به گزارش مشرق- چند هفته پیش بود که در اتفاقی نادر سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی بعد از مسابقات گرجستان، برای اردوی تیم ملی نام کشتی‌گیران اوزان 55 و 130 کیلوگرم را در بین نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی قرار نداد. بعد از این کار بود که به یکباره شایعات درباره تیم ملی به راه افتاد که چرا این کشتی‌گیران دعوت نشدند. شایعات درباره کشتی‌گیر سنگین وزن همان موقع به نتیجه رسید که به دلیل دوپینگ دعوت نشده است و حالا اعلام می‌شود که یک کشتی‌گیر سبک وزن هم به او اضافه شده تا تعداد فرنگی‌کاران در انتخابی به دو نفر افزایش پیدا کند.
با قطعی شدن دوپینگ این دو کشتی‌گیر فرنگی‌کار، کشتی فرنگی ایران در 5 ماه اخیر سه کشتی‌گیر دوپینگی داشته است. یک کشتی‌گیر طلایی در مسابقات قهرمانی آسیا و دو کشتی‌گیر هم در انتخابی مرحله نهایی که کارنامه فاجعه‌آمیز سه دوپینگی در 5 ماه را برای کشتی فرنگی رقم زده است.
این اتفاق عجیب و سخت در حالی رقم خورده است که فدراسیون کشتی شرایط سخت و پیچیده‌ای را برای مبارزه با دوپینگ در دستور کار دارد و در سال‌های اخیر با انجام آزمایش سلامت سعی زیادی کرده تا کشتی‌گیران را از این راه دور نگه دارد. بسیاری بر این عقیده بودند که اگر فدراسیون کشتی یک کار خوب در شش سال اخیر داشته، همین اجرای آزمایش سلامت بوده اما با وجود اجرای آزمایش سلامت، مثبت شدن دوپینگ سه کشتی‌گیر فرنگی‌کار در 5 ماه این سوال را به وجود می‌آورد که اگر این آزمایش سلامت نبود چه اتفاقی رخ می‌داد؟
شاید افزایش تعداد دوپینگی‌ها گویای یک واقعیت دیگر هم باشد که آزمایش سلامت نتوانسته آنچنان که باید کارگشا باشد و تلاش‌های فدراسیون در این باره نتوانسته آن را به آنچه که می‌خواسته، برساند. در سال‌های اخیر تقریبا سالی نبوده که کشتی دوپینگی نداشته باشد. برخی رسما اینچنین اعلام می‌شوند اما برخی دیگر محروم می‌شوند و اصلا اعلام هم نمی‌شود. این همه افزایش تعداد نفرات دوپینگی که یا از سوی مراجع بین‌المللی و یا از طریق آزمایش سلامت شناسایی شده‌اند، نشان می‌دهد اجرای یک طرح هم در فدراسیون کشتی ضروری است و آن هم ریشه‌یابی این ماجرا است که چرا تا این حد میل و رغبت در بین کشتی‌گیران برای استفاده از مواد نیروزا افزایش پیدا کرده است؟
فدراسیون کشتی اگر بخواهد در این باره صادقانه عمل کند و یک آمار رسمی ارائه بدهد که در سال چند کشتی‌گیر به دلیل مردودی در آزمایش سلامت به طور موقت از اردوهای تیم ملی دور شده‌اند، شاید یک آمار عجیب و غریب را بتواند منتشر کند. آماری نگران‌کننده که نشان می‌دهد بسنده نکردن فقط به اجرای آزمایش سلامت یک ضرورت است و فدراسیون باید به فکر ایجاد راهکارهای جدیدی باشد. شاید خرید مکمل‌ها که البته هزینه بسیار زیادی را دارد یکی از این راه‌ها باشد. اگر فدراسیون کشتی خودش این مکمل‌ها را وارد کند شاید از اینکه کشتی‌گیران از مکمل‌های غیر استاندارد استفاده کنند، جلوگیری کند.
البته مهم‌ترین نگرانی در این دوپینگ‌ها این است که اتحادیه جهانی به آن ورود می‌کند و معمولا با خواست کمیته بین‌المللی دوپینگ محرومیت‌ها و جریمه‌های سنگین در نظر می‌گیرد. اتحادیه جهانی برای کشورهایی که در سال چهار دوپینگی و یا بیشتر داشته باشند، محرومیت در نظر می‌گیرد که تا الان کشتی ایران سه کشتی‌گیر دوپینگی داشته است. البته فدراسیون کشتی مدعی است که وقتی خودشان درخواست حضور ماموران مبارزه با دوپینگ را ارائه می‌دهند و کشتی‌گیری دوپینگش مشخص شود، در فهرست چهار نفره که مد نظر اتحادیه جهانی است، قرار نمی‌گیرند و فدراسیون از خطر محرومیت و تعلیق رهایی پیدا می‌کند اما با این شرایط چه تضمینی می‌تواند وجود داشته باشد که در مسابقات جهانی و قاره‌ای کشتی‌گیری دوپینگی نشود؟