به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
روزنامه ایران با بیان اینکه کارشناسان نسبت به افزایش بی‌رویه قیمت مسکن و کمین رکود برای این بازار خبر می‌دهند، نوشت: بازار مسکن این روزها از فروشنده خالی شده است و خریداران شاکی از بهم خوردن قرارهای فروش، فروشندگان در انتظار افزایش بیشتر قیمت‌ها هستند و می‌گویند حاضر نیستند ریسک کنند این در حالی است که قیمت مسکن از فروردین سال گذشته تا فروردین امسال طبق گفته کارشناسان و بر اساس آمار ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش یافته و بالا رفتن دوباره قیمت خطر بازگشت رکود به بازار مسکن و به تبع آن بازارهای وابسته را بیشتر می‌کند.
بیشتر بخوانید:
جزئیات افزایش نرخ اوراق مسکن
بیت‌الله ستاری کارشناس بازار مسکن در گفت‌وگو با «ایران» در پاسخ به این سوال که آیا قیمت مسکن در حال حاضر حباب دارد یا واقعی است، می‌گوید پیش‌بینی این بود که قیمت مسکن بعد از چند سال رکود اواخر سال ۹۵ افزایش یابد اما افزایش قیمت به تاخیر افتاد و از شهریور ۹۶ قیمت‌ها بالا رفت و در زمستان با افزایش قیمت دلار جهش قیمتی در بازار مسکن رخ داد.
به گفته ستاری الزاما رشد قیمت مسکن ادامه دارد و شهریور ماه افزایش دوباره قیمت‌ها محرز است مگر اینکه برای آن تدبیری اندیشیده شود و اگر برای آن فکری نشود بازار مسکن دوباره وارد رکود می‌شود. تدبیر جلوگیری از افزایش قیمت مسکن برنامه‌ای مانند افزایش تولید است یعنی باید اینقدر تولید داشته باشیم که با تقاضا سربه‌سر شود.
در همین حال روزنامه شهروند نوشت: خیز قیمت در بازار مسکن باورنکردنی است. حالا در شرایطی که سود سپرده‌های بانکی چنگی به دل نمی‌زند، دلار بازار مبهمی را تجربه می‌کند و معاملات دلاری تقریبا متوقف شده است و بورس ریزش‌های پی‌درپی را تجربه می‌کند، بازار مسکن بی‌صدا پیشروی می‌کند.
آخرین گزارش بانک مرکزی از وضع معاملات ملکی، رقم عجیبی را به ثبت رساند. بر اساس این گزارش، قیمت هر مترمربع مسکن تهران در فروردین ۹۷ نسبت به فروردین ۹۶ نزدیک به ۳۰ درصد رشد داشته است.
این افزایش قیمت در حالی است که فعالان بازار می‌گویند بازار مصالح ساختمانی رشد بیش از ۳۰ درصد را شاهد بوده است.
بی‌ثباتی بازار مسکن در حالی است که برخی مدیران دولتی از جمله وزیر راه علی‌الدوام در طول ۵ سال گذشته، به بدگویی علیه مسکن مهر پرداختند و عملا آن را به رکود و تعطیلی کشاندند. و این در حالی بود که اگر سیاستگذاری درستی در این زمینه انجام می‌شد، هم سرمایه‌ها و نقدینگی سرگردان به جای هجوم به بازار ارز و طلا، به حوزه تولید و اشتغال گسیل می‌شد، هم مشکل اشتغال برای چند میلیون نفر برطرف می‌شد و هم با افزایش حجم عرضه، هم حجم تقاضا کاهش پیدا می‌کرد و هم حباب کاذب قیمت اجبارا شکسته می‌شد.