کد خبر 838600
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۸

سؤالی که در ذهن بازدیدکنندگان نمایشگاه زنان و تولید ملی نقش می‌بندد: مگر اینجا نمایشگاه تولید ملی نیست، پس چرا روی تمام پوشاکی که در نمایشگاه وجود دارد، نقش خارجی و با حروف لاتین نقش بسته است؟

به گزارش مشرق، از عمر نمایشگاه زنان و تولید ملی هفت سالی است که می‌گذرد. امسال هم نمایشگاه دوسالانه زنان و تولید ملی در مکان همیشگی‌اش، یعنی در محل دائمی نمایشگاه‌های تهران در بوستان گفت‌وگو برگزار شد. نمایشگاهی که متولی برگزاری آن شهرداری و ستاد توانمندسازی زنان سرپرست خانوار است. این نمایشگاه با هدف رشد و ارتقای توانمندی‌های زنان تولیدکننده و ارزش‌دهی به تولید ملی برگزار می‌شود. امسال هم مانند سال‌های قبل، در 6‌ماه دوم سال و در اواخر اسفندماه، نمایشگاه زنان برگزار شد.

بیشتر بخوانید:

حجاب برتر بانوان ایرانی در انحصار چشم بادامی ها

 خیابان اسداللهی، نرسیده به خیابان یاس، شلوغ است. از میانه خیابان اسداللهی، رانندگان ماشین‌های خود را پارک کرده‌اند. در خیابان یاس، جای پارک ماشین پیدا نمی‌شود. ساعت 11 صبح روز جمعه، است. پارک شلوغ است، اما شلوغی اصلی، در بخش ضلع جنوبی بوستان گفت‌وگوست، جایی که ساختمان دایره‌ای‌شکل محل برگزاری نمایشگاه قرار دارد. با اینکه روز تعطیل است، خانواده‌های زیادی برای بازدید از نمایشگاه آمده‌اند. درست در مرز بین خیابان و پارک، تناقض وجود دارد. درختان تازه جوانه‌زده پارک، سرهایشان را به سمت پیاده‌روی سنگی خم کرده‌اند و روی عابران سایه انداخته‌اند. گربه‌ها به دور از هیاهوی انسان‌ها، بی‌اعتنا، در آفتاب صبحگاهی، دراز کشیده‌اند و هرازگاهی با بالا گرفتن هیاهوها، یا صدای یکنواخت دزدگیر ماشین‌ها، چشمان خمارشان را باز می‌کنند و نیم‌نگاهی می‌اندازند و دوباره چشمانشان را می‌بندند. نمایشگاه از ساعت 10 صبح شروع شده است، برخی از بازدیدکنندگان اما، با خریدهایشان در دست، در حال خروج‌اند. غرفه‌های کوچک صنایع‌دستی نیم‌طبقه اول که درست در لحظه ورود به چشم می‌خورند، به بدرقه بازدیدکنندگان می‌آیند. نمایشگاه اصلی اما طبقه‌های پایین است، همه اعضای خانواده، پدر، مادر، بچه‌ها، کوچک و بزرگ برای خرید آمده‌اند. تمام محصولات پوشاک، مردانه، زنانه و بچه‌گانه در نمایشگاه وجود دارد.

با تولید ایرانی، به کام خارجی


 درون همه غرفه‌ها شلوغ است. خانم‌ها در حال خرید هستند و مردان خانواده، بچه‌های کوچک خود را در آغوش گرفته‌اند و آرامشان می‌کنند یا اینکه در گوشه‌ای نشسته‌اند و چشمشان به انبوه کیسه‌های خرید است. هیچ غرفه‌ای خلوت نیست. همه فروشندگان سرشان گرم مشتریان‌شان است و صدای دستگاه‌های پوز و کنده شدن فیش‌های خرید، آهنگ هماهنگ همه غرفه‌هاست. در میان انبوه جمعیت و لباس‌های رنگارنگ، اما یک موضوع عجیب، توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. سؤالی که شاید در ذهن بازدیدکنندگان هم نقش ببندد: مگر اینجا نمایشگاه تولید ملی نیست، پس چرا روی تمام پوشاکی که در نمایشگاه وجود دارد، نقش خارجی و با حروف لاتین نقش بسته است؟ جواب یکی از فروشندگان تأمل‌برانگیز است: «همه این لباس‌ها، تولیدات خودمان است، اما اگر ما نقش فارسی و با حروف فارسی کار کنیم، مشتری ندارد.» البته عقیده یکی دیگر از فروشندگان چیز دیگری است. برندی که سال‌هاست، تولیدکننده لباس کش‌باف است و دو، سه سالی می‌شود که به تولید پارچه ایرانی هم روی آورده است. او می‌گوید: «مشکل از بعضی از مدیران است، آنها قبول نمی‌کنند که ریسک کنند. به‌عنوان‌مثال برند ما، چند طراح لباس هم استخدام کرد. برای 10 طرحی که یک طراح لباس ارائه می‌دهد، حداقل باید 4 طرح اجرایی شود، اما زمانی که مدیر من، بر روی تمام طرح‌های او دست می‌برد و اصل طرح را تغییر می‌دهد، معلوم است که طراحی که دلسوز و مستعد است، دلسرد می‌شود. باید مدیران و تولیدکننده ما هم ریسک کنند و کار را به کاردان بسپارند.»

بیشتر بخوانید:

اثری از اقتصاد مقاومتی در لایحه بودجه ۹۷ دیده نمی‌شود


او توضیح می‌دهد: «برای طرح فارسی ایرانی، آن چیزی که در بین جامعه، طرفدار دارد، خط نستعلیق است که البته افراد خاصی هم آن را می‌پسندند. من تولیدکننده باید گرافیستی استخدام کنم تا طرح ایرانی با نوشته ایرانی و بازاری پسند برایم بزند، کاری که البته انجام نمی‌دهم.» فروشنده برند معروف، البته تنها مشکلات تولیدات ایرانی را این نمی‌داند: «ما حتی در رنگ‌بندی و بافت هم مشکل داریم. خود من مهندس ماشین‌های بافت هستم. برای هر بافتی، برنامه‌نویسی می‌کنم اما بلد نیستم که رنگ‌ها را آن‌طور که مناسب است، در کنار هم قرار دهم و آن طور که شایسته است و بازار دوست دارد، طرح رنگی بزنم. اگر یک گرافیست داشتم، می‌توانستم لباسی با بافت رنگی مناسب که هارمونی مناسبی را هم دارد، تولید کنم. آن زمان دیگر نباید نگران باشم که لباسی که از ماشین من بیرون می‌آید، بافت رنگی، بدی داشته باشد.»
مهندس ماشین‌های بافت می‌گوید: «هم مردم و هم تولیدکنندگان باید به‌روز شوند. شاید چند سال بعد، نقش ایرانی با خط ایرانی، بر روی لباسی که در ایران هم تولید می‌شود، نقش ببندد. تا آن زمان باید صبور بود.»
اما نقش‌های روی لباس‌هایی که در غرفه‌ها عرضه می‌شوند، تنها مشکل اصلی نیستند. از برچسب‌هایی که روی برندهای ایرانی چسبیده شده‌اند تا حتی نام بیش از 70 برندی که شرکت کرده‌اند، لاتین هستند. انگار که شرکت‌کنندگان در نمایشگاهی با برندهای برتر خارجی شرکت کرده‌اند. برندهای ایرانی که همه استفاده‌کنندگان تا قبل از این فکر می‌کردند، خارجی‌اند. حق هم داشته‌اند، بسیاری از نام برندهای ایرانی، هم در نام و هم در طرح، خارجی‌اند؛ آیس، جی‌پی، آی، اسپرینگ، آن‌سی، تکه‌ای از نام برندهای ایرانی هستند که در نمایشگاه ایرانی شرکت کرده‌اند. البته بسیاری از برندها هم تاکید بر ایرانی بودن دارند. آنها در انتخاب نام یا در طرح، خود را ایرانی نامیده‌اند. این برندها اغلب نام دختران ایرانی یا اسم ایرانی را انتخاب کرده‌اند. اسم‌هایی مانند آریا، ابریشم، آسیا و تن یا پسوندهای ایرانی مانند آرا و مان.

پرچم زنان سرپرست ایرانی بالا


 طبقه منفی یک نمایشگاه، به دو بخش تقسیم شده است. بخشی که مختص غرفه‌های مراکز مهارت‌آموزی کوثر است. مراکزی که زیر نظر شهرداری‌ها و با هدف اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی تشکیل شده‌اند و به زنان سرپرست خانوار یا زنانی که نیاز به کمک دارند، آموزش می‌دهند. مهارت‌آموزی، کارآفرینی و خودکفایی زنان نتیجه این مراکز هستند. تولیداتی که در مراکز کوثر مناطق 22گانه تهران و سایر شهرها قرار دارند، همه باکیفیت‌اند. طرح، رنگ‌بندی و حتی دوخت بسیاری از آنها با نمونه خارجی قابل‌رقابت است. بعضی از آنها آن‌قدر باکیفیت است که بازدیدکنندگان بعد از داخل شدن به غرفه و دیدن تولیدات، دوباره به خارج غرفه می‌آیند و نام سردر را دوباره نگاه می‌کنند. برخی از آنها حتی نوآوری انجام داده‌اند و طرح‌های کاملاً ایرانی و حتی با حرف ساده ایرانی بر روی لباس‌هایشان، گل‌دوزی کرده‌اند. نمونه‌ای که در تولیدات غرفه مرکز غرفه منطقه 22 دیده می‌شود. بخش دوم، نمایشگاه، بخش دوم طبقه منفی یک، نمایشگاه، مخصوص برندهای اسم‌ورسم‌دارتر است. برندهایی که در بین مشتریان شناخته‌شده‌تر هستند. اغلب برندهای معروف، تخفیف 5 درصد تا 50 درصد زده‌اند. قیمت‌ها در برندهای معروف شرکت‌کننده در نمایشگاه، نسبت به برندهای ناشناخته، ارزان‌تر است. یک تی‌شرت تمام نخ-‌پنبه مردانه، سی‌هزار تومان به فروش می‌رسد، همان تی‌شرت در غرفه یک برند ناشناخته، پنجاه‌هزار تومان به فروش می‌رسد. یکی از نکات مثبت نمایشگاه در مقایسه با سه- چهار سال پیش، حضور برندهای معروف‌تر و افزایش حضور برندها در نمایشگاه است. دوره‌های قبل، نمایشگاه تنها در یک طبقه برگزار شده بود و حال فضای نمایشگاه به دو طبقه و یک نیم‌طبقه ارتقا یافته است.  دوازدهمین نمایشگاه دوسالانه زنان و تولید ملی در حالی برگزار شد که امسال به‌عنوان تولید ملی نام‌گذاری شده است و بسیاری از خانواده‌های ایرانی بر خرید و مصرف کالای ایرانی تاکید دارند.

منبع: صبح نو