به گزارش مشرق، ایران در کنار روسیه در سوریه پیروزی های بزرگی را بدست آورده، و این مسئله نگرانی اسرائیل را تشدید کرده است. حملات اسرائیل به سوریه که اولین بار در ماه می سال 2013 بود تا سال 2018 سیر صعودی داشته است. اسرائیل در چند ماه اخیر 9 بار به سوریه حمله کرده است. بنظر میرسد این حملات با اطلاع روسیه صورت گرفته است.
روسیه اگرچه روابط نزدیکی با ایران دارد اما در عین حال خواهان روابط حسنه‌ای با اسرائیل است. لذا اهداف سفرهای پی در پی نتانیاهو به مسکو، و به ویژه سفر اخیر در روز پیروزی را باید با در نظر گرفتن ابعاد موسع‌تری تحلیل کرد.
بیشتر بخوانید:
جنگ توییتری اردوغان و نتانیاهو درباره فلسطین
کنترل فعالیتهای ایران در سوریه
نتانیاهو یکی از اهداف اصلی سفر خود به مسکو را درباره فعالیتهای ایران در سوریه عنوان کرده است. پس از این سفر کاخ کرملین اعلام کرد که سامانه دفاع موشکی اس-300 را به دمشق تحویل نخواهد داد. به نظر میرسد نتانیاهو توانسته باشد روسیه را در مورد دفاع خود در برابر خطر احتمالی ایران متقاعد کند. در عوض روسیه نیز از اسرائیل خواسته در صورت حمله احتمالی به سوریه، این کشور را در جریان قرار دهد. نتانیاهو در جریان سفر خود گفته بطور مرتب به پوتین دیدار میکند تا هماهنگی های لازم در جنگ سوریه با نیروهای روسیه را داشته باشد.
خروج آمریکا از برجام
نتانیاهو چندی پیش در یک شو تلویزیونی سخن از اسنادی گفت که آنها را در انباری در تهران یافته و ظاهرا نشان از برنامه پنهانی ایران در زمینه هستهای داشته است. دونالد ترامپ نیز در ادامه این سناریو، در سخنرانی خود برای خروج از برجام به این اسناد اشاره کرد. نتانیاهو قصد دارد تا با ارائه این مدارک به پوتین، روسیه را نسبت به برنامه هستهای حساس و بدبین کند. اسرائیل در این زمینه ایران را به دروغ‌گویی درباره فعالیت گذشته خود برای توسعه سلاح‌های هستهای متهم کرده است.
در همین راستا سرگئی ریابکوف معاون وزیر امورخارجه روسیه، ضمن تایید بر ادامه حضور مسکو در توافق برجام به توافقی الحاقی اشاره کرد تا نگرانی غرب در مورد برنامه موشکی و نقش ایران در سوریه و خاورمیانه برطرف شود. در کنار این اقدامات ایران‌هراسانه اسرائیل نباید نفوذ و لابی قدرتمند صهیونیست‌ها در رسانه‌های روسیه و نیز در میان سیاسیون این کشور را نادیده گرفت. طبیعتا قدرت تاثیرگذاری صهیونیست‌ها بر افکار عمومی روس‌ها، هم از بیرون(از طریق رسانه‌های غربی) و هم از درون(از طریق لابی رسانه‌ای) بالاست.
مسئله ساخت نیروگاههای هستهای کشورهای عرب خاورمیانه
عربستان سعودی قصد دارد تا در خاک خود کارخانجات تولید تسلیحات ایجاد کند. اهداف بلندپروازانه محمد بن سلمان روز به روز رخ نمایان میکند. وی در پی آن است تا در خصوص تحویل سامانه s-400 با روسیه به توافق برسد و قصد دارد تا سال 2030 زمینه تولید این جنگ افزار را در عربستان فراهم کند.
علاوه بر این، حضور شرکای غیرغربی در عربستان و توانایی بیشتر روسیه برای کنترل قیمت نفت با همکاری سعودی‌ها، موضوع قابل توجهی برای مقامات روس است. عربستان همچنین بر اساس گزارس سازمان ملل متحد قصد دارد 16 راکتور هستهای را بین 20 تا 25 سال آینده با صرف هزینه 80 میلیارد دلار ایجاد کند. آمریکا نیز مسئله ساخت نیروگاه هسته ای در عربستان را مورد بررسی قرار داده است. نتانیاهو احتمالا در تلاش است اگرچه تاکنون نتوانسته موافقت ترامپ را در ممانعت از ایجاد نیروگاههای هسته ای برای عربستان جلب کند، دستکم از کمکهای روسیه به عربستان در این زمینه جلوگیری کند.
عضویت اسرائیل در شورای امنیت سازمان ملل متحد
هر چند با مخالفت های اتحادیه عرب بنظر میرسد اسرائیل فعالیت های خود را در جهت کسب عضویت در شورای امنیت سازمان ملل به عنوان عضو غیر دائم متوقف کرده است. اما نتانیاهو در این سفر سعی نموده تا خود را به روسیه نزدیک کند. رقیبان اسرائیل ، احتمالا آلمان یا بلژیک خواهد بود و این شانس اسرائیل در صورتی که روسیه و آمریکا بر روی این کشور اجماع کنند را بالا خواهد برد. البته جلب نظر پوتین در این زمینه بسیار دشوار خواهد بود، مگر با صرف هزینه‌ای گزاف. بهرحال روس‌ها در آراء خود نشان داده‌اند قابل پیش‌بینی نیستند.
دستاوردهای دیدار اخیر
با پیروزی های پی در پی ارتش سوریه در جبهههای مختلف نگرانیهای رژیم صهیونیستی نیز گسترش یافته است. تلآویو نگرانی اصلی خود حضور نیروهای ایرانی در سوریه عنوان کرده است و اعلام نموده هیچگاه اجازه تاسیس یک پایگاه ایرانی در سوریه را نخواهد داد. این نگرانیها باعث شده است تا تلآویو هیچگاه مسئله تنش‌های غرب با روسیه را مورد توجه قرار ندهد و رابطه خود را با مسکو حفظ کند.
لذا نتانیاهو دیدارهای خود با پوتین افزایش داده است. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی هدف سفر اخیر خود به روسیه را درباره فعالیت ایران در منطقه عنوان کرد. اما دستاورد این سفر چه بود؟ پس از این سفر کاخ کرملین اعلام کرد که سامانه دفاع موشکی اس-300 در به دمشق تحویل نخواهد داد. مهم‌ترین برتری نظامی رژیم صهیونیستی در سوریه نیروی هوایی و موشکی است.
عمده حملات صورت گرفته نیز در قالب بمباران هوایی بوده است. سامانه‌های دفاع هوایی اس-300 می‌تواند تا حد زیادی برتری نسبی اسرائیل را در سوریه کاهش دهد. ضمن این که شکار چند جنگنده و هلیکوپتر اسرائیلی با سامانه‌های دفاع هوایی سوریه را نیز طی ماه‌های اخیر نباید فراموش کرد. در حملات اخیر موشکی تلآویو نیز شمار زیادی از موشک‌ها توسط سامانه‌های ضعیف‌تر دولت سوریه رهگیری و منهدم شدند.
این شکارها هزینه گزافی برای اسرائیل داشته است. از این رو، عده ای از کارشناسان این موضوع را نوعی عقبگرد یا مماشات در حمایت روسیه از سوریه میدانند. اما ارتش سوریه با حمایت روسیه و ایران دستاوردهای بزرگی داشته است.
طبیعتا روسیه این دستاوردها را که با هزینه‌های گزافی بدست آمده را با ورود یک نیروی نظامی جدید به هدر نمی‌دهد. میتوان گفت اعلام عدم تحویل اس-300 به سوریه جهت آرامش خاطر دادن به اسرائیل و راضی نگاه داشتن مقطعی آن است.