اولین پیروزی – 12/10/1996- لیگ برتر برابر بلکبرن
بعد از پایان قرارداد با ناگویا گرامپوس ژاپن، ونگر در اوایل فصل هدایت آرسنال را بر عهده گرفت و علیرغم نگرانی مدیران این تیم مبنی بر احتمال عدم موفقیت مربیان خارجی در جزیره، توپچی ها با 2 گل یان رایت موفق به غلبه بر بلکبرن شدند.
در فصل اول حضور ونگر، آرسنال سوم شد و به خاطر تفاصل گل، سهمیه لیگ قهرمانان را به نیوکاسل واگذار کرد و در جام های داخلی جزیره نیز توفیقی نیافت. اما سرمربی فرانسوی با در نظر گرفتن رژیم های غذایی خاص برای عملکرد بهترین بازیکنان تیمی که مشهور به استفاه از نوشیدن بودند، شرایط را تغییر داد.
پیروزی شماره 100 – 16/03/2000 – جام یوفا برابر وردربرمن
ونگر برای کسب پیروزی شماره 100 سه سال و نیم صبر کرد اما پیش از برتری برابر وردبرمن موفق شده بود اولین دبل خود را در کسب جام ثبت کند.
با گل های تیری آنری و لیونبرگ، توپچی ها موفق به غلبه بر رقیب آلمانی شده و تا فینال کپنهاگ نیز پیش رفتند اما شکست در ضربات پنالتی برابر گالاتاسرای اجازه نداد سرمربی فرانسوی اولین جام اروپایی خود را کسب کند. آرسنال در آن سال فاتح هیچ جامی نشد و در لیگ برتر آن فصل نیز آرسنال با 18 امتیاز اختلاف، جام را تقدیم فرگوسن و شاگردانش کرد.
پیروزی شماره 200- 26/12/2002 – لیگ برتر مقابل وست بروم
در فصل 2003-2002، ونگر با گلزنی آنری در دقایق پایانی برابر وست بروم دویستمین پیروزی را جشن گرفت اما آن سال نیز آنها لیگ برتر را با فاصله ای نزدیک تر و با 5 امتیاز اختلاف کمتر از یونایتد به پایان رساندند.
اما با گل رابرت پیرس، آرسنال در کاردیف موفق به غلبه بر ساوتهمپتون و فتح جام اتحادیه شد تا ونگر سومین جام خود را در لندن جشن بگیرد اما در لیگ قهرمانان شرایط همچنان مساعد نبود و آرسنال در دور دوم مرحله گروهی حذف شد.
پیروزی شماره 300 – 19/11/2005 - لیگ برتر برابر ویگان
در آخرین فصل حضور در هایبری، تیری آنری که به تازگی کاپیتان توپچی ها شده بود با دبل خود مقدمات برتری 2-3 برابر ویگان را فراهم کرد تا ونگر پیروزی شماره 300 را نیز کسب کند.
در سال 2006-2005، اگرچه آرسنال در لیگ برتر چهارم شد و هیچ جامی کسب نکرد اما اجازه نداد تاتنهام سهمیه لیگ قهرمانان را کسب کند. استادیوم هایبری را می توان نقطه عطف تقسیم 2 دوره ونگر دانست؛ دوره اول کامیابی و قهرمانی و 49 بازی بدون شکست، دوره دوم افت تدریجی و شکست های تلخ.
پیروزی شماره 400 – 25/11/2008 – لیگ قهرمانان مقابل دیناموکیف
با گل دقایق پایانی نیکلاس بندتنر، توپچی ها موفق شدند در مرحله گروهی لیگ قهرمانان با یک گل از سد رقیب اوکراینی گذر کنند.
بعد از سال 2006 که بارسلونا در فینال موفق شد با غلبه بر آرسنال، ونگر را از اولین لیگ قهرمانان خود محروم کند، در این فصل نیز قرمزهای لندن تا نیمه نهایی پیش رفتند؛ اما شکست 1-4 در مجموع برابر منچستر فرگوسن نگذاشت آنها رنگ فینال را ببینند.
آرسنال آن سال در لیگ باز هم با اختلاف 18 امتیاز نسبت به یونایتد چهارم شد و در هیچ یک از جام ها توفیقی نداشت.
پیروزی شماره 500 – 21/12/2011 – لیگ برتر برابر آستون ویلا
برتری 1-2 برابر آستون ویلا با گل دقایق پایانی یوسی بنایون قطعی شد تا ونگر به برد شماره 500 نیز روی نیمکت آرسنال دست یابد.
در آن سال، ناکامی پروفسور در کسب جام به 9 سال رسید و آرسنال فصل را در رتبه سوم و 19 امتیاز کمتر از منچسترسیتی قهرمان، بدون شرکت در کورس قهرمانی به پایان برد. در چنین شرایطی منطق حاکی از تغییر روی نیمکت توپچی ها بود، اگرچه آنها با کسب سهمیه لیگ قهرمانان، از نظر مالی از عواید حضور در این رقابت ها بهره مند شده بودند.
پیروزی شماره 600 – 15/02/2005 – برابر میدلزبورو در جام حذفی
2 قهرمانی در سالهای اخیر در جام حذفی یکی از عوامل ماندگاری ونگر روی نیمکت آرسنال بوده و ششصدمین برد نیز با دبل ژیرو برابر میدلزبورو در همین رقابت ها حاصل شد.
با برتری 0-4 برابر آستون ویلا در فینال، سالهای طولانی ناکامی در کسب جام به پایان رسید و ونگر با 6 قهرمانی در این رقابت ها تبدیل به موفق ترین سرمربی تاریخ جام حذفی شد. اما دیگر داستان ها تکراری بود؛ حذف در یک هشتم لیگ قهرمانان برابر موناکو و کسب رتبه چهارم در لیگ برتر با 12 امتیاز اختلاف نسبت به چلسی قهرمان.
پیروزی شماره 700 – 11/-3/2018 – لیگ برتر مقابل واتفورد
امسال فصل دشواری برای هواداران آرسنال رقم خورده است اما برتری با 3 گل برابر واتفورد، پایانی بر 3 شکست متوالی لیگ برتری قرمزها بود.
علیرغم احتمال ضعیف کسب سهمیه لیگ قهرمانان، با ورود ستاره های زمستانی مانند اوبامیانگ و میخیتاریان، شرایط تیم ونگر کمی بهبود یافته و آنها نمایش مناسبی برابر واتفورد ارائه دادند.
باید دید با توجه به باقی ماندن یک سال از قرارداد پروفسور، آیا شانس هدایت مجدد آرسنال برای فصل بعد نیز به ونگر داده خواهد شد یا خیر.