برنامه اپل در مورد کاربردی کردن بیشتر آی‌پد در پزشکی، چندان هم بدون مانع نیست، چرا که باید اپلیکیشن‌های پزشکی، تأییده سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت کنند. به همین خاطر اپل باید خیلی با احتیاط در این زمینه حرکت کند.
پزشکان بیمارستان جانز هاپکینز، با استفاده از آی‌پد، روزانه یک تا یک و نیم ساعت در وقتشان صرفه‌جویی می‌کنند. اگر آنها از آی‌پد استفاده نمی‌کردند باید این زمان را صرف پیدا کردن مدارک پزشکی کاغذی یا جستجوی اطلاعات پزشکی در پشت کامپیوترها می‌کردند. همچنین بسیاری از پزشکان عقیده دارند که آوردن آی‌پد به بالین بیماران، به آنها امکان مراقبت پزشکی و ارتباط خودمانی‌تر و تعاملی‌تری با بیماران می‌دهد.
بیماران بخش لوزالمعده بیمارستان جانز هاپکینز می‌توانند با استفاده از آی‌پد، سیر درمان خود را پیگیری کنند. در استنفورد هم به بیمارانی که در انتظار آنژیوگرافی هستند، آی‌پد داده می‌شود تا در سالن انتظار حوصله‌شان سر نرود و بتوانند فیلم تماشا کنند یا ایمیل چک کنند.
آی‌پد حتی به اتاق‌های عمل هم راه پیدا کرده است و جراحان توانسته‌اند با شیوه‌های مخصوص و بدون به مخاطره افتادن استریل بودن اتاق‌های عمل، آی‌پد را وارد این محیط هم بکنند.
بیمارستان اوتاوای کانادا از سه هزار آی‌پد استفاده می‌کند، آی‌پد را در این بیمارستان می‌توان در هر گوشه‌ای و دست هر کسی یافت، در دست اساتید، دستیارها، داروسازها و بقیه. در این بیمارستان حتی برای وارد کردن دستورات پزشکان هم از آی‌پد استفاده می‌شود.
پیش از این هم تلاش‌های زیادی برای کامپیوتری کردن سیستم ورود دستورات انجام شده بود، اما به خاطر رابط کاربری نامناسب کامپیوترها، بیشتر این برنامه‌ها شکست خورده بردند، خوشبختانه آی‌پد این محدودیت را ندارد.
کاربرد آی‌پد در پزشکی در ایران:
استفاده «سیستماتیک» از آی‌پد در زمینه پزشکی در ایران به سبب نبود زیرساخت‌های منسجم و دشواری‌های دیگر در ایران بسیار مشکل است که در زیر تعدادی از آنها فهرست می‌شود:
- نبود سیستم جامع اسناد پزشکی دیجیتالی
- نبود برنامه‌های ایمن دسترسی از راه دور به مدارک پزشکی
- شبکه بسیار ضعیف اینترنت و نبود ۳G
- نبود فرهنگ کاربری مناسب و ضعیف بودن دانش پایه کاربری
- گران بودن نسبی این وسیله در ایران و عدم ساپورت آن
به دلایل زیر حتی استفاده شخصی و در منزل از آی‌پد برای کار با اپ‌های پزشکی در ایران چندان ساده نیست:
- برای نصب اپلیکیشن‌ها باید محدودیت‌های آی‌تونز برای کاربران ایرانی را دور زد. البته امکان دانلود تعدادی از اپ‌ها به صورت کرک‌شده و استفاده از آنها در دستگاه‌های جیل‌بریک‌شده وجود دارد، اما مسلما این روش اصلا مطلوب نیست و به بسیاری از اپلیکیشن‌های ضروری، هیچگاه نمی‌توان به این روش دست یافت.
- بعد از نصب، کار با بسیاری از این اپ‌ها، مستلزم داشتن اتصال سریع اینترنتی است، حتی اگر در ایران مثلا به اینترنت وای فای یک تا یک و یک و نیم مگ هم دسترسی وجود داشته باشد، محدودیت‌های ایجاد شده از این سوی، سخت آزاردهنده هستند.
- اپلیکیشن‌های پزشکی در قیاس با اپلیکیشن‌های عمومی کاربردی، بسیار گران‌تر هستند، گرچه اپلیکیشن‌های رایگان iOS هم پاسخگوی بسیاری از نیازها هستند، اما گاهی یک پزشک نیاز به اپ‌های غیررایگان خاصی پیدا می‌کند که خرید آنها از نظر تکنیکی اندکی دشوار است و از نظر مالی برای بسیاری از پزشکان اصلا مقرون به صرفه نیست.