به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از ايسنا، اين عمل به طورناخوداگاه صورت مي گيرد و افراد مبتلا به اين اختلال هنگام جويدن ناخن متوجه عمل خود نيستند. بعضي افراد مبتلا به جويدن ناخن و بعضي ديگر به جويدن اطراف ناخن مي پردازند وعده اي هم نيز هر دو عمل را انجام مي دهند.
- فشار روحي و اضطراب:
اين عادت روشي براي تسكين ناراحتي‌ها و عصبانيت‌هايي است كه از يك موقعيت اضطراب زا و فشارآور به وجود مي‌آيد زيرا ديده شده افرادي كه ناخن خود را مي جوند از افراد عادي مشوش‌ترند. اين افراد در موقع صحبت كردن يا انتظار كشيدن با انگشتان خود و يا وسيله اي ديگر بازي مي كنند يا پاهاي خود را در حال نشسته پي در پي تكان مي‌دهند. علاوه بر آن سوء تغذيه وكمبود ويتامين A در بعضي افراد آنها را عصبي مي كند و موجب ناخن جويدن توسط فرد عصبي مي شود.
- ترس:
اين عمل بيشتر در كودكاني كه والدينشان ناآگاهانه و به بهانه هاي مختلف در آنها ايجاد ترس مي كنند زياد ديده مي شود. مثلا وقتي به كودك گفته مي شود: "اگر گريه يا اذيت كني مي گويم لولو تو را بخورد" و يا ترساندن كودك از دكتر يا آمپول، شيوه هاي غلطي است كه والدين براي ساكت كردن كودك اعمال مي كنند.
- تقليد:
چنانچه يكي يا هر دو والدين كودكي؛ عادت به ناخن جويدن داشته باشند احتمال آنكه كودك آنها نيز به اين عادت مبتلا شود بيشتر از كودكاني است كه والدين آنها دچار اين اختلال نيستند. زيرا در بعضي موارد، كودك ناخن جويدن را از والدين مي آموزد، چون مي بيند والدينش به هنگام ناراحتي اين عمل را انجام مي دهند و ازاين رو ياد مي گيرد براي رفع ناراحتي خود به اين عمل روي آورد.
- هيجان پذيري بيش از حد:
عده‌اي ناخن جويدن را واكنشي براي تخليه هيجانات و تمايلات ناخوداگاه فرد براي خود آزاري مي دانند و معتقدند اين عمل به خاطر احساس گناهي است كه فرد به وجود آمده و منجر به خود تنبيهي و خودآزاري او مي شود. احتمالا اين عادت در افرادي كه هيجان پذيرتر از ديگران هستند بيشتر ديده مي شود.
راهكارهاي درماني
- چون ناخن جويدن ناخودآگاه وبر اثر فشار اضطراب دروني صورت مي گيرد، لذا با رفع علل اضطراب زا با روشهاي خوشايند فرد را از عمل خودآگاه سازيد.
- شيوه‌هاي سرزنش، تهديد، تنبيه و ... نه تنها اثر درماني ندارد، بلكه تاثير منفي داشته و باعث تشديد اين عمل مي شود.
- ماليدن داروهاي تلخ، بدمزه، فلفل، رنگ و .... براي ترك ناخن جويدن كودك مؤثر نيست بلكه با ايجاد احساس گناهكاري و اضطراب در فرد سبب مي شود بيشتر به اين عمل بپردازد.
- در كودك به خاطر ناخن جويدن ايجاد ترس نكنيد كه باعث ايجاد اختلالات ديگر مي شود.
- اوقات فراغت فرد مبتلا را با فعاليت‌هاي مورد علاقه او پر كنيد. اين فعاليت‌ها مي‌تواند در كم كردن و ترك اين عادت مؤثر باشد.
- كودك را هر بار كه در ترك عادت موفقيتي بدست مي آورد، تشويق كنيد.