گروه جهاد و مقاومت مشرق - یک سال آخر جنگ به لحاظ تحولات سیاسی و نظامی جبهه‌ها سال مهمی در تاریخ دفاع مقدس به حساب می‌آید. صدام و همپیمانانش کلافه از مقاومت و استقامت رزمندگان، از هر راهی برای ضربه زدن به ایران استفاده می‌کردند. آن‌ها نگران از گسترش مقاومت انقلابی مردم ایران به دیگر کشورهای منطقه بودند و در آخرین سال جنگ با بایکوت رسانه‌ای شدید و مقابله نظامی سنگین درصدد غلبه بر ملت ایران بودند.
پس از عملیات بزرگ کربلای ۵ توازن قوا در جبهه‌ها به سوی ایران تغییر کرد. سران رژیم بعث عراق از قدرت رزم‌آوری رزمندگان وحشت‌زده شدند و پس از این عملیات که در اواخر سال ۶۵ انجام شد، در موضع ضعف قرار گرفتند. بازتاب رسانه‌ای عملیات و شکست بعثی‌ها دنیا را متوجه قدرت نظامی ایران کرد. حالا یک دنیا تصمیم گرفته بود مقابل ایران بایستد. آن‌ها از قدرت گرفتن ایران در جنگ وحشت داشتند و به هر طریق ممکن به دنبال تضعیف ایران برآمدند.
عراق در تیرماه ۶۶ به دنبال ایجاد ترس و نگرانی در میان مردم ایران بود. بمباران شیمیایی سردشت یکی از اقداماتی بود که در اوج بی‌رحمی، مردم غیرنظامی را نشانه گرفت و باعث شهادت بیش از صد نفر از مردم کوچه و بازار شد.
در همین ماه روابط سیاسی ایران و فرانسه در پی سال‌ها حمایت‌های مالی و نظامی از عراق قطع شد. دولت فرانسه از اولین روز شروع جنگ تحمیلی با حمایت مالی و نظامی گسترده از رژیم بعث، آتش جنگ را شعله‌ورتر کرد و از صدام یک دیوانه تمام‌عیار ساختند. فرانسه در سال‌های سرنوشت‌ساز ۶۴ و ۶۵ حدود ۵ میلیارد دلار وام در اختیار بغداد گذاشت و به این ترتیب به بزرگ‌ترین شریک اروپایی عراق تبدیل شد.
در پی نزدیک شدن رزمندگان جمهوری اسلامی ایران به بندر بصره عراق، شورای امنیت سازمان ملل متحد در آخرین روزهای تیر ۶۶ قطعنامه ۵۹۸ را بدون توجه به درخواست‌های ایران تصویب کرد. آن‌ها که از ضعف نظامی عراق آگاه بودند سراسیمه چنین قطعنامه‌ای را تصویب کردند و عراق که توان ادامه جنگ را نداشت، دو روز بعد قطعنامه را پذیرفت.
در شرایطی که ایران به خاطر نادیده گرفته شدن حقوقش حاضر به پذیرفتن قطعنامه نبود و عراقی‌ها دچار سردرگمی و از هم پاشیدگی نظامی شده بودند، امریکا به طور مستقیم وارد جنگ با ایران شد. حضور امریکا در خلیج فارس و جنگ مستقیم با ایرانی‌ها بهترین فرصت را به عراقی‌ها جهت تجدید قوای نظامی و سازماندهی دوباره می‌داد. به دنبال این فعل و انفعالات کویت با حمایت از عراق در جنگ، اقدامات امریکا بر ضد ایران را تأیید کرد.
عراقی‌ها در همین سال دوباره دست به حمله شیمیایی زدند و این بار شهر سومار را بمباران کردند. در روز ۱۶ مهر ۱۳۶۶، حمله هواپیماهای عراقی به مراکز تجمع نیروها و انبارهای مهمات در منطقه سومار و بمباران شیمیایی این منطقه ۱۰۰ شهید و ۱۳۵۰ مجروح بر جای گذاشت.
عراق در پی تهاجماتش در اسفند همین سال برای نخستین بار مناطق مسکونی تهران را مورد حمله هوایی قرار داد. با اینکه عراق حمله به شهرها و شهروندان غیرنظامی را از همان اول جنگ آغاز کرده بود، اما این سری از جنگ شهرها شدیدترین و آخرین مرحله جنگ شهرها بود که تا اردیبهشت ۶۷ به طول انجامید. دیوانه‌بازی‌های صدام دامن مردم خودش را هم گرفت و منجر به بمباران شیمیایی شهر حلبچه، در کردستان عراق شد. مماشات جامعه بین‌الملل با عراق باعث شد تا آن‌ها به استفاده از سلاح‌های شیمیایی ادامه دهند و این بار جزایر مجنون و نواحی شمالی کوشک و طلائیه را به شکلی وحشیانه بمباران شیمیایی کنند. به دنبال جنایت‌های وحشیانه عراق و دیگر کشورهای غربی، این بار امریکا هواپیمای مسافربری ایران را در آسمان خلیج فارس مورد هدف قرار داد و باعث از دنیا رفتن ۲۹۰ انسان بی‌گناه شد.
دشمنان در بازه زمانی تیر ۶۶ تا تیر ۶۷ بر فشارهای نظامی، اقتصادی و سیاسی‌شان بر ایران افزودند و جنگی همه جانبه را به راه انداختند و ایران مثل سال‌های پیشین جنگ، یک تنه و به تنهایی مقابل تمام دنیا ایستاد. آخرین حربه دشمنان، ناامیدی مردم ایران و در هم شکستن مقاومت رزمندگان با فشار توأمان بود که نتیجه‌ای به دنبال نداشت. ایران با اضافه کردن خواسته‌هایش در قطعنامه ۵۹۸، این قطعنامه را در تیرماه می‌پذیرد ولی این بار دشمنان با بسیج کردن منافقین، جنگی دیگر علیه ایران به راه می‌اندازند؛ دشمنی که در تمام این سال‌ها تمامی نداشت و همچنان ادامه دارد.
منبع: روزنامه جوان