به گزارش مشرق، پارلمان آلمان امروز (پنجشنبه) پیش‌نویس لایحه به رسمیت شناختن «دولت یهودی» را تصویب کرد.
بر اساس گزارش شبکه «الجزیره»، آلمان در ادامه ادامه کرد: امنیت و حاکمیت اسرائیل دو رکن اساسی در سیاست خارجی و امنیتی آلمان است.
طرح مذکور توسط سه ائتلاف پارلمانی یعنی حزب «اتحاد دموکرات-مسیحی» به ریاست «آنگلا مرکل»، حزب سوسیایست و حزب لیبرال به مناسبت هفتادمین سالگرد تأسیس رژیم جعلی اسرائیل (اشغال فلسطین) به پارلمان ارائه داده شد.
در طرح مذکور همچنین آمده است، دولت آلمان باید با شرکای خود در جامعه بین‌الملل در راستای رسیدن به راه‌حل دو دولتی به عنوان تنها راهکار نزاع کنونی در غرب آسیا تلاش کند، البته همزمان بر یهودی بودن دولت (اسرائیل) و نیز ایجاد دولت مستقل فلسطین تأکید شده است.
در روند بحث در پارلمان پیرامون طرح ارائه شده، دو حزب سبز و چپ آلمان طرحی دیگری نیز پیشنهاد دادند که در محتوا با پیش‌نویس طرح ارائه شده کنونی تفاوت چندانی نداشت.
بر اساس گزار مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین، کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) در تاریخ 10 می 2017 پیش نویس قانون اساسی «دولت یهودی اسرائیل» را با رآی اکثریت 48 عضو ائتلاف دولتی و رای مخالف 41 نفر در شور اول به تصویب رساند.
این اقدام در راستای مجموعه اقداماتی صورت گرفت که ائتلاف جریان راست رژیم صهیونیستی از سال 2011 و به منظور تصویب قوانینی در کنست [پارلمان] آغاز کرده بود که از لحاظ قانونی باعث نهادینه شدن «یهودیت اسرائیل» می شود و اصلی بزرگ و مرجعی قانونی و معنوی در این رژیم به شمار می رود.
به بیان دیگر با تصویب طرح مذکور «یهودیت اسرائیل» بر دموکراتیک بودن آن اولویت دارد و هیچ طرفی غیر از یهودیان حق تعیین سرنوشت در این رژیم را ندارند.
«اردوگاه قومیتی» که بر ائتلاف «راستگراها و راستگراهای تندرو» در فلسطین اشغالی اطلاق می شود و ائتلاف دولتی این رژیم را به ریاست «بنیامین نتانیاهو» تشکیل می دهد، همچنان با موفقیت چشمگیری سعی در بازطراحی مرزهای اجماع ملی در اسرائیل و مرزهای مخالفت و دموکراسی در چارچوب صهیونیسم یا همان «قومیت اسرائیلی» دارد.
راستگراهای این رژیم بر «یهودیت» به عنوان مساله‌ای اساسی و مقدم بر دموکراسی تاکید دارند. «اسرائیل» از این زاویه دید، اساسا یهودی، اما شکل آن «دموکراتیک» است و دموکراسی مورد نظر در اینجا، دموکراسی یهودی است و همین مساله باعث می شود که فلسطینی‌ها عرب ساکن اراضی اشغالی سال 48 در بهترین حالت نادیده گرفته شوند.