سرویس سیاست مشرق – پس از اغتشاشات دیماه 96 برخی از چهرههای یک جریان سیاسی خاص، فضای تندتری را علیه نظام جمهوری اسلامی ایران تعقیب میکنند.
اگرچه اغتشاشات دیماه به لحاظ مقیاس، یک رخداد کوچک و بیاهمیت بود و مطالبات طرح شده در آن نیز عمدتا سیاسی و غیر اقتصادی بود اما چهرههای اشاره شده، تقریباً روزی نیست که از اشارههای شداد و غلاظ به این حادثه غافل بمانند و درباره ابعاد آن صحبت نکنند.
جالب آنکه بیتالغزل تمام گفتههای این افراد پیرامون اغتشاشات دیماه 96 نیز یک چیز بیشتر نیست و آن اینکه این اغتشاشات پیش لرزه یک اتفاق بزرگ بود و مجددا تکرار میشود.
تاکنون در این زمینه، سعید حجاریان، محمدرضا تاجیک، علیرضا علویتبار، بهزاد نبوی و چند تن دیگر صراحتاً تأکید کردهاند که اغتشاشات دیماه 96 تکرار خواهد شد.[1]
این در حالی است که با اطلاعات بدست آمده از مقامات و نهادهای کشور، محرز شده است که 60 درصد حاضران در اغتشاشات دیماه شاغل بودهاند، 70 درصد شعارهای آنها سیاسی بوده است و هیچیک از آنان نیز جزو فقرای جامعه نبودهاند.[2]
پس این اصرارها بر تکرار اغتشاشات با شدّت بیشتر! برای چیست؟!
اما این تنها سؤالی نیست که باید به آن پاسخ داد...
این سلسله یک قطعه خطرناک دیگر هم در دنباله خود دارد.
*از نوید حرکت میلیونی تا اشاره به «حرکت سخت»
مرد مرموزی که به «خیابان میلیونی» پیشنهاد میدهد برویم سراغ اصل نظام!
یک نفر از این جمع به تازگی و در مقاطع مختلف صحبتهایی عجیب و در عین حال مرتبط را اظهار کرده است.
صحبتهایی که اگرچه ما بر تحتالشعاع قرار نگرفتن محتوای متن، به نام نه چندان غیر قابل کشف گوینده اشارهای نمیکنیم اما دقت و تأمل در محتوای آنها میتواند حقایق مهمتری را آشکار کند و در ترسیم شمایل روزهای آینده کشور نقش مهمی داشته باشد.
فرد اشاره شده، چندی قبل طی اظهاراتی در یک مرکز دولتی، از چیزی به نام اصلاحات سخت نام برده و تأکید کرده بود که زمان زیادی برای این کار وجود ندارد.
این فرد در صحبتهای خود همچنین از این میگفت که این اصلاحات را بایستی با روش مسالمتآمیز انجام داد و البته ما (اصلاحطلبان) تجربه «حرکت میلیونی مسالمتآمیز در خیابان» را هم داشتهایم!
شخص مذکور، مدتی بعدتر در اظهاراتی دیگر نیز تأکید کرد که سیاستورزی معمولی دیگر در ایران جواب نمیدهد.
او، البته در لابهلای اشارههای خود به سیاستورزی نامتعارف، از «تجمع خیابانی» هم نام برد.
نکته کلیدی دیگری که توجه بیشتری را به خود جلب میکند گام سوم فرد مورد اشاره ماست...
آخرین گفتههای او یا شاید هم مهمترین بخش از گفتههایش برمیگردد به سخنانی که چند روز قبل منتشر شد.
او پس از اشاره به حضور میلیونی مردم در خیابان و تأکید بر اینکه عمل متعارف در فضای فعلی سیاست ایران، دیگر پاسخگو نیست؛ در اظهارات اخیر خود اما از این گفت که اصلاحات باید معطوف به چیزی باشد که ایجادکننده مشکلاتی است که ما میخواهیم آنها را اصلاح کنیم.
این فرد که در فتنه سال 88 نیز دستگیر نشده، صراحتاً گفته بود باید به جای مبارزه با معلولها به سمت علت اصلی برویم.
اشاره او به سمت علتالعلل همه چیزهایی بود که جریان خاص به آنها اعتراض دارد. از حصر گرفته تا نظارت استصوابی و حضور ایران در محور مقاومت و مخالفت نظام با مذاکره موشکی.
اما نکته اینجاست که به هر دلیلی اظهارات او و توالی آنها، آنطور که باید شنیده نشده است.
مجدداً تأکید میشود که نام و نشان این فرد صرفا از آنرو ذکر نشد تا محتوای گفتههایش مورد توجه مخاطبان محترم باشد.
محتوایی که متأسفانه عزمی راسخ برای پژواک بخشی به آنها نیز دیده میشود.
عزمی از مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری گرفته تا برخی روزنامههای اصلاحطلب و تا تکرار کلیدواژهها در صحبتهای همطیفان فرد اشاره شده.
این ماجرا ابعاد دیگری هم دارد...
مشرق به تازگی در گزارشی به تقلّای ستاد اصلاحات برای مدیریت اعتراضات خیابانی (که خود موجد آن بودهاند) و پادگانی کردن کشور اشاره و توضیحاتی را ارائه کرد.[3]
گزارشی که البته با واکنشهای تند اصلاحطلبان مواجه شد و آنها در رسانههایشان تحلیلها و کدهای اشاره شده را به «مینگذاری فضای سیاست کشور»! تعبیر کردند و خواستار ارائه دلیل و سند شدند.[4]
اکنون سؤال اینجاست که آیا از نظر محافل جریان خاص، گفتههای کسانی چون فرد خاصّ اشاره شده در این گزارش که به حضور میلیونی در خیابان، بیفایده بودن عمل متعارف سیاسی و تمرکز بر علتالعلل مشکلات (که همه میدانیم کیست و کجاست؟) اشاره دارد؛ دلیل و سند محسوب میشود یا خیر؟!
گفتنیست، با استناد به همین شواهد، برخی محافل تحلیلی کشور طی سالیان گذشته، وقوع اغتشاشات دیماه 96 را پیشبینی کرده بودند.
آنها حتی خبر داده بودند این اغتشاشات، ظاهری اقتصادی اما محتوایی سیاسی دارد. بخشهای دیگری هم در آن تفرّسهای پیشبینانه وجود داشت که هنوز بازگشایی نشده است...
***