سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و مطالب رسانههای کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
جدایی لاله و لادن از یکدیگر!؟
«ماه عسل» تمام شد؛ رمضانزاده: باید تکلیفمان را با روحانی مشخص کنیم
«عبدا... رمضانزاده»، سخنگوی دولت اصلاحات و از فعالان ستادی جریان سیاسی خاص در بخشی از مصاحبه خود با روزنامه اعتماد درباره رئیسجمهور روحانی و دولت او اظهار کرده است:
«ما باید تکلیف خود را با موضع و رفتار های دولت روشن کنیم. جریان اصلاحات باید مواضع خود را صراحتا بیان کند و نشان دهد به کدام موضوعات نقد دارد. ما تاکنون از دولت حمایت کرده ایم اما از امروز باید به صورت واضح نشان دهیم که در کدام موضوعات دولت را قبول داریم و در کدام موضوعات عملکرد دولت را قبول نداریم»
او همچنین در این باره میگوید: «پیشنهاد من به اصلاح طلبان آن است که مواضع خود را به طور صریح نسبت به عملکرد دولت بیان کنند و نشان دهند که در کدام موضوعات با دولت زاویه دارند و در کدام موضوعات با دولت همراه هستند «.[1]
*الآن وقت پاسخگویی به مردم است نه وقت تعیین تکلیف با رئیسجمهور روحانی!
در واقع این مسئله، هم خلاف عقل است و هم خلاف دموکراسی که یک طیف سیاسی که با طمطراق فراوان از یک کاندیدای انتخابات آنهم در دو دوره حمایت کرده است؛ اکنون به جای پاسخگویی پیرامون وضع موجود از این بگوید که حالا باید تکلیفمان را با رئیسجمهور روشن کنیم...
آقای رمضانزاده باید به یاد بیاورد 4 سال اول دولت رئیسجمهور روحانی و شبهای انتخابات 96 را که اصلاحطلبان چطور مستانه از این میگفتند که «ما فدائیان روحانی هستیم»، «تمام کارهای روحانی قانونیست»، «باید دست روحانی و ظریف را بوسید» [2]، «ما تضمین روحانی هستیم» [3] و «ما هیچ شرطی برای حمایت از روحانی نداریم.»[4]
به این مسائل البته بایستی این نکته مهم را نیز افزود که اصلاحطلبان در طول تاریخ دولت یازدهم حتی یک انتقاد جدی در راستای منافع مردم نیز از آقای روحانی نداشتند و از تمام قیام و قعود دولت دفاع میکردند.
با عنایت به این سابقه مشعشع واضح است که آقای رمضانزاده در اصطلاح سیاسی مشغول به هم ریختن کافه است و گویا قصد دارد به جای پاسخگویی به مردم پیرامون مشکلات وضع موجود که اصلاحطلبان و دولت آنها را پدید آوردهاند؛ به مسائلی مثل تعیین تکلیف اصلاحطلبان با مردم که البته امر غیر ممکنی هم هست بپردازد.
امری غیر ممکن زیرا اصلاحطلبان و آقای روحانی مثل مرحوم «لاله و لادن» دچار همسرنوشتی شدهاند و جدایی آنها از یکدیگر، به دلایل مختلفی از جمله دلایل بالا ممکن نیست.
گفتنیست، تحلیلگران اصولگرا از نیمههای دولت یازدهم به این سو، روزگار «عبور اصلاحطلبان از روحانی» و طلاق سیاسی اعتدالیون و اصلاحطلبان از یکدیگر را هشدار داده و تأکید کرده بودند که چپها هرگز قصد ندارند با کارنامه ضعیف آقای روحانی پا به عرصه انتخاباتهای 98 و 1400 بگذارند.
***
**اقدام قانونی پلیس در ساقط کردن یک زن بیحجاب از سکّو
به تازگی فیلمی در شبکههای اجتماعی منتشر شده است که طی آن یک خانم بیحجاب - که در سلسله هنجارشکنیهای اخیر به دختران خیابان انقلاب معروف شدهاند - در حالی که روسری خود را به چوبی در دست آویزان کرده در بالای یک پست برق ایستاده است.
دو افسر پلیس چندین مرتبه به این خانم تذکر میدهند که از سکّو پایین بیاید اما زن مجرم (به ارتکاب جرم کشف حجاب و تجاهر به فسق) کماکان چوب را بر سر دست نگه داشته و از تمکین به هشدار پلیس امتناع میکند.
افسر انتظامی دست آخر مجبور میشود این خانم مجرم را از بالای سکّو یک و نیم متری به پایین هُل بدهد و سپس تیم انتظامی او را دستگیر میکنند.
برخی مدعی شدهاند که این اقدام پلیس خشونتآمیز بوده است!
عبدالله رمضانزاده، سخنگوی دولت اصلاحات در همین زمینه نوشته است:
«چه کسی و به استناد کدام ماده قانونی به پلیس اجازه پرتکردن آن خانم را داده است؟»[5]
*اگرچه پلیس در برخورد با جرائم مشهودی که در لحظه رخ میدهند؛ ابتدا ملزم به «هشدار» است، اما برخی کارشناسان میگویند از آنجا که قانون، حدود و ثغور جرائم را مشخص کرده است؛ در مواقع بروز جرم مشهود حتی نیاز به هشدار هم نیست.
به سخن دیگر اینکه افسران پلیس حاضر در این فیلم ملزم به هشدار هم نبودهاند چون جرم بیّن صورت گرفته اما آنها نجابت میکنند و چندین مرتبه به خانم مکشّفه (کشف حجاب کرده) هشدار میدهند.
فیالجمله اما محرز آنست که پس از هشدار و در صورت عدم تمکین مجرم، پلیس، بستهای از اقدامات مختلف را در اختیار دارد که میتواند برای وادارسازی مجرم به توقف جرم و همچنین دستگیری وی انجام دهد.
کسانی مثل گروهک موسوم به «دختران خیابان انقلاب» چرا در مقابل یک حکم قانونی و شرعی در جمهوری اسلامی ایران به مخالف علنی پرداختهاند اما طاقت هیچگونه برخوردی اعم از قانونی و غیر قانونی را ندارند!؟
در بحث تماس با نامحرم نیز این مسئله در شرایط وقوع جرم قابلیت اجرا ندارد و پلیس در صورتیکه قرار بر جلوگیری از وقوع جرم باشد؛ ملزم به رعایت حدّ شرعی ممنوعیت تماس با نامحرمِ مجرم نیست و میتواند مجرم را با هر جنسیتی دستگیر کند.
این دانستهها و قوانین پلیسی و شرعی نشان میدهد که آنچه که در فیلم مذکور رخ داده هرگز یک اقدام خشونتآمیز و یا یک اقدام غیر قانونی نیست و افسران انتظامی که در این فیلم دیده میشوند حتی به فراتر از وظیفه خود در قبال جلوگیری از وقوع جرم بیّن، حراست از امنیت اخلاقی شهروندان و حفاظت از شرع مقدس عمل کردهاند.
در خاتمه این توضیحات که بر اساس نظر کارشناسان پلیس تقریر شده و اثبات میکند که عمل آن افسر وظیفهشناس و متشرّع هرگز خلاف قانون نبوده است؛ ذکر یک نکته هم خالی از لطف نیست...
و آن اینکه کسانی مثل گروهک موسوم به «دختران خیابان انقلاب» چرا در مقابل یک حکم قانونی و شرعی در جمهوری اسلامی ایران به مخالف علنی پرداختهاند اما طاقت هیچگونه برخوردی اعم از قانونی و غیر قانونی را ندارند!؟
به سخن دیگر اینکه انقلاب کردن، مدعای خیزش داشتن و یا مثلا مخالفت با یک حکم شرعی و قانونی، با ترس و یا درخواست عدم برخورد مانعةالجمع است و افکار عمومی قضاوت خاصی درباره آن خواهد داشت...
***
نوشته عجیب یک روزنامه اصلاحطلب درباره ناامیدی نسل جوان!
روزنامه اصلاحطلب شرق، به تازگی در مقدمه یک مصاحبه تفصیلی با محمدمهدی تندگویان، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان نوشته است:
«یکی روسری بر چوب میزند، یکی میگوید حق ما حضور در استادیوم است، دیگری از اشغال پستهای مدیریتی توسط مدیران بازنشسته شکایت دارد و... یکی هم در نهایت چمدان میبندد تا امیدش را در خاک دیگری جستوجو کند. این گلایههای نسل جوانی است که با تمام شور و هیجان خود، وارد انتخابات شد و با انتخاب آنچه بزرگان اصلاحطلب پیشنهاد کرده بودند، تلاش کرد تا مطالباتش را از راه صندوق رأی پیش ببرد، اما دیری نپایید که آن شور و هیجان جای خود را تا اندازهای به یأس و ناامیدی داده که به مطالباتش توجهی نشده و به گفته محمدمهدی تندگویان، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان: «این هشدار جدی است. به دلیل اینکه ما هیچکدام از وعدههایی که به جوانان دادیم را عملیاتی نکردیم! »[6]
*قضیه وقتی جالبتر میشود که در متن مصاحبه و از قول آقای تندگویان به عنوان یک مسئول دولتی میخوانیم:
«من فکر میکنم که جوانان در حال تغییر مسیر هستند. یعنی به این جمعبندی رسیدهاند که باید خودشان روی پای خود ایستاده و تحولی را ایجاد کنند که در شرایطی که در کشور به وجود آمده، خود به دنبال راهکار باشند. بخشی از این جمعیت هم البته ممکن است سرخورده شده باشند. دلیل اصلی ایجاد این وضعیت هم مشخص است. چون شرایط اقتصادی کشور نابسامان است و همین موضوع بر امنیت شغلی افراد تأثیر میگذارد.»
ما پیش از این هم در وبلاگ مشرق این سؤال مهم را پرسیدیم که چرا برخی مقامات دولتی در نقد وضع موجود، پرحرارتتر و راغبتر از بقیه هستند!؟ [7]
سؤالی که روزنامه اعتماد هم در شماره شنبه گذشته خود از عبدالله رمضانزاده پرسیده و او جواب داده است:
«اگر دولت مشکلی دارد باید با مردم در میان بگذارد نه اینکه خود نقش منتقد و مخالف را ایفا کند. به نظر من این اتفاق برای پوشش ناکارآمدی مسئولان است.»[8]
جواب رمضانزاده اما از نظر ما بسیار متساهلانه است و پاسخ را باید در این فرایند یافت که ما در وبلاگ مشرق چگونه توانسته بودیم از 2 سال قبل «فتنه اقتصادی» و آشوبهای دیماه 96 چگونه را پیشبینی کنیم؟
ما همچنین قضاوت درباره مقدمه سیاهنمایانه روزنامه شرق را نیز بر عهده مخاطبان محترم وامیگذاریم.
خاصّه اینکه «سیاهنمایی از وضع موجود» یکی از اصلیترین دلایل شکلگیری اغتشاشات دیماه و «اعتراض ظالمانه» علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است.
اصلاحطلبان طی ماههای اخیر بر ترویج دو عبارت «ناامیدی» [9] و «ناکارآمدی نظام» [10] تعمد ویژهای داشتهاند که باید در این مسئله و چرایی آن تأمل کرد... د.
***
1_http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3710949
3_https://www.isna.ir/news/96021206977/
4_https://www.khabaronline.ir/detail/566398/Politics/parliament
5_ http://sharghdaily.ir/Modules/News/PrintVer.aspx?Src=Main&News_Id=162939
6_ http://sharghdaily.ir/Modules/News/PrintVer.aspx?Src=Main&News_Id=162947