سرویس جهان مشرق - روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» چندی پیش در گزارشی اختصاصی از قصد یهویان عراقی ساکن سرزمین های اشغالی و انگلیس جهت بازگشت به عراق خبر داد.

این روزنامه چاپ سرزمین های اشغالی در گزارش خود نوشته بود: شواهد حاکی از آن است که ده ها سال پس از مهاجرت یهودیان عراقی از کشور خود، آنها برای وطن اصلی خود دل تنگ شده و مصمم برای بازگشت به عراق می باشند.

هاآرتص در ادامه گزارش خود می نویسد: در پی شکست گروه تروریستی داعش در عراق و بهبود شرایط امنیتی در این کشور، یهودیان عراقی مشتاقانه به دنبال بازگشت به سرزمین مادری شان و در حال برنامه ریزی برای بازگشت به آن هستند.

این روزنامه صهیونیستی با اشاره به اینکه برخی از یهودیان عراقی ساکن اسرائیل از تمدید گذرنامه عراقی خود سخن می گویند، ادامه می دهد: با اخباری که از بغداد، پایتخت عراق به گوش می رسد، برخی دیگر تلاش می کنند در سرزمین مادری خود املاکی خریداری کنند، اگرچه هنوز قضیه فرهود از ذهن یهودیان عراق پاک نشده است.

حادثه فرهود که در سال ۱۹۴۱ میلادی در بغداد رخ داد و اگرچه برخی از یهودیان علت این حادثه را ارتباط دولت وقت عراق به نخست وزیری «رشید عالی کیلانی» با رژیم نازی و نقشی که رادیو عربی برلین در تحریک یهودیان عراق ایفا کرد، می دانند، اما اغلب قریب به اتفاق یهودیان عراق تاکید می کنند، هدف این حادثه که اولین حادثه خشونت آمیز و خونین علیه یهودیان عراق شمرده می شد، واداشتن یهودیان این کشور به مهاجرت به فلسطین اشغالی و خروج از عراق بود.

روزنامه صهیونیستی هاآرتص در ادامه گزارش خود، در حالی که آشکارا مشخص بود، از یک سو، قصد یادآوری روزهای تلخ آن حادثه را به یهودیان عراق دارد و از سوی دیگر لحنی را در نوشتار خود به کار می برد، گویی نماینده این یهودیان است، می افزاید: یهودیان عراقی هنوز حوادث پرتاب بمب‌های دستی در محله های یهودی نشین بغداد را به یاد می‌آورند.  

برخی از یهودیان معتقدند که این اقدامات حاصل همدستی دولت عراق و سازمان ها و گروه های صهیونیستی و با هدف ایجاد رعب  و وحشت در میان این یهودیان صورت می گرفته است.

در این زمینه یهودیان عراق به تصمیم دولت وقت عراق در سال ۱۹۵۰ میلادی مبنی بر سلب تابعیت یهودیان این کشور و تسهیل سفر آنها به اسرائیل و صدور بیانیه هایی اشاره می کنند که آنها را به مهاجرت به اسرائیل دعوت می کرد.

هاآرتص می نویسد: اغلب یهودیان عراق که بخشی از قشر ثروتمند و سرمایه دار و تاجر جامعه وقت عراق را تشکیل می دادند، بعد از تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی به شکل گروهی این کشور را ترک کردند، در حالی که اندک یهودیان باقی مانده در بغداد نیز پس از تهاجم نظامی آمریکا به عراق و براندای رژیم بعث و صدام حسین در سال ۲۰۰۳ در این کشور وقتی با عملیات های ادم ربایی و ترور به دست گروه ها و افراد ناشناس مواجه شدند، از بیم جان و سرنوشت نامعلومی که انتظار آنها را می کشید، به امید یک زندگی جدید این کشور را ترک و به کشورهای دیگر از جمله کشورهای اروپایی و بخشی از آنها به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند.

در این بین خبر شکست داعش در عراق تنها موجب شادی و خوشحالی در دل عراقی ها ایجاد نکرد، بلکه موج آن به خانه «ادوین شوکر»، یهودی عراقی الاصل ۶۲ ساله ساکن شهر لندن، در انگلیس هم رسید.

برای او این اتفاق گام دیگری در راه رسیدن به آرزویش جهت بازگشت به وطنش و زندگی در آن بود که ۴۵ سال پیش مجبور به مهاجرت از آن شده بود.

در این راستا و برای تحقق این آرزو، او دو سال پیش اقدام به خرید خانه جدیدی در شمال عراق کرده بود تا اولین یهودیی باشد که در این سال ها، در این کشور درگیر جنگ های خونین اقدام به خرید ملک می کند.

وی در این باره در گفت و گو با روزنامه هاآرتص تاکید می کند که یهودیانی را می شناسد که سال ها پیش عراق را ترک کرده بودند، اما در سال های اخیر به وطن خود بازگشته اند.

اگرچه خرید ملک در شمال عراق توسط یک یهودی را نمی توان اتفاقی عادی و معمول خواند، اما این اتفاق و صحبت های وی تاکید می کند، باید در انتظار وقوع  پدیده ای جدید میان یهودیان پراکنده در نقاط مختلف جهان از جمله فلسطین اشغالی باشیم، پدیده ای که هر روز دامنه آن وسیع تر از روز قبل می شود و آن ارتباط دوباره یهودیان عراق با وطن خویش علی رغم رانده شدن از آن است.

اما این پایان کار نیست، بلکه در این راستا، وبسایت خبری- تحلیلی المانیتور در گزارشی که افزایش حضور و فعالیت یهودیان طی سال های اخیر در شمال عراق و به طور مشخص منطقه کردستان می پردازد و سخنان یکی از این یهودیان به نام آراز شکری را نقل می کند: وجود یهودیان در عراق موضوع جدیدی نیست، بلکه قدمتی چندین هزار ساله دارد و در این بین خروج ما از عراق طی بیش از نیم قرن گذشته به دلایلی صورت گرفت که اکنون احساس می شود، آن دلایل یا از بین رفته اند یا در حال محو کامل هستند.

در این بین آراز تاکید می کند که در اسرائیل شماری از خانواده های یهودی عراقی قصد بازگشت به وطن خود را دارند، چون درک می کنند که شرایط کنونی عراق با آنچه در سال های گذشته بر آن حاکم بوده، تغییر کرده است.

اما هاآرتص در بخشی از گزارشی که به بازگشت یهودیان عراقی به عراق منتشر کرده بود، تاکید می کند: این پدیده به شکلی خاص در میان یهودیان ساکن اسرائیل و انگلیس قابل ملاحظه است و اولین نشانه های آن در سال ۲۰۰۳ میلادی بعد از سقوط صدام حسین و رژیم بعث در عراق آشکار گردید و در طول تمام سال های گذشته کما بیش قابل ملاحظه بود تا سال گذشته، ‌ هنگامی که گزارش های امنیتی دولت عراق از کاهش حملات تروریستی و عملیات های انتحاری در این کشور و مشخصا بغداد خبر می دادند تا این پدیده جانی دوباره بگیرد و فعالیت خود را از نو شروع کند.

تا قبل از تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی در فلسطین اشغالی حدود ۱۵۰ هزار یهودی در کشور عراق زندگی می کردند. اقامت این یهودیان در عراق حاصل دیروز و امروز نبود، بلکه پیشینه آن به ۲۵ قرن قبل باز می گشت، اما اقدامات خشونت آمیزی که بین سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۱ میلادی علیه آنها صورت گرفت، آنها را وادار کرد، ریشه های تاریخی خود را در این کشور نادیده بگیرند و از کشور و وطن خویش مهاجرت کرده، آواره سرزمین های دیگر شوند.

دو مقوله بسیار مهم

نکته ای که باید درباره دو گزارش هاآرتص و المانیتور به آن توجه بسیار داشت و حائز اهمیت بسیار می باشد، این است که طی سال های گذشته به خصوص با آغاز انقلاب های عربی در منطقه در سال ۲۰۱۱ میلادی هر از چند گاهی اخبار و گزارش هایی منتشر می شد که از چشم داشت ها و طمع جدید رژیم صهیونیستی در عراق و نفوذ به این کشور از منفذهای منطقه کردستان سخن می گفتند. از طرفی خرید خانه در مناطق شمالی عراق این شبهه را تقویت می‌کند که نقظه و طرح جدیدی از سوی رژیم صهیونیستی در حال اجراست.

بالطبع آنچه در این گزارش به آن اشاره شده تمایلات قلبی و خود جوش طیفی از یهودیان است که هزاران سال در عراق زندگی می کردند و تا زمان تاسیس رژیم صهیونیستی و اعلام موجودیت این رژیم بر فلسطین اشغالی در کمال صلح و آرامش زندگی مسالمت آمیزی را در کنار مسلمانان و دیگر اقلیت های دینی ساکن عراق سپری می کردند و کم نیستند، اسناد تاریخی که ثابت می کنند، بیرون راندن یهودیان عراق از این کشور همانند یهودیان دیگر کشورهای مسلمان منطقه توطئه ای صهیونیستی با هدف جذب یهودیان به سرزمین های اشغالی و افزایش جمعیت آنها در برابر اعراب فلسطینی بوده است.

لذا دلتنگی قومی که در کشوری ریشه ای ۲۵۰۰ ساله دارد، امری کاملا طبیعی است و با مشاهده آرام شدن اوضاع و از بین رفتن تهدیدات در محیط عزم بازگشت به وطن را کند.

آنچه بر عزم این یهودیان می افزاید، ظلم و ستم و تبعیض روا داشته شده بر آنها در جامعه صهیونیستی است و این امری کاملا اثبات شده و مبرهن است، به گونه ای که از زمان تاسیس رژیم صهیونیستی تاکنون هر سال شماری از یهودیان ساکن سرزمین های اشغالی به دلیل همین تبعیض ها و ستم ها به کشورهای زادگاه خود باز می گردند و یهودیان عراق، از جمله طیف هایی هستند که سال هاست، قربانی همین تبعیض ها و ستم های صهیونیستی هستند که پرداختن به آنها خارج از حوصله این گزارش است، اما اسناد آن تماما در دسترس و قابل رویت است.