به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، آن چه پیش رو دارید، سندی است که به تاریخ پنجم آذر 1363 شمسی،  توسط سر پرست «ستاد تبلیغات جنگ» طی مصاحبه ای به تاریخ پنجم آذر 1363 شمسی،  منتشر نمود. متن این گزارش که سندِ شهادت غریبانه و مظلومانه دو تن از رزمندگان ایرانی به دست مزدوران بعثی است قطعا حاوی حداقل حقایق در مورد اتفاقات منجر به شهادت آن دو عزیز است. هدف از انتشار مجدد این گزارش پس از حدود سه دهه، یادآوری مظلومیت و غربتِ فرزندان این سرزمین است که برای حفظ آبرو عزتِ کشور و انقلاب خود، لحظه ای آرام ننشستند و لذتِ بازگشت به میهن را به حفظ غرور و شرف خود بخشیدند. شاید عرق شرم بر پیشانی عده ای بنشیند:

کمیته بین المللی صلیب سرخ با تقدیم احترامات خود به کمیسیون دائمی جمهوری اسلامی ایران، افتخار دارد یادداشت پیوست را برای آن کمیسیون بفرستد که برای دولت متبوع خود ارسال نماید.

کمیته بین المللی صلیب سرخ از این فرصت استفاده کرده در مورد توجهات عالیه خود به کمیسیون دائمی جمهوری اسلامی ایران اطمینان می دهد.

ژنو- هشتم اکتبر 1982

کمیته بین الملی صلیب سرخ احترامات خود را به وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تقدیم و با نهایت تاسف به اطلاع می رساند؛ به هیات کمیته بین المللی صلیب سرخ در بغداد از طرف دولت عراق اطلاع داده شده است که در جریان شورش در اردوگاه اسرای جنگی در «موصل» در روز 20 ژوئیه 1982(سوم مرداد 1361) دو اسیر کشته و دوازده تن دیگر مجروح شدند. اسامی دو اسیر مقتول «محمد سوری» فرزند رحمت الله و «امیر بامریزاده» فرزند غلامحسین است. گواهی مرگ این دو بوسیله هیات کمیته بین المللی صلیب سرخ در تهران برای مقامات ایرانی فرستاده خواهد شد.

دو اسیر دیگر که به شدت مجروح شده بودند در بیمارستان معالجه شده اند و حال آن ها خوب است و زندگی شان در خطر نیست.

کمیته بین المللی صلیب سرخ با همه آن ها ملاقات کرده است. در جریان دیدار کمیته بین المللی صلیب سرخ از اردوگاه فوق در موصل، زندانیان گفتند که از زمان شورش هیچ اقدام انضباطی علیه آنها انجام نشده است.
کمیته بین المللی صلیب سرخ به محض اطلاع از این مرگ ها، بلافاصله با عالی ترین مقامات عراقی تماس گرفت تا مسئولیت ها و وظایف آن ها را مطابق ماده 121 کنوانسیون سوم ژنو به آن ها یادآوری نماید. مفاد ماده فوق بشرح زیر است:

«هر مرگ یا جراحت شدید یک اسیر جنگی که مسئولان زندان، اسیر دیگر یا هر شخص دیگری عامل ایجاد آن باشد، یا افراد فوق مشکوک به ایجاد آن باشند و همچنین هر مورد مرگی که علتش نامشخص باشد باید بلافاصله با انجام تحقیقات رسمی بوسیله کشوری که زندان در آن واقع است پیگیری شود.

جریان چنین مواردی باید بلافاصله به کشور دیگر اطلاع داده شود. جریان ما وقع باید از زبان شاهدان، بخصوص کسانی که اسیر جنگی هستند نوشته شود و گزارشی، از جمله اظهارات شاهدان فوق ، باید به کشوری که اسرا مربوط به آن هستند فرستاده شود.

اگر تحقیقات نشان دهد که شخص یا اشخاصی در این رابطه مقصرند، کشور مربوطه باید تمام اقدامات لازم را برای تعقیب شخص یا اشخاص مسئول انجام دهد.»

کمیته بین المللی صلیب سرخ اطمینان دارد که مقامات ایرانی جریان را به خانواده دو قربانی نامبرده اطلاع خواهند داد. کمیته بین المللی صلیب سرخ از این فرصت استفاده می کند تا به وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در مورد توجهات خاص خود اطمینان دهد.

ژنو

هشتم اکتبر 1983