به گزارش مشرق، اختلافات سیاسی، جنگ و ناآرامی این روزها به بخشی از هویت خاورمیانه تبدیل شده است و هر روز تعداد زیادی در حملات تروریستی، بمباران یا میدان‌های نبرد جان خود را از دست می‌دهند. اما با این وجود جنایاتی چون قاچاق انسان، فروش اعضای بدن یا انجام آزمایش‌های بیولوژیک از آن دست اقداماتی است که کمتر در خاورمیانه روی می‌دهد و تنها رژیم صهیونیستی است که سوابقی در این حوزه‌های غیرانسانی دارد؛ اما اخیرا صهیونیست‌ها شریک جدیدی در زمینه این جنایت‌ها پیدا کرده‌اند.
حکومت امارات و مرد شماره یک این کشور، محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی که از او با عنوان «شیطان خاورمیانه» یاد می‌شود، این روزها درگیر پرونده جدیدی شده است که فعالان حقوق بشر را نگران کرده است. براساس گزارش برخی سازمان‌های تحقیقاتی وابسته به سازمان ملل همچون PAX، حکومت امارات متحده عربی در حال دخالت در بحران‌های آفریقا برای رسیدن به اهداف خود است. این کشور با ارسال سلاح به آنچه که نبردهای فراموش شده در آفریقا نامیده می‌شود، زمینه تشدید بحران انسانی در کشورهای آفریقایی همچون سومالی، اریتره، سودان جنوبی و لیبی را فراهم می‌کند. این گزارش‌ها با اشاره به اینکه اقدامات امارات برخلاف کنوانسیون‌ها و توافقات بین‌المللی است که ابوظبی نیز آن‌ها را امضا کرده است، تصریح دارند که این اقدامات امارات متحده عربی تهدیدی برای امنیت بین‌المللی است.
علاوه بر این، گزارش‌ها حاکی از آن است که امارات در زمینه قاچاق انسان از آفریقا هم فعال شده و نوعی نظام برده‌داری به راه انداخته و آفریقایی‌های فقیر که قصد مهاجرت دارند با هدایت اماراتی‌ها به عنوان نیروی کار و یا نیروی نظامی به کار گرفته می‌شوند یا به کشورهای مختلف فروخته می‌شوند. امارات از طریق نیروهای خلیفه حفتر که متحد ابوظبی در جنگ داخلی لیبی است، اقدام به سازماندهی سازوکاری برای به‌خدمت گرفتن موج انسانی سیاه‌پوستانی کرده است که خواهان مهاجرت از طریق لیبی به اروپا هستند. براساس گزارش‌ها، اماراتی‌ها برخی از این افراد را در ازای دستمزد خیلی پائینی با خود به امارات انتقال داده و از آن‌ها در نبرد در یمن و دیگر جنگ‌های جاری در منطقه استفاده می‌کنند.
همچنین تعدادی از این افراد به عنوان نیروی کار از طرف امارات به کشورهای دیگر منطقه خلیج فارس فروخته می‌شوند و با توجه به اینکه این کشورها به دلیل کاهش قیمت نفت برای پرداخت دستمزد به کارگران آسیایی به مشکل برخورده‌اند، تمایل برای به‌کارگیری نیروهای آفریقایی که با دستمزدهای بسیار نازل‌تر حاضر به کار هستند، افزایش یافته است.
آنچه اشاره شد، بخش کوچکی از ماهیت رژیم امارات و سران آن در دست داشتن در جنایات غیرانسانی در منطقه است و با وجود تلاش مستمرشان برای نشان دادن چهره‌ای مدرن از خود با کمک برج‌های سربه‌فلک کشیده و خودروهای گران‌قیمت در خیابان‌های دبی و ابوظبی، اما در حقیقت رژیم عقب‌مانده و خطرناکی برای امنیت منطقه و جهان هستند که به لطف دلارهای نفتی توهم پیدا کرده‌اند.