سرویس ورزش مشرق - جام جهانی 2018 روسیه با قهرمانی تیم ملی فوتبال فرانسه به پایان رسید. هیچوقت هیچ پایانی زیبا نیست، حتی اگر مزین به جشن قهرمانی باشد، هواداران فوتبال، آنها که فوتبال را فقط دوست ندارند بلکه آن را عاشقانه دنبال می کنند، همزمان با تماشای جشن قهرمانی فرانسه دچار یکی از بزرگترین پارادوکس‌های زندگی خود شده بودند، تضادی عجیب و شاید دوست داشتنی، آنجا که جذابیت و زیبایی در اوج است اما شک نداری که رو به پایان بوده و چند دقیقه بیشتر به عمرش باقی نمانده است.
جام جهانی باز هم کلید خواهد خورد، 4 سال و چند ماه دیگر و هیچ تضمینی در آن نیست که عاشقان فوتبال بار دیگر تماشاگر آن باشند، پیرمردهای اسپانیایی که به جای گل، توپ فوتبال بر سر مزار همسر خود می برند، این بار به قهوه تلخ قهوه خانه کونچا اسپینا بسنده کردند تا 4 سال دیگر، سرنوشت برای فوتبال یا همان زندگی‌شان چه نوشته باشد.
مردم فرانسه سال 2018 را برای همیشه دوست خواهند داشت و شاید از دل تاریخ هم بزرگانی سر از خاک بیرون کرده و گفتند: زنده باد فرانسه!
فوتبال اینگونه به داد یک ملت می رسد، زبان و فرهنگ و تاریخ و جامعه و اقتصادش را به سخره می گیرد و بعد مانند مادری که همچنان کودکان بازیگوشش را دوست داشته باشد، دوباره آنها را زیر چتر خود می گیرد. فوتبال اسپانیا را تا مرز اتحاد بی سابقه ملی پیش برد و وقتی دید، دیگر دوستش ندارند، رهایشان کرد و به نفرین تاریخ، سپردشان.
فوتبال به مردم مکزیک یادآوری کرد که زبانشان مکزیکی است نه اسپانیایی، فوتبال به مردم برزیل آموخت زبانشان برزیلی است نه پرتغالی، فوتبال به مردم بوسنی، لطف کرد، فوتبال به چین هویت داد، فوتبال هنوز هم از شیطنت‌های کودک بیش فعال آمریکا، خسته نشده و به سر به راه شدنش امید دارد، فوتبال با کسی قهر نمی کند و حتی زیر بارش شدید باران روسیه، تئاتر دوستی و اتحاد و انسانیت را اجرا می کند.
جام جهانی 2018 روسیه به پایان رسید، دشمنان زیادی چنین روزی را پیش بینی نمی کردند، بریتانیا با تمام قوا تلاش کرد این میزبانی را غیر منصفانه، مافیایی، مسخره، فاسد و غیر قانونی جلوه دهد، ماجرا چه بود و چه شد، بماند برای همان مافیایی که هست یا نیست اما فوتبال کار خودش را کرد و دنیا متوجه شد که فوتبال از روسیه پوتین، از قطر کوچک، از برزیل فقیر و از هر قطعه از خاک کره زمین، فقط یک مستطیل سبز می خواهد تا رقص انسانسیت و اتحاد ملتها را به نمایش بگذارد.
سازمان جهانی فوتبال، فیفا با ده‌ها سفارت خانه خود در سراسر جهان تحت نام رسمی فدراسیون فوتبال از فردا صبح روزگاری تازه را تجربه خواهد کرد و کتاب زندگی را ورق خواهد زد. این سفارتخانه ها مدافع و حافظ منافع ملی کشور خود بوده اما تابع بی چون و چرای سازمان مرکزی خود یعنی فیفا هستند، این سفارتخانه ها هر چقدر مستقل تر و هر چقدر فوتبالی تر باشند، موفق تر خواهند بود. به امید داشتن فدراسیون فوتبال کاملا فوتبالی، فوتبالی بالنده و رو به رشد و درخششی تاریخی در جام جهانی آینده.