به گزارش مشرق، در بین چهارشنبه‌های جعلی که این روزها هر از گاهی صداهایی از گوشه و کنار درباره آن شنیده می‌شود، «چهارشنبه آخر سال» رسمی است که از دیرباز در ایران رواج داشته است.
اما این اتفاقی که در چند سال گذشته در حال رخ دادن است قطعا بیش از آن که به چهارشنبه سوری و یا آیین های قدیمی مانند قاشق‌زنی و شعرخوانی شباهت داشته باشد شبیه «چهارشنبه سوزی» است.
هرچند در این سال‌ها به مدد شبکه‌های اجتماعی و با راه‌اندازی کمپین‌هایی نظیر «نه به چهارشنبه سوزی» سعی در کاهش میزان تلفات این روز داشتند اما آخرین چهارشنبه سالی نیست که رئیس سازمان اورژانس روی آنتن صداو سیما حاضر نشود و آمار مصدومان و فوت‌شدگان این حوادث را اعلام نکند.
* پرده اول
حمزه یکی از کسانی است که «سه شنبه آخر سال» برای او یادآور خاطرات تلخی است. این جوان 30 ساله درباره اتفاقی که چندسال پیش برایش رخ داده می‌گوید: «4 سال پیش به اصرار مادر بزرگم درآخرین سه شنبه سال(شب چهارشنبه سوری) به خانه آن ها در بریانک رفتیم. بعد از رسیدن جلوی منزلشان قرار شد با همسر و مادربزرگ از سر خیابان شیرینی بخریم که آن حادثه تلخ رخ داد.»
صدایش تغییر می‌کند اما از او می‌خواهم حادثه آن روز را دقیق‌تر توضیح دهد، صدایش را صاف می‌کند و می‌گوید: «از کوچه که خواستیم وارد بلوار بشویم، سرکوچه شلوغ بود، ایستادم تا جمعیت ترقه‌زدن هایشان (که داخل بلوار می‌زدند) رامتوقف کنند و با اشاره آن‌ها از بلوار عبور کنیم. یکهو تمام نوجوانان جلوی ماشین متفرق شدند و با آمدن صدای مهیبی، چشمانم فقط سیاهی می‌دید.
دیگر هیچ جا را نمی‌دیدم از ماشین پیاده شدم و مادربزرگ و همسرم را از خودرو پیاده کردم اما صورت مادربزرگم که کنار دستم نشسته بود، کاملا خونی شده بود، ماشینم را که شبیه ماشین های جنگی شده بود، سوار شدم و نفهمیدم که تا بیمارستان لولاگر و بعد بیمارستان چشم فارابی چگونه رسیدم. هرچند که در طول مسیر هم هنوز صدای نارنجک‌ها و ترقه ها به گوش می‌رسید اما صدای یاابوالفضل یاابوالفضل گفتن مادربزرگم از هرصدایی برایم بلندتر بود.»
* پرده دوم
هیاتی در غرب تهران چندسالی است در یک اقدام ساده اما تاثیرگذار بنر و پوسترهایی را برای هشدار به نوجوانی که بخش عمده ای از حادثه‌دیدگان حوادث آخر سال را تشکیل می‌‌دهند، در محله تهرانسر چاپ و توزیع می‌کند.
جعفر نعمتی، مسئول هیات ذاکرین حضرت زهرا(س) در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: «چند سال پیش در ایام چهارشنبه سوری یکی از خانم‌های محل، بر اثر ترس ناشی از صدای ترقه‌ها، فرزندش سقط شد و ما از آن سال تصمیم گرفتیم تا در این روز برای بچه‌های محل برنامه‌های ویژه‌ای درنظر بگیریم تا کمتر خطری آن‌ها را تهدید کند.»
وی برنامه‌های مختلف هیئات‌شان را چنین بیان می‌کند: «ما چندسالی است که به مناسبت چهارشنبه آخر سال، جشنی را در مسجد و یا هیات خودمان می‌گیریم و در آن ضمن دعوت از هنرمندان و چهره‌های سرشناس مسابقاتی را برگزار می‌کنیم و هدایایی را به نوجوانان تقدیم می‌کنیم.»
نعمتی درباره پوسترها و بازتاب آن ها هم می‌گوید: «الحمدلله از پارسال که چنین پوسترهای هشدارگونه‌ای را در سطح محله منتشر کردیم، بسیاری از خانواده‌ها از ما تشکر کردند و حتی برخی از مغازه‌ها هم خواستار گرفتن این طرح ها شدند.»
* پرده سوم
«در حوادث چهارشنبه‌سوری 16 نفر جان باختند، 30 نفر معلول و 500نفر نیز راهی بیمارستان‌ها شدند.
بیشترین موارد حادثه در تهران رخ داد اما به نسبت جمعیت استان‌ها، استان‌های غربی، کردستان، آذربایجان غربی و همدان بیشترین سوانح را داشتند.
بیشتر سوانح مربوط به نوجوانان بود که 80 درصد از حادثه دیدگان را شامل می‌شوند.»
این آماری است که دکتر افشین‌استوار، رییس دفتر بیماری های غیرواگیردار وزارت بهداشت درخصوص چهارشنبه سوری پارسال عنوان کردند، اما امیدواریم که امشب و فردا تیتر هیچ رسانه‌ای خبر از جان باختن و مصدوم شدن هیچ جوان و نوجوانی در ایران اسلامی ندهد.