به گزارش مشرق، «دخترم به سمت من نمی آید و اصلا مرا نمی‌شناسد. شاید با اتفاقی که برای چشمم رخ داده است کارم را نیز از دست بدهم چرا که با یک چشم نمی توانم جوشکاری کنم.» اینها بخشی از صحبت‌های هوادار استقلالی است که برای حمایت از تیم محبوبش در بازی فینال جام حذفی راهی ورزشگاه شد. حمایتی که بهایش از دست دادن یک چشم بود. این اتفاق شاید برای فوتبال و هوادارانش تازگی نداشته باشد چرا که نظیر آن چند سال پیش در اصفهان برای یک سرباز رخ داد. به همین دلیل است که برخی از خانواده‌ها فضای حاکم در ورزشگاه‌های فوتبال را برای فرزندان خود مناسب نمی‌دانند، چرا که بیم آن را دارند چشم و گوش بسته فرزندانشان با الفاظ جدید آشنا شود یا با چشم نابینا شده و دست و سر شکسته شده به خانه بازگردند.
این در شرایطی است که این روزها تنها فضای ورزشگاه‌های فوتبال با این مسائل و مشکلات روبه‌رو نیست. فضای سالن‌های واترپلو نیز با توجه به درگیری‌ها، نزاع و فحاشی‌های صورت گرفته در آن برای دوستداران و هواداران این رشته نگران کننده شده است. درگیری‌هایی که که با توجه تکرار چندباره آنها حالا چاشنی مسابقات واترپلو شده است. اگرچه مسئولان فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو هربار تاکید می‌کنند که با خاطیان برخورد خواهند کرد اما گویا تنبیه‌های در نظر گرفته شده باعث متنبه شدن حاشیه سازان نبوده است.
درگیری‌هایی که در یک سال گذشته بارها اتفاق افتاده است. آبان ماه گذشته بود که به دلیل درگیری در جریان رقابت‌های فینا تراپی، تیم ملی ایران برابر تیم مالت دیسکالیفه شد. گفته شد در حاشیه به وجود آمده تیم ایران مقصر نبود اما واژه درگیری و حاشیه کنار واترپلو جای گرفت.
درگیری هواداران دو تیم سایپا و نفت امیدیه در مرحله دور برگشت پلی آف لیگ برتر واترپلو نیز نشان داد که این رشته پتانسیل حاشیه را دارد.
11 اسفند 1396، بازی رفت مرحله فینال لیگ برتر واترپلو باشگاه‌های کشور بین دو تیم نفت امیدیه و دانشگاه آزاد اسلامی در استخر شهر امیدیه در شرایطی برگزار شد که با تساوی 8 - 8 به پایان رسید. نتیجه‌ای که به مذاق هواداران امیدیه خوش نیامد و کاربه درگیری و چاقو کشی رسید.
این بار به فاصله سه ماه از اتفاقات رخ داده باردیگر شاهد درگیری و دعوای هواداران دو تیم سایپا و نفت امیدیه بودیم. درگیری که هربار به بهانه حساسیت مسابقات رخ می‌دهد. دو تیم برای کسب بلیت جام باشگاه‌های آسیا به مصاف هم رفتند اما درگیری هواداران و در نهایت بازیکنان دو تیم باعث شد تا به دلیل دیسکالیفه شدن، هر دو تیم از رسیدن به این مسابقات بازبمانند.
این حواشی در شرایطی دریک سال گذشته برای واترپلو رقم خورده و به نظر می‌رسد نوع برخورد فدراسیون با خاطیان آنچنان که باید و شاید کارساز نبوده است. شاید فدراسیون هنوز این اتفاقات را جدی نگرفته است. شاید حتما باید چشمی نابینا شود و دختری پدر خود را نشناسد تا باور کنند و تنبیه جدی‌تری را برای خاطیان در نظر بگیرند.