمام سکوهای ورزشگاه آزادی در دربی پایتخت که دهم اسفند برگزار می‌شود، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
هر چند که مدیر جدید شرکت توسعه و مجموعه ورزشی آزادی به تازگی فعالیت خود را در ورزش آغاز کرده اند و بسیاری از این انتقادات متوجه آنها نیست ولی انتظار می رفت در همین چند روز کار بازسازی سکوها سرعت بیشتری می گرفت و با نصب صندلی‌ها، تماشاگران بیشتری از دربی دیدن می کردند.  
اهمیت سرعت دادن به عملیات بازسازی ورزشگاه آزادی زمانی بیشتر می شود که بدانیم وزیر ورزش و جوانان نیز حساسیت ویژه ای روی این پروژه دارد تا جایی که اواخر مردادماه در گفت و گویی با پایگاه خبری وزارت ورزش اظهار داشت: حدود 2 تا دو نیم سال این مقاوم سازی طول می کشد. لازم بود که مقاوم سازی بعد از چهل و هفت سال انجام شود و ان شاءالله به گونه ای انجام گیرد که عمر این ورزشگاه بین سی تا چهل سال طولانی تر شود. 
سلطانی فر در این مصاحبه همچنین یادآور شده بود: برای اینکه به برگزاری مسابقات لطمه نخورد برای مقاوم سازی بخش ها تفکیک شده و 12 فاز وجود دارد که بعد از اتمام هر فاز مقاوم سازی فاز دیگر شروع می شود. 
وزیر ورزش و جوانان از اتمام پروژه در 2 تا دو نیم سال می گوید ولی صرف 7 ماه زمان برای تنها سه سکو نشان می دهد پروژه مقاوم سازی تا چه اندازه کند و لاک پشتی وار پیش می رود. نکته تاسف برانگیز ماجرا آنجاست که حدود نیم قرن پیش کل مجموعه ورزشی آزادی در کمتر از 3 سال ساخته شد اما حالا برای بازسازی سه سکوی استادیوم فوتبال 7 ماه زمان صرف شده و کار نیز به پایان نرسیده است!
فراموش نکنیم در همه جای دنیا به ویژه همین کشورهای حوزه خلیج فارس، تمام امکانات بسیج می شود تا تماشاگران بیشتری به ورزشگاه بروند ولی در ایران نه تنها این کار صورت نمی گیرد بلکه با دست خودمان باعث ریزش و دفع تماشاگران می شویم که این هم از عجایب ورزش ماست!