به گزارش مشرق، موضوع پروژه پتروشیمی شهرستان اسلام‌آباد غرب که در منطقه ویژه اقتصادی این شهرستان قرار دارد، در سکوت رسانه‌ای و در کنار بی‌تفاوتی مسؤولان به یک مقوله فراموش شده تبدیل شده است.
سرمایه مورد نیاز برای ساخت این مجتمع پتروشیمی در زمان صدور مجوز 6 هزار میلیارد تومان اعلام شده است که قرار شد بخش عمده آن به‌صورت ارزی تامین شود و با توجه به اوضاع و شرایط فعلی، احتمالا این رقم به بیش از 10 هزار میلیارد تومان رسیده است.
بیشتر بخوانید:
این واحد پتروشیمی طبق مطالعات اولیه انجام گرفته می‌تواند مواد اولیه مورد نیاز برای بسیاری از صنایع پایین‌دستی خود را تولید کند و 62 هکتار زمین برای تمامی این مجموعه اختصاص یافته است ولی همچنان در حالت سکون است و مردم اسلام‌آباد غرب منتظر اقدام واقعی از سوی مسؤولان ذی‌ربط هستند.پروژه پتروشیمی مذکور براساس طراحی در نظر گرفته شده قرار است برای حدود 2 هزار نفر در زمان بهره‌برداری از فاز نخست آن اشتغال ایجاد می‌کند و سالانه یک میلیون و 850 هزار تن متانول، 450 هزار تن پلی‌پروپیلن و 280 هزار تن پلی‌اتیلن سنگین تولید می‌کند.
طی نخستین سفر استانی هیأت دولت به استان کرمانشاه در تاریخ 30 دی ماه سال 85، ایجاد منطقه ویژه اقتصادی اسلام‌آباد غرب مصوب و در تاریخ چهارم مهر ماه سال 89 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در مورخه 11 آبان ماه همان سال قانون ایجاد منطقه ویژه اقتصادی مذکور از سوی رئیس‌جمهوری ابلاغ شد.
ابتدا سازمان همیاری شهرداری‌های استان کرمانشاه به‌عنوان مجری منطقه ویژه معرفی و از تاریخ 12 تیر ماه سال 90 وظیفه سازمان مسؤول به منطقه ویژه زاگرس تفویض شد و اعضای اصلی این منطقه ویژه به فکر راه‌اندازی یک مجتمع درآمدزا برای منطقه افتادند که در نهایت ایده راه‌اندازی پروژه پتروشیمی را دنبال کردند.
افرادی همچون کیوان کاشفی، رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی کرمانشاه در ابتدا از افراد پیش‌رو در این زمینه بودند و برای تحقق این برنامه و طرح تولیدی اشتغال‌زا و درآمدزا اقداماتی همچون رایزنی با سرمایه‌گذاران استان و اخذ مجوز از وزارت نفت را انجام دادند.
یک اقتصاددان در این زمینه گفت: باید پذیره‌نویسی برای ورود سرمایه‌گذاران جدید به پتروشیمی چهارم کرمانشاه انجام بگیرد و سهامی عام شدن می‌تواند این مهم را محقق کند.
«دل‌انگیزان» با انتقاد از تیم هیأت مدیره فعلی و عملکرد نامناسبی که در زمینه راه‌اندازی این پروژه کلان داشته‌اند، تصریح کرد: این طرح دارای یک مجوز است که اگر زمان زیادی از ان بگذرد، بی‌شک فرصت از دست می‌رود.
معاون سابق استاندار کرمانشاه نیز در کرمانشاه، اظهار داشت: من به وضعیت این پروژه منتقد بودم و عده‌ای گویا بر این پروژه چنگ انداخته‌اند و نمی‌گذارند کارها پیش برود.
رضا رحیمی با اشاره به اینکه باید در فضای رسانه‌ای به این موضوع پرداخته شود، گفت: پروژه‌ای که مجوز آن صادر شده، چرا سال‌ها است عملیاتی نمی‌شود و سهام‌داران نباید موجب توقف کار شوند.
وی در پاسخ به این سئوال که چرا با این موضوع به‌صورت قانونی برخورد نمی‌شود، ادامه داد: به‌عنوان معاون استاندار کرمانشاه نمی‌توانستم ورود پیدا کنم! افراد قوی پشت ماجرا بوده که دارای قدرت زیادی هستند.
وی در پاسخ به اینکه چه کسی باید به اوضاع سامان بدهد، عنوان کرد: خداوند باید این مشکل را حل کند و همواره عده‌ای در راستای حفظ وضعیت موجود با هر استانداری سعی کرده‌اند رابطه برقرار کنند.
براساس این گزارش، شنیده‌ها حاکی از صرف هزینه توسط برخی افراد ذی‌نفع در این ماجرا برای لابی‌گری است که در جنبه‌های مختلف انجام گرفته است.
استاندار کرمانشاه به‌عنوان مدیر اشتغال و کار مردم و وزارت نفت باید ورود پیدا کنند. ماهی یک جلسه در این زمینه برگزار شده و هر بار وعده و وعیدهای مختلفی ارائه شده ولی هیچ نتیجه‌ای نداشته است.
یکی از مسئولان ارشد اجرایی استان کرمانشاه نیز در این رابطه گفت: برنامه زمان‌بندی از اعضای هیأت مدیره پتروشیمی اسلام‌آباد غرب خواستیم که اقدامی تاکنون در این راستا انجام نپذیرفته است.
این مسئول با اشاره به اینکه ورود برخی مسئولان میانی چند بار به‌دلیل حمایت‌های بالادستی نتیجه نداشته است، خاطرنشان کرد: نیاز است جلسه‌ای با حضور مدیر اجرایی ارشد استان کرمانشاه برای تعیین تکلیف این پروژه انجام بگیرد.
سهام‌داران از سال 93 تاکنون مجوزهای لازم را در دست دارند ولی هیچ اقدامی که نشان‌دهنده پیشرفت باشد مشاهده نشده و باید سهم آورده لازم را نیز بیاورند که تاکنون حتی هزینه خرید زمین را نیز نتوانسته‌اند تامین و پرداخت کنند.
کیوان کاشفی و مدلل از عضویت هیأت مدیره چندی پیش کنار گرفتند و حتی سهام خویش را اضافه نکردند و در نهایت ریاست هیأت مدیره پتروشیمی نافرجام اسلام‌آباد غرب به جهانبخش شکری رسید که وی در زمینه تولید آهن و فولاد در کرمانشاه فعال است و در خانه صنعت و معدن نیز مسئولیت مدیریتی بر عهده دارد.
شکری را به‌عنوان یک فعال اقتصادی، تاجر، کارآفرین، صادرکننده، تولیدکننده و فعال اقتصادی در استان کرمانشاه می‌شناسند که غیربومی است و طی سال‌ها زندگی و کار در این دیار، همچون یک فرد محلی جا افتاده است.
دایره چندین نفره هیأت مدیره پتروشیمی چهارم استان کرمانشاه باید طبق نظر کارشناسان اقتصادی حداقل به حدود 200 نفر از سرمایه‌گذاران گسترش یابد تا با توان مالی بیشتر سهام‌داران بتوانند چندین میلیارد تومان سهم آورده داشته باشند و در این صورت بانک‌های رسمی کشور حاضر به باز کردن گارانتی فاینانس هستند.
تیم انحصارطلب فعلی با رقم چند میلیارد تومان توقع دارند از بانک تضمین فاینانس بگیرند! البته این افراد پس از فشارهایی که حدود 2 سال قبل به آن‌ها وارد شد و البته برای احتمالا بهره بردن از سود بیشتر، سهام خویش را افزایش دادند و یک بدهکار بانکی در بین آنان وجود دارد و با این وجود و با توجه به مباحث مذکور، بانک هرگز گارانتی فاینانس را برای این پروژه مفتوح نخواهد کرد.
بحث در مورد فاینانس 800 میلیون یورویی در اظهارنظرهای حضرات هیأت مدیره کذایی شنیده شده و ادامه این طرح کلان بی‌شک به تیم فنی، گروه تامین سرمایه و بخش حقوقی نیاز دارد تا بتوانند قراردادهای سودده در آینده و هوشمندانه منعقد کنند.
براساس اظهار نظر بسیاری از افراد صاحب‌نظر، طمع کسب سود بیشتر موجب شده دایره سهام‌داران محدود بماند و البته با این وضعیت سال‌ها است کار راکد مانده است و ورود متخصصان به این عرصه بسیار الزامی است. قطعا یک مدیر رده 3 پتروشیمی نمی‌تواند کار به این بزرگی را پیش ببرد که در این میان برای پیش‌برد امورات توسط برخی از اعضای هیأت مدیره به‌کار گرفته شده است، چراکه اگر قادر بود تاکنون اهداف مورد نظر محقق شده بود و این موضوع نیز دیگر خطای استراتژیک صورت گرفته است.
کیوان کاشفی، رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی استان کرمانشاه نیز در این مورد اظهار کرد: 62 هکتار زمین از منطقه ویژه اسلام‌آباد غرب برای پتروشیمی چهارم خریداری شده است و طبق قرارداد منعقد شده فقط یک میلیارد تومان پرداخت شده است.
با توجه به این موضوع که مطرح شد می‌توان گفت با وجود عدم توانایی هیأت مدیره در پرداخت مبلغ زمین مورد نیاز احداث این پروژه افرادی نه‌چندان توانمند، فعال و دارای پشتوانه لازم در پرداخت مبلغ خرید زمین هستند و این تیم با این روند که طی سال‌های گذشته داشته‌اند، هرگز قادر به اتمام کار نیستند.
برخی گمانه‌زنی‌ها حتی حاکی است با فاینانس 9 درصدی، سود دو رقمی در داخل حاصل می‌شود و این شاید بهترین فرصت برای پرداخت بدهی واحدهای تولیدی است که برخی از افراد ذی‌نفع در این طرح کلان در اختیار دارند و البته فعالیت و ماهیت این واحدها هیچ ربطی به ماجرای پتروشیمی ندارد و این پروژه کلان چند سال است زمین‌گیر شده است و این به‌دلیل ناتوانی سهام‌داران است که همین دلیلی محکم است تا کار به اهل آن سپرده شود.
سهام این مجتمع باید عام شود تا مردم این منطقه از یک موقعیت عادلانه اقتصادی و فرصت مساوی سرمایه‌گذاری برخوردار شوند تا هم مشکل بیکاری منطقه خویش را کاهش بدهند و هم با راه‌اندازی این طرح کلان سود ببرند و در این صورت قطعا سرمایه‌گذاران کلان نیز برای ورود زمینه را فراهم می‌بینند.
سهام‌داران چند میلیارد تومان از ابتدا هزینه کرده‌اند و در منطقه ویژه اسلام‌آباد غرب گویی فقط به‌دنبال استفاده از موقعیت فاینانس هستند و اراده‌ای برای تکمیل طرح وجود ندارد و قراردادها و اسناد موجود را به‌صورت شفاف به کسی نشان نمی‌دهند و این حتی در مورد برخی از سهام‌داران اولیه که در فاز افزایش سهام همراهی نکردند نیز وجود دارد.
با این شرایط کاری از پیش نرفته و نخواهد رفت و بسیاری از مسئولان و کارشناسان و همچنین مردم منطقه شاکی هستند و نسبت به این شرایط بسیار انتقاد دارند که سهام‌داران با شدید شدن فشارهای مختلف، سعی می‌کنند به هر شکلی شده زمان بخرند و در این زمینه وعده‌های مختلف ارائه می‌دهند و اقدام به برگزاری نشست خبری می‌کنند و...
وزیر نفت یک مشاور خبره برای اجرای این طرح به هیأت مدیره پتروشیمی چهارم استان کرمانشاه معرفی کرد که قرار شد فاز نخست تولید متانول اول را با هزینه معقولی آغاز کنند و روشی جالب برای تحقق آن ارائه داد تا طی 2 سال راه بیافتد که توسط برخی از حضرات از مسیر خود خارج شد و در کل حق سهام‌داران جدیدی که تمایل به سرمایه‌گذاری دارند و مردم منطقه در حال تضییع است.
این افراد قادر به اجرای کار نیستند و استاندار و سایر مسئولان قضایی و نظارتی استان کرمانشاه واقعا چرا سکوت کرده‌اند؟ آیا از ماجرا بی‌خبر هستند؟ ٱیا چیزی بر حقوق مردم ارجح‌تر است؟ و آیا قرار است این روال بی‌نظارت ادامه یابد؟
مجوز راه‌اندازی پتروشیمی اسلام‌آباد غرب به فرد داده نشده و به اعتبار مردم و برای مردم این دیار صادر شده است و تامین سرمایه‌گذاری این طرح با اصلاح وضعیت فعلی قطعا قابل انجام است و تنها به جدیت نیاز دارد. این پروژه کلان با صنایع پایین دستی تاثیر زیادی در رفع بیکاری منطقه دارد و سهامی عام راه‌حلی برای تحقق ان است و در این صورت همگان شاهد سودده بودن آن خواهند بود که پیش‌بینی‌های کارشناسی تامین هزینه‌ها طی 28 ماه را نشان می‌دهد.
این طرح بی‌شک در مسیر سوددهی قرار می‌گیرد و در حال حاضر تنها یک کار مطالعاتی مختصر و یک مجوز در دست سهام‌داران است و فردی که الان مدعی است 30 درصد سهام را دارد، با ورود سرمایه‌گذاران جدید دیگر این موقعیت را نخواهد داشت و از دست دادن این فرصت به‌راحتی برای وی قابل قبول نیست.
با جذب سرمایه‌گذاری لازم قطعا سهم این فرد با این میزان سرمایه‌گذاری که در حال حاضر انجام داده‌اند به کمتر از 2 درصد می‌رسد و هیچ بانکی چنین سهم آورده‌ای را برای فاینانس تایید نمی‌کند.
پرداخت پول زمین پروژه پتروشیمی یاد شده به منطقه ویژه اقتصادی اسلام آباد غرب می‌تواند به توسعه آن کمک کند و البته اضافه شدن صنایع جدید می‌تواند به فسخ قرارداد خرید زمین این پروژه منجر شود.
با پیگیری وضعیت این پروژه فراموش شده قصد دارد دغدغه بیکاری بالای جوانان در شهرستان اسلام‌آباد غرب را به گوش مسئولان استانی و کشوری برساند.
فرماندار اسلام‌آباد غرب نیز گفت: استاندار کرمانشاه در سفر کاری به این شهرستان لازمه اجرایی شدن پروژه پتروشیمی را در گرو همکاری سرمایه‌داران و سهام‌داران بیشتری دانست.
کریمی با تاکید به ورود سرمایه‌داران بیشتر با توان مالی خوب در پروژه پتروشیمی اسلام‌آباد غرب، متذکر شد: مکاتباتی در این خصوص به استانداری ارسال شده است.
براساس ساختار شرکت‌های پتروشیمی خوراک، صنایع پتروشیمی از محصولات جانبی حاصل از استخراج نفت خام نظیر میعانات گازی و یا محصولات جانبی پالایشگاه‌ها از قبیل نفت و استن استحصالی از گاز طبیعی تامین می‌شود و محصولات آن به عنوان ماده اولیه بسیاری از صنایع پایین دستی نظیر صنایع نساجی، آرایشی، شوینده‌ها، رنگ و رزین و حلال‌ها، کود و سموم کشاورزی، لاستیک‌ها، کفش، بسته‌بندی (به‌ویژه محصولات غذایی و دارویی و...) مورد مصرف قرار می‌گیرد.
به هر حال آن‌چه امروز مشهود است، توقف روند اجرایی شدن پروژه پتروشیمی اسلام‌آباد غرب است و بیکارترین شهر کشور منتظر اقدامی جدی از سوی مسؤولان اجرایی، نظارتی و قضایی در چنین مواردی برای ایجاد اشتغال است که امیدواریم... البته فقط امیدواریم.