وجود این سیستم‌ها به معنای دفاع لایه به لایه «ضد دسترسی/پوشش ضد تصرف» هستند که از پایگاه‌های استراتژیک در برابر هر تهدیدی دفاع می کنند.

سرویس جهان مشرق- به گزارش راشا تودی، نیروهای نظامی روسیه در سوریه دو پایگاه اصلی در اختیار دارند: پایگاه هوایی «حمیمیم» (خمیمیم) در حوالی بندر لاذقیه در شمال سوریه و تاسیسات دریایی در بندر طرطوس در بخش شمالی سواحل سوریه. هر دوی این پایگاه‌ها توسط سیستم‌های موشک سطح به هوا، شامل سیستم‌های اس-400 در نزدیک حمیمیم و سیستم‌های S-300VM که از طرطوس دفاع می کنند، پوشش داده می شوند. هر دو سیستم بر اساس گزارش‌ها تا 400 کیلومتر را، بسته به موشک‌های به کار گرفته شده، پوشش می دهند و در میان بهترین سیستم‌های دوربرد ضدموشک جهان قرار دارند.

سیستم ضدموشک دوربرد اس-400
Buk-M2E

در تکمیل این دو سیستم دوربرد، سیستم‌های کوتاه‌بردتری هم، شامل سیستم میان‌برد EBUK-M2 و کوتاه‌برد Pantsir S1 مستقر هستند. وجود این سیستم‌ها به معنای دفاع لایه به لایه «ضد دسترسی/پوشش ضد تصرف» هستند که از پایگاه‌های استراتژیک در برابر هر تهدیدی دفاع می کنند؛ از پهپادهای مسلح کوچک تا جنگنده‌های با ارتفاع پروازی پایین تا موشک‌های بالیستیک تاکتیکی.

سیستم ضد موشک بالیستیک S-300VM

نقصی که برای این سیستم‌های دفاعی دوربرد روسیه گزارش شده، شناسایی هدف است که نیازمند پوشش راداری مضاعف است. با این حال، در سوریه به واسطه کاربرد همتای روسی آواکس، یعنی سیستم شناسایی هوایی A-50 و همچنینی ترکیب این سیتسم‌ها با سیستم‌های راداری به جا مانده از اتحاد شوروی که در دست ارتش سوریه است، ایجاد این مشکل چندان محتمل نیست.

Pantsir-S2
هواپیمای هشدار سریع A-50

ممکن است آمریکا با استفاده از شلیک مسلسل‌وار موشک، این سیستم‌های روسی را درگیر کند، لیکن در ان صورت بازده حملات موشکی به طرز چشمگیری کاهش می یابد.

بیشتر بخوانید:

۵ احتمال درباره تعرض آمریکا به سوریه

به گزارش راشاتودی؛ در سناریوی حمله موشکی محدود، ارتش سوریه تهدید را پاسخ می دهد و با هدف قرار دادن منبع شلیک، تلافی می کند. این منابع شلیک می توانند ناوشکن‌های امریکایی مسلح به موشک‌های هدایت‌شونده و زیردریایی‌های تهاجمی آمریکایی باشند که هم‌اکنون در مدیترانه حضور دارند. هدف قرار دادن این سیستم‌ها البته می تواند موجب بروز مناقشه جدی شود. ولی ارتش روسیه احتمالا پاسخ محدود می دهد- یعنی می تواند با استفاده از تجهیزات جنگ الکترونیک هوایی برای این شناورهای آمریکایی مشکل‌ساز شود و قابلیت‌های شناسایی هدف، موقعیت‌یابی و یا سیستم‌های ضدهواپیمایی AEGISرا در آن‌ها با خلال مواجه سازد. وسعت آسیبی که این روش می زند، قابل بحث است، لیکن قطعا این کار، نابودسازی اهداف مورد نظر فرماندهی آمریکا در خاک سوریه را توسط این سیستم‌ها دشوارتر می کند.