به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، بر اساس نظرسنجی موسسه تحقیقاتی گالوپ در سال 2011، انگلستان، ایالات متحده، و اتحادیه اروپا در ایران حتي قبل از افزايش تنش‌ها و اعمال تحریم‌های بيشتر نيز طرفدارن چنداني نداشتند. تنها 9 درصد ایرانیان رهبری بریتانیا و ایالات متحده را در زمان بررسی گالوپ در ماه فوریه و مارس 2011 تاييد نموده و رهبری اتحادیه اروپا نيز با 12% طرفدار چنداني نداشته است. رهبری آلمان با 11% و روسیه با 13% نيز از اقبال چنداني برخوردار نبوده، اما در مقابل آنها رهبري شرکای تجاری اصلي خود يعني چین (18%) و ترکیه (24%) را نسبت به سايرين بيشتر قبول دارند.
ایرانیان تمايل شديدي به عدم تاييد رهبری ایالات متحده (65 درصد) و انگلستان (62 درصد) داشتند، کشورهايي كه تحریم‌های شديدي را علیه ایران تحمیل کرده‌اند. شرکای تجاری با مخالفت‌های کمتري روبرو بودند، با اين حال ايرانيان بيشتر تمايل به عدم تاييد و مخالفت داشتند تا تاييد اين كشورها و حداقل يك چهارم آنها نظري نداشتند.
پس از حمله دانشجویان ایرانی به سفارت بریتانیا در تهران، در اعتراض به تحریم‌های جدید در زمینه انرژی و بخش مالی ایران، تنش میان ایران و اروپا شدت گرفت. دولت بریتانیا دیپلمات‌های خود را از ایران فراخواند و اتحادیه اروپا دارایی‌ها و سفر 180 تن از مقامات و شرکت‌های ایرانی را مسدود نمود. مجلس سنای آمریکا در روز جمعه تحریم‌های سخت‌گیرانه‌تري را علیه بانک مرکزی ایران به تصویب رساند. روسیه و چین در خصوص اقدامات تهاجمي عليه ايران هشدار دادند و ترکیه پس از تهديد ايران به مورد هدف قرار دادن سپر موشكي ناتو، در خصوص امنيت اين كشور ابراز نگرانی نمود.
در حالی که ایرانیان رهبری این کشورها و اتحادیه اروپا را چندان تاييد نمی‌کنند، بدون در نظر گرفتن سطح درآمد، ایرانیان تحصیل‌کرده نسبت به افراد بدون تحصیلات تمايل بيشتري به تاييد آنها داشتند. تاييد رهبری انگلستان، ایالات متحده، آلمان، و اتحادیه اروپا در ميان افرادي كه داراي تحصيلات عاليه بودند حداقل سه برابر بيشتر بود. اين رقم در مورد روسیه و چین نيز مشابه بوده اما در مورد تركيه به 2 برابر افزايش می‌یافت.
جوانان ایران تمایل بيشتري به تایید رهبری در کشورهاي مورد نظر سنجي و اتحادیه اروپا دارند تا مسن‌ترها، اما این رابطه به اندازه رابطه با آموزش قوی نیست. ميزان تاييد در مورد همه كشورها در ميان مسن‌ترها نصف جوانان می‌باشد البته به استثناء تركيه.
به نظر نمی‌رسد ایرانیان چندان توجهي به قدرت‌های مهم جهانی نداشته و آنها را چندان مهم ارزيابي نمی‌کنند. ایرانی‌ها بیشتر بر اساس روابط، كشوري را تاييد كرده و حمايت می‌کنند، مانند ترکیه، اما باز هم اين تاييد آنقدر اندك می‌باشد که مشکل بتوان ميزان نفوذ اين كشور در ميان ايرانيان را ارزیابی نمود.
در حالی که تحصیل‌كردگان و جوانان ایرانی از رهبری کشورهاي مذكور و اتحادیه اروپا نسبت به سايرين بيشتر حمايت می‌کنند، اما باز هم اين تاييد آنقدر پايين است كه اميدواركننده نمی‌باشد. گالوپ در این تحقیق این چنین نتیجه‌گیری می‌کند که «رهبران جهان كه به دنبال استفاده از ابزارهاي دیپلماتيك در قبال ایران هستند بايد توجه داشته باشند كه بيش از اين به شهرت خود در میان مردم ایران آسیب نرسانند.»