گروه جهاد و مقاومت مشرق  - سردار علی ولی‌زاده فرزند شهید حاج آقا ولی‌زاده و برادر شهیدان حاج اصغر حاج اکبر و امیر ولی‌زاده  است. او در دوران دفاع مقدس مسئولیت تخریب قرارگاه خاتم الانبیاء(ص) را بر عهده داشت. پس از جنگ هم ‌سازماندهی ‌بچه‌های جنگ را بر عهده داشت که سرانجام به راه‌اندازی مجمع پیشکسوتان تخریب، کشور منتهی شد.

این فرمانده در گفت‌وگو با ما با اشاره به اینکه تعداد بسیار زیادی از والدین شهدا را به دلیل کهولت سن از دست داده‌ایم، توضیح داد: اگر بخواهیم به جمع‌آوری خاطرات شهدا بپردازیم دیر است؛ بنابراین باید بدون اتلاف وقت موضوع مصاحبه و دیدار با خانواده‌های شهدا را در دستور کار خود و سایر نهادها قرار بدهیم. اگرچه ممکن است والدین شهدا از میان ما رفته باشند اما برادران یا خواهران آن‌ها هستند و می‌توان با آن‌ها گفت‌وگو کرد.

این گفتگو از سردار ولی زاده را هم بخوانید:

با مین های دریایی آمریکا را در خلیج فارس بیچاره کرده بودیم/ ریالی از آب و نان مردم در جبهه مقاومت اسلامی هزینه نمی‌شود/ در دنیا فقط تکاوران دریایی آمریکا با تخریبچیان ما برابری می‌کنند/ آموزش شهادت به کسی نمی‌دادیم

وی تأکید کرد:مصاحبه با والدین شهدا و رزمندگان کار بسیار مهمی است چرا که نشان می‌دهد یک جوان در چه بستری رشد یافته است. ما در جنگ شاهد دو نمونه از جوانان بودیم که در جبهه حاضر شدند. نخست گروهی که تحت تأثیر تربیت و تعلیم خانواده مسیر درستی را انتخاب کرده‌ بودند و دیگری جوانانی که خانواده‌هایشان مخالف حضورشان در جنگ بودند اما آن‌ها خود به این بلوغ و تحول رسیده بودند که باید در جبهه حاضر شوند. شهید علی محسنی یکی از همین جوانان است که در هنگام شهادتش تمام خانواده او در آمریکا زندگی می‌کردند و در روز تشییع پیکرش فقط همرزمانش حضور داشتند.

این فرمانده دوران دفاع مقدس گفت: همچنان دروازه شهادت باز است و ما شاهدیم که روزانه خبر شهادت جمعی از جوانان ما در قالب مدافع حرم، مرزبان یا نیروی انتظامی منتشر می‌شود. بنابراین باید نسبت به جمع‌آوری خاطرات والدین این شهدا نیز کوشا باشیم.

این فرزند شهید یادآور شد:حضور اقشار مختلف که اقدام به ثبت خاطرات والدین شهدا می‌کنند در منازل خانواده‌های شهدا بر روحیه آن‌ها تأثیر مثبتی خواهد گذاشت چرا که در ابتدا این خانواده‌ها متوجه می‌شوند که همچنان مورد تکریم واحترام مردم قرار دارند و آن‌ها جزو افراد فراموش شده جامعه نیستند. همچنین وقتی افراد از مجموعه‌های نیروهای مسلح مانند سپاه با پرسنل خود به دیدار خانواده‌های شهدا می‌روند موجب می‌شود که پرسنل بدانند که در صورتی که سعادت شهادت داشته باشند مورد تکریم قرار می‌گیرند، بنابراین تأثیر این دیدارها دو طرفه خواهد بود. از سوی دیگر وقتی اطلاعات یا خاطرات رد و بدل می‌شود متوجه می‌شویم که تولید گفتمان شهادت به انتها نرسیده است.

سردار ولی‌زاده گفت: عموم خانواده شهدا ارتباط صمیمانه‌ای با واحدی که فرزندانشان در آن خدمت کرده و به شهادت رسیده‌اند دارند. بنابراین ممکن است رفتار دوگانه‌ای را از طرف خانواده‌های شهدا نسبت به آن‌هایی از طرف برخی نهادهای متولی که به دیدارشان می‌روند شاهد باشیم.

وی یادآور شد: غربی‌ها دختری همچون «ژاندارک» را به عنوان یک زن قدیسه می‌ستایند این در حالی است که ما هزاران بانو از صدر اسلام تاکنون داریم که همانند او قهرمان هستند. همان طور که می‌دانید سه برادر و پدر من به شهادت رسیده‌اند. من در هیچ یک از تشییع پیکر این عزیزان حضور نداشتم و وقتی از جبهه با مرحوم مادرم تماس می‌گرفتم که بگویم نمی‌توانم بیایم ایشان به جای اینکه گله کند به من قوت قلب می‌داد و می‌گفت: «ما تنها نیستیم، مردم زیر تابوت آن‌ها را خواهند گرفت.»

سردار ولی‌زاده توضیح داد: پدر شهید من جزو سربازانی بود که به دلیل قد و قامت ورزیده و استخوان‌بندی درشت بدنش به عنوان تشریفات برای انتقال تابوت رضاشاه انتخاب شده بود. پدرم مدتی به دلیل بیماری از کار افتاده شد و مادرم او را پیش پزشک می‌برد. مادرم به دلیل اینکه مخارج زندگی را تأمین کند در خانه دیگران کار می‌کرد. عصمت و نجابتی که داشت باعث شد که خداوند به او درجه و مدال بدهد تا به عنوان یک قهرمان برای ما و جامعه الگو باشد. این مصداق‌ها را آوردم تا بگویم اگر سختی‌هایی که والدین شهدا یا همسران آن‌ها کشیده‌اند را بازگو کنیم نسل جوان می‌دانند که چگونه نجابت و عصمت خود را حفظ کنند تا همانند آن‌ها یک قهرمان باشند.