کد خبر 856742
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ - ۱۶:۴۲

پس از گذشت بیش از ۵ سال از گذاشتن تمام توان دولت روحانی بر روی برجام و گره زدن همه موضوعات به آن به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور به جای امید واهی داشتن به بیرون کشور تدبیری برای ظرفیت‌های درونی بیندیشد.

به گزارش مشرق، «روحانی مچکریم، روحانی مچکریم» شعاری که در ساعات اولیه انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور از زبان اغلب کسانی که به وی رأی داده بودند، شنیده می‌شد؛با پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و جشن‌های پیروزی مردم در خیابان‌های شهرهای ایران در روز شنبه 25 خرداد و بعد از آن پیروزی تیم ملی فوتبال ایران بر کره جنوبی و صعود به جام جهانی، کاهش قیمت دلار، طلا، خودرو و ... صفحات طنزی در واکنش به این اتفاقات در شبکه‌های اجتماعی با عنوان «روحانی مچکریم» و «شیخ خوش‌قدم» ایجاد شد.

شاید در ابتدا بسیاری از کسانی که به روحانی رأی داده بودند خوشبین بودند که شیخ دیپلمات وعده‌هایی که داده را عملی می‌کند و برای مثال قیمت ارز و طلا و ... دیگر گران نمی‌شود؛ اما دیری نپایید که شعار «روحانی مچکریم» به فراموشی سپرده شد.

پلان اول:23 اردیبهشت‌ماه 1392

حسن روحانی نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم که در جمع دانشجویان دانشگاه شریف حضور یافته بود طی سخنانی درباره مذاکره با آمریکا می‌گوید: هنر این است ما تهدید را به آسیب و آسیب را به فرصت تبدیل کنیم از این رو مذاکره با آمریکا امکان‌پذیر و شدنی است اما سخت است هرچند بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحت‌تر از مذاکره با اروپاست چرا که اروپایی‌ها به دنبال آقا اجازه از آمریکا هستند، از این رو دولت آینده باید بتواند رابطه ایران و آمریکا را از حالت تخاصم به مرحله تنش که یک مرحله پایین‌تر است برساند؛ آمریکایی‌ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحت‌تر است. 

پلان دوم: 1 مهرماه 1392

در حاشیه شصت‌ویکمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد اولین دیدار رسمی وزیر امور خارجه ایران با کاترین اشتون، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا انجام شد؛ در این دیدار توافق شد اولین دور گفت‌وگوهای ایران و کشورهای 1+5 در همان هفته در نیویورک و دور بعدی مذاکرات در آبان ماه همان سال در ژنو برگزار شود.

از 29 آبان تا 3 آذر 1392 مذاکرات فشرده ایران و کشورهای 1+5 با حضور وزیران امور خارجه این کشورها به توافقی با عنوان «برنامه اقدام مشترک» منجر شد که  «توافق ژنو» نیز از آن یاد می‌شود. 

از 30 دی ماه 1392، مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 وارد مرحله دوم شده و اولین دور مذاکرات در این مرحله در سطح معاونان وزرای امور خارجه در وین برگزار شد که پس از سه روز به دلیل افزایش تحریم آمریکا، ‌مذاکرات از سوی هیأت ایرانی متوقف شد. 

پلان سوم: 27 اردیبهشت‌ماه 1393

در ادامه مذاکرات که از 23 تا 27 اردیبهشت‌ماه  1393 برگزار شد، طرح موضوعاتی همچون بحث موشکی ایران مانع از آغاز نگارش متن توافق نهایی شد. اما گفتگوها در روزهای بعد از این مذاکرات به شکل دو و چند جانبه در سطوح مختلف بین ایران و کشورهای 1+5 ادامه یافت. 

پلان چهارم:‌ 20 مرداد 93

رئیس‌جمهور دولت یازدهم در این مرحله با ابراز خرسندی از مذاکرات هسته‌ای و به زانو درآوردن دیو تحریم‌ها علیه منتقدان داخلی برجام به شدت هجمه وارد می‌کند.

روحانی در مردادماه سال 93 در همایش رؤسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، با انتقاد شدید از کسانی که به گفته وی «مذاکره‌هراسی» را رواج می‌دهند، می گوید: یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند و تا حرف مذاکره پیش می‌آید می‌گویند ما می‌لرزیم. به جهنم؛ بروید یک جای گرم برای خود پیدا کنید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده است.

پلان پنجم: 24 تیرماه 1394

سرانجام  آخرین دور مذاکرات هسته ای پس از 28 روز گفتگوهای فشرده کارشناسان، معاونان و وزرای امور خارجه ایران و کشورهای 1+5 پایان یافت. در پایان این دور از مذاکرات سند «برنامه جامع اقدام مشترک» در 159 صفحه منتشر شد. 

پلان ششم: 27 دی‌ماه 1394 

روحانی به مناسبت توافق هسته ای و اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، در بیانیه ای خطاب به ملت رشید و قهرمان ایران  با تاکید بر اینکه «امروز برجام به فرجام رسید»، این سربلندی و پیروزی را تبریک گفت.

در بخشی از این بیانیه آمده است: در تاریخ هر ملتی، لحظاتی وجود دارد که به‌خوبی جایگاه و شخصیت آن ملت را نشان می‌دهد؛ لحظاتی که چشم جهان را به تصمیم و ارادۀ یک ملت، خیره می‌کند و نفس‌ها را در سینه، حبس و ذهن‌ها را متمرکز می‌کند تا صدای مردمان یک کشور را بشنوند.

یکی از آن لحظاتِ تاریخی، اکنون است که ارادۀ تاریخ‌ساز ملت ایران تحقق یافته است و صدای صلح و عزت و فرهیختگی ایران اسلامی در جهان طنین‌انداز گشته است. ما ایرانیان، دستان خود را به‌سوی جهانیان به نشانۀ دوستی دراز کرده‌ایم و با عبور از همه دشمنی‌ها و بدگمانی‌ها و توطئه‌چینی‌ها، فصل تازه‌ای در روابط کشورمان با جهان گشوده‌ایم، ما اکنون از گردنۀ خطرناک در اقتصاد، عبور کرده‌ایم. 

این بیانیه می‌افزاید: ملت شریف ایران، می‌دانم در طول سال‌های تحریم و فشار، بر شما چه گذشته است. اما اکنون که زنجیرهای تحریم از پای اقتصاد ایران گسسته شده و عزت و استقلال کشور نمایان گشته است، اکنون زمان ساختن و بالیدن است.

پلان هفتم: 7 آبان 1396

اما بعد از گذر از دوران «روحانی مچکریم» و بستن با خدا و چیدن تمام تخم‌مرغ‌های کشور در «سبد برجام»، ورق برگشته و کدخدا می‌خواهد بازی را برهم بزند!  

مگر دیوانه‌اند با شما مذاکره کنند؟!

حسن روحانی که در آبان‌ماه سال 96 برای دفاع از وزیران پیشنهادی علوم و نیرو به مجلس رفته است در سخنانی تأکید می‌کند: آمریکا می گوید ما اهل پیمان و تعهد نیستیم و اصول اخلاقی و بین المللی را نمی شناسیم، اگر کشوری در این مسیر قرار گرفت کسی می تواند با آن ها مذاکره کند؟ آمریکایی ها با یک کشور شرق آسیا می گویند بیا با ما مذاکره کن، مگر دیوانه شده اند با شما مذاکره کنند؟ شما مذاکره دیروز را که به تائید سازمان ملل رسیده را زیر پا می گذارید؟ با شما مذاکره کند.

پلان هشتم: 18 اردیبهشت‌ماه 1397

دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی خود در کاخ سفید رسما خروج آمریکا از برجام را اعلام کرد؛ « من در اینجا اعلام می‌کنم که آمریکا از توافق هسته‌ای خارج خواهد شد. تا دقایقی دیگر فرمانی را امضا خواهم کرد که تمام تحریم‌های هسته‌ای را علیه ایران باز خواهد گرداند».

پلان آخر: اینک روحانی

اکنون پس از گذشت بیش از 5 سال از گذشت تمام توان دولت روحانی بر روی برجام و گره زدن همه  موضوعات حتی آب و محیط‌زیست به برجام به نظر می‌رسد شیخ دیپلمات به جای امید واهی داشتن به بیرون کشور تدبیری برای ظرفیت‌های درونی بیندیشد.

تاریخ نشان داده است که اروپا نیز شریک قابل اعتمادی نیست و نمی‌توان تنها به اظهارات پلیس خوب این بازی دلخوش بود چراکه «سگ زرد برادر شغال است»؛ به نظر می‌رسد روحانی و دولتش در سه سال باقی‌مانده از عمر دولت دوازدهم به جای وقت‌کشی در موضوع برجام تخم‌مرغ‌هایشان را در سبد ظرفیت‌های دداخلی بچینند. 

منبع: فارس