به گزارش مشرق به نقل از موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، موسی خیابانی نفر دوم سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در پیامی به آیتالله لاهوتی داد تا به همرزمانش در زندان برساند که نشان دهنده نفاق آنها در زندان بود.
متن سند به شرح ذیل است:
تاریخ گزارش : 6/10/1356
موضوع: اظهارات عباس سالاری فرزند سید محمدعلی محکوم به 6 سال زندان
نامبرده بالا اخیراً ضمن ملاقات با یکی از زندانیان در زندان اوین اظهار داشت هنگامیکه حسن لاهوتی اشکوری از زندان قصر به زندان اوین منتقل می شد، موسی خیابانی(موسی نصیراوغلی خیابانی) او را به کناری کشیده و گفته مطلبی به عنوان پیام مجاهدین[خلق]، نه پیام خودش، به وی می گوید که باید قول بدهد متن پیام را به جز به چند نفر از آخوندهای بند یک زندان اوین به کسی نگوید و متن آن چنین است:
1- شماها صلاحیت نظردادن در مسائل اجتماعی را ندارید، زیرا همیشه دنباله رو هستید.
2- حد خودتان را بشناسید و پا از گلیم خود بیرون نگذارید.
3- آقای طالقانی، شما که همیشه خود را مجاهد می نامیدی و افتخارت به شاگردی و پیروی از محمد حنیف نژاد بوده، چرا وقتی که علیه مجاهدین[خلق] فتوا دادند، عمامه ات را بر زمین نزدی.
4- آقای غلامحسین حقانی، شما آدم منافقی هستی و تاریخ اسلام از امثال تو زیاد به خود دیده است.
و لاهوتی این پیام را به بند یک منتقل و به روحانیون رسانیده که باعث ناراحتی همگی آنها شده است.
نظریه شنبه: اکثر روحانیون موضعی مخالف مجاهدین و مارکسیست ها دارند. ضمناً حقانی در بند 2 زندان اوین خودش را به طور کامل به طرفداری مجاهدین[خلق]جلوه می داد و پس از انتقال به بند یک موضع ضد مجاهدین به خود گرفته است.
ملاحظات 382 :با توجه به موارد فوق و تأیید صداقت شنبه مراتب جهت استحضارعالی به عرض میرسد.
پایان سند
در این سند روحیه پرخاشگر و مغرور موسی خیابانی به خوبی نمایان است او حتی آیت الله طالقانی را که منافقین بعد از پیروزی انقلاب ،تلاش می کردند خود را به ایشان نزدیک معرفی کنند، مورد عتاب قرار می دهد.
او مدعی است که آیت الله طالقانی از حنیف نژاد پیروی می کرده است!! در حالی که حنیف نژاد در واقع شاگرد ایشان هم محسوب نمیشد. موسی خیابانی به ادعای عباس سالاری در شرایطی شهید حقانی را منافق معرفی می کند که این شهید بزرگوار در سال 1350 ه.ش در شیراز دستگیر و به چند ماه زندان محکوم گردید. در سال 1354 ش مجددا دستگیر و به 12 سال حبس محکوم شد که 7 ماه آن را در زندان کمیته گذراند 4 ماه آن، مرتبا با شکنجه همراه بود. او 6 ماه در زندان اوین بدون ملاقات و 11 ماه در زندان قصر محبوس بود. در ایام زندان، به خاطر ادامه مبارزه، و لو ندادن همرزمان خود تحت شدیدترین شکنجه ها قرار داشت، به گونه ای که بر اثر شکنجه، نزدیک به مرگ رسید.